< ਯੂਹੰਨਾ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 14 >

1 ਮੈਂ ਨਿਗਾਹ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕੀ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਲੇਲਾ ਸੀਯੋਨ ਦੇ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲੱਖ ਚੁਤਾਲੀ ਹਜ਼ਾਰ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉੱਤੇ ਉਹ ਦਾ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ତାପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍‌ ହୁଡ଼୍‌ତାଂ; ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍‌, ସିୟନ୍‌ ମାଡ଼ି ଜପି ନିଲ୍‌ତାର୍‌ନା । ତା ଲାହାଂ ଏକ୍‌ ଲକ୍ୟ ଚାଲିସ୍‌ ଚାର୍‌ ହାଜାର୍‌ ଜାଣ୍‌ ମାନାୟାର୍‌ ମାଚାର୍‌ । ୧୪୪,୦୦୦ ହେୱାର୍‌ ନିଦାଣ୍‌ତ ମେଣ୍ଡାହିମ୍‌ଣା ଆରି ଆବାତି ତର୍‌ ଲେକା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ ।
2 ਅਤੇ ਮੈਂ ਬਾਹਲੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੀ ਘੂਕ ਵਰਗੀ ਅਤੇ ਬੱਦਲ ਦੀ ਵੱਡੀ ਗਰਜ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਰਗੀ ਇੱਕ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਅਤੇ ਜਿਹੜੀ ਮੈਂ ਸੁਣੀ ਉਹ ਰਬਾਬ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਰਗੀ ਸੀ, ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਰਬਾਬ ਵਜਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ତା ପାଚେ ଆନ୍‌ ୱେଚାଙ୍ଗ୍‌, ଏଜ଼ୁଙ୍ଗ୍‌ ଚାଲାନାକା ଡିଡ଼୍‌ନି ଲାକେ ଆରି ସାର୍ଗେତାଂ ର କାଟ୍‌ ୱେଚାଙ୍ଗ୍‌ । ଇମ୍‌ଣି କାଟ୍‌ ଆନେଙ୍ଗ୍‌ ୱେଚାଙ୍ଗ୍‌; ହେଦାଂ ଗମଣ୍‌ ଡ଼ହ୍‌ନାକାରିଂ ଗମଣ୍‌ନି ସବଦ୍‌ ଲାକେ ୱେନ୍‌ୟାଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ ।
3 ਅਤੇ ਉਹ ਸਿੰਘਾਸਣ, ਚਾਰ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਇੱਕ ਲੱਖ ਚੁਤਾਲੀ ਹਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਜਿਹੜੇ ਧਰਤੀਓਂ ਮੁੱਲ ਲਏ ਹੋਏ ਸਨ, ਕੋਈ ਹੋਰ ਉਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਨਾ ਸਕਿਆ।
ହେ ଲାକେ ଚୁରାଲିସି ହାଜାର୍ ୧୪୪,୦୦୦ ସାର୍ଗେ ଗାଦି, ଚାରିଗଟା ପାରାଣିଙ୍ଗ୍‌ ଆରି ମଣ୍ଡ୍‌ଲିନି ବୁଡ଼ାଲୁର୍‌ ନେତାର୍‌ ମୁମ୍‌ଦ ର ପୁନି କେର୍‌କଣ୍‌ କେର୍‌ଜି ମାଚାର୍‌ । ଆରେ ପୁର୍ତିତାଂ କଡ଼ିୟା ଆତାକାର୍‌ ହେୱାରିଂ ପିସ୍ତି ବିନ୍‌ ଲଗୁ ଇନେର୍‌ କେର୍‌କଣ୍‌ କେର୍‌ଦେଂ ଆଡ୍‌ୱାଦାଂ ମାଚାର୍‌ । ସବୁ ନାର୍‌ ଜାତି ବିତ୍ରେତାଂ କେବଲ୍‌ ହେୱାର୍‌ ମୁକ୍‌ଡ଼ାଜ଼ି ମାଚାର୍‌ ।
4 ਇਹ ਉਹ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰਿਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੁਆਰੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਹ ਹਨ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਲੇਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ-ਮਗਰ ਤੁਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਫਲ ਹੋਣ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੁੱਲ ਲਏ ਗਏ ਸਨ।
ହେୱାର୍‌ କଗ୍‌ଲେହିମ୍‌ଣା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ଜାର୍‌ତିଂ ଇନାୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍‌ ଦସି କିୱାଦାଂ ମାଚାର୍‌, ହେୱାର୍‌ ମାଚାର୍‌ ପୁଇପୁୟା । ହେୱାର୍‌ ନିତ୍ରେ ମେଣ୍ଡାହିମ୍‌ଣା ପାଚେ ହାଲ୍‌ଜି ମାଚାର୍‌ । ହେୱାର୍‌ ମାନାୟାର୍‌ର୍ତି ବିତ୍ରେତାଂ ପର୍ତୁମ୍‌ ମୁକ୍‌ଡ଼ାଜ଼ି ଇସ୍ୱର୍‌ ଆରି ମେଣ୍ଡାହିମ୍‌ଣା ଲାଗାଂ ଆକାତ୍‌ ହିତାର୍‌ନା ।
5 ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਕੋਈ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਨਿੱਕਲਿਆ, ਉਹ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਹਨ।
ହେୱାର୍‌ ୱାଇଦ ଇମ୍‌ଣାକା ପା ମିଚ୍‌ କାତା ହିଲୁତ୍‌, ହେୱାର୍‌ ଦସି ଆକାୟ୍‌ ।
6 ਮੈਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਨੂੰ ਸਦੀਪਕ ਕਾਲ ਦੀ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਨਾਲ ਅਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਉੱਡਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ, ਹਰੇਕ ਕੌਮ, ਗੋਤ, ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਉੱਮਤ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸੁਣਾਵੇ। (aiōnios g166)
ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍‌ ଆରେ ରଞ୍ଜେଲ୍‌ ଦୁତଙ୍ଗ୍‌ ଆକାସ୍‌ନି ମାଦ୍‌ଣିବାଗ୍‌ଦ ଉମ୍‌ନାକା ହୁଡ଼୍‌ତାଂ, ହେୱାନ୍‌ ପୁର୍ତିତ ମାନି ୱିଜ଼ୁ ଜାତି, କୁଟୁମ୍‌, ବାସାନିକାର୍‌ ଆରି ଲାତ୍ରା ମାନାୟାର୍‌ ଲାଗାଂ ସୁଣାୟ୍‌ କିନି କାଜିଂ ର ୱିଜ଼୍‌ୱିକାଡ଼୍‌ନି ନେକ୍ରିକାବୁର୍‌ ପାୟାଜ଼ି ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ ଇଚାର୍‌ । (aiōnios g166)
7 ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਆਖਿਆ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਡਰੋ ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਦੇ ਨਿਆਂ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੇ ਅਕਾਸ਼, ਧਰਤੀ, ਸਮੁੰਦਰ ਅਤੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ, ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕੋ!
ହେୱାନ୍‌ ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍‌ । “ଇସ୍ୱର୍‌ତିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଡ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ କିୟାଟ୍‌, ଇନେକିଦେଂକି ହେୱାର୍‌ତି ବିଚାର୍‌ ସମୁତ ଏକାୱାତାତ୍‌, ଆରେ ଇନେନ୍‌ ସାର୍ଗେ, ପୁର୍ତି, ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଆରି ହନି ଏସୁଙ୍ଗ୍‌ ଉବ୍‌ଜାଣ୍‌ କିତାନ୍‌ନା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଜୱାର୍‌ କିୟାଟ୍‌ ।”
8 ਉਹ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੂਜਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ ਆਇਆ ਕਿ ਬਾਬੁਲ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਹੈ! ਉਹ ਵੱਡੀ ਨਗਰੀ ਡਿੱਗ ਪਈ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਹਰਾਮਕਾਰੀ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੀ ਮੈਅ ਸਭਨਾਂ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਈ ਹੈ!।
ହେ ପର୍ତୁମ୍‌ ଦୁତ୍‌ତି ପାଚେ ପାଚେ ଆରେ ରିଣ୍ଡି ଦୁତ୍‌କୁ ୱାଜ଼ି ଇଚିକ୍‌, “ତାଦି ୱିଜ଼୍‌ଦି ୱାନାତା । ଡାକ୍‌ପୁଟା ବାବିଲନ୍‌ ଦୁଡ଼ିମାସ୍‌ତାତ୍‌ । ହେୱାନ୍‌ ତା ଜାତିନି ଦାରି କାମାୟ୍‌ ଲାକେ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରାସ୍‌ ଉଟ୍‌ପାତାର୍ଣ୍ଣା, ହେଦେଲ୍‌ ମୁଞ୍ଜ୍‌ତାତ୍‌ ଆଦା ମୁଜ୍‌ୟାତାନ୍‌ନା ।”
9 ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੀਜਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ ਆਇਆ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਦਾਗ ਲੁਆਉਂਦਾ ਹੈ
ଇ ରି ଦୁତ୍‌କୁ ପାଚେ ଆରେ ରଞ୍ଜେଲ୍‌ ଦୁତ୍‌ ୱାଜ଼ି ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାତ୍‌, ଜଦି ଇନେର୍‌ ହେ ପସୁ ଆରି ତା ପୁତ୍‌ଡ଼ାତିଂ ଜୱାର୍‌ କିନାନ୍‌, ଆରେ ଜାର୍‌ ନିଦାଣ୍‌ତ କି କେଇଦ ତା ଚିନ୍‌ ଇଟ୍‌ୟାନାନ୍‌,
10 ੧੦ ਤਾਂ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੀ ਮੈਅ ਵੀ ਪੀਵੇਗਾ ਜੋ ਉਹ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੇ ਪਿਆਲੇ ਵਿੱਚ ਨਿਰੋਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਦੂਤਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅੱਗ ਅਤੇ ਗੰਧਕ ਨਾਲ ਦੁੱਖ ਪਾਵੇਗਾ।
ହେୱାନ୍‌ ଇସ୍ୱର୍ତି ରିସାଲାକେ ଇମ୍‌ଣି କାଲିଂ ଗାବାୟ୍‌କିୱିତି ବାବ୍ରେ ତା ରିସାନି କଣ୍ଡିତ ରଚ୍‌ଚାର୍‌ନା, ହେଦାଂ ଉଣାଟ୍‌ ଆରେ ପୁଇପୁୟା ଦୁତକ୍‌ ଆରି ମେଣ୍ଡାହିମ୍‌ଣା ମୁମ୍‌ଦ ନାଣି ଆରି ଗନ୍ଦକ୍‌ ହୁକେ କସ୍ଟ ପାୟା ଆନାଦେର୍‌ ।
11 ੧੧ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖ ਦਾ ਧੂੰਆਂ ਜੁੱਗੋ-ਜੁੱਗ ਉੱਠਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਦਰਿੰਦੇ ਦੀ ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਉਹ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਦਾਗ ਲੁਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਰਾਤ-ਦਿਨ ਕਦੇ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ। (aiōn g165)
ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ ମାନାୟାର୍‌ତି କସ୍ଟନି କଦା ଜୁଗ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ମାନାତ୍‌; ଇମ୍‌ଣାକାର୍‌ ପସୁ ଆରି ତା ପୁତ୍‌ଡ଼ାତିଂ ଜୱାର୍‌ କିତାର୍‌, ଆରେ ତା ତର୍‌ନି ଚିନ୍‌ ଇଟ୍ୟାନାର୍‌, ହେୱାର୍‌ତି ୱେଡ଼ାନାଣା ଜମ୍‌ନାକା ଆକାୟ୍‌ । (aiōn g165)
12 ੧੨ ਇਹ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਸਬਰ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੈ ਅਰਥਾਤ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਿਹੜੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ଇମ୍‌ଣାକାର୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ତି ବଲ୍‌ ମାନି କିନାର୍‌ ଆରି ଜିସୁ କାଜିଂ ପାର୍ତି କିଜ଼ି, ଇସ୍ୱର୍‌ତି ହେ ପୁଇପୁୟା ମାନାୟାର୍‌ ପାକ୍ୟାତ ସାସ୍‌ ମାନାକା ଲଡ଼ା ।
13 ੧੩ ਫੇਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਵਾਜ਼ ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਇਹ ਆਖਦੇ ਸੁਣੀ ਕਿ ਲਿਖ ਲੈ, ਧੰਨ ਉਹ ਮੁਰਦੇ ਜਿਹੜੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿੱਚ ਹੋ ਕੇ ਮਰਨ। ਆਤਮਾ ਆਖਦਾ ਹੈ, ਹਾਂ, ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਮਿਹਨਤਾਂ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਰਾਮ ਮਿਲੇਗਾ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ତା ପାଚେ ଆନ୍‌ ୱେଚାଙ୍ଗ୍‌, ସାର୍ଗେତାଂ ଇ କାତା ୱେଚାଙ୍ଗ୍‌, ଇ କାତା ଲେକିକିୟାଟ୍‌, ଇମ୍‌ଣାକାର୍‌ ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ ମାପ୍ରୁତାକେ ମାନ୍‌ଞ୍ଜି ହାନାର୍‌, ହେୱାର୍‌ ଦନ୍ୟ; ଆରେ ଆନ୍‌ ୱେଚାଙ୍ଗ୍‌, ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍‌ ଇନାତ୍‌, “ଇଦାଂ ହାତ୍‌ପା ଗିଟାତାତ୍‌ । କସ୍ଟ କାମାୟ୍‌ ଲାହାଂ ହେବାନି ପାଡ଼୍‌ ଲାକେ, ହେୱାର୍‌ ଜମ୍‌ନାକା ତିନାଉଣା କିତାର୍‌ ।”
14 ੧੪ ਮੈਂ ਨਿਗਾਹ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕੀ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਚਿੱਟਾ ਬੱਦਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਬੱਦਲ ਉੱਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਸੋਨੇ ਦਾ ਮੁਕਟ ਪਹਿਨੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਫੜ੍ਹੀ ਬੈਠਾ ਹੈ।
ତା ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍‌ ହୁଡ଼୍‌ତାଂ; ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍‌ ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ବାନି ଅଲପ୍‍ ବାଦାଡ଼୍‌, ତା ଜପି ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ିତି ଲାକେ ରୱାନ୍‌ କୁଚ୍‌ଚାକାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ କାପ୍‌ଡ଼ାତ ହନା ମୁକୁଟ୍‌ । ଆରି କେଇଦ ଡ଼ାହ୍‌ନି କୱେସ୍‌ ।
15 ੧੫ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਹੈਕਲ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਬੱਦਲ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ ਉਹ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰ ਕੇ ਆਖਿਆ, ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਫੇਰ ਕੇ ਵੱਢ ਸੁੱਟ ਕਿਉਂ ਜੋ ਵੱਢਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਧਰਤੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਬਹੁਤ ਪੱਕ ਚੁੱਕੀ ਹੈ!
ହେବେ ମନ୍ଦିର୍‌ତାଂ ଆରେ ରୱାନ୍‌ ଦୁତ୍‌ ହସି ହେ ବାଦାଡ଼୍‌ ଡାବାୟ୍‌ କିତି ମାନାୟ୍‌ତିଂ ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ ଇଚାତ୍‌, ନି କୱେସ୍‌ ଆହି କିଜ଼ି ତାସ୍‌ ତ୍ରେସ୍‌ଜ଼ାଟ୍‌, ଇନେକିଦେଂକି ତ୍ରେସ୍‌ନି ସମୁ ଏକାୱାତାତ୍‌, ଆରେ ପୁର୍ତିନି ତାସ୍‌ ହେନ୍‌ତାତେ ।
16 ੧੬ ਤਦ ਜਿਹੜਾ ਬੱਦਲ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ ਉਹ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਫੇਰੀ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵੱਢੀ ਗਈ।
ପାଚେ ହେ ବାଦାଡ଼୍‌ ବିତ୍ରେ ମାନି ମୁଣିକା ପୁର୍ତିତ ଜାର୍‌ କୱେସ୍‌ ଆହି କିତିଲେ ହେବେଣ୍ଡାଂ ତାସ୍‌ ତ୍ରେଜ଼୍‌ୟା ଆତାତ୍‌ ।
17 ੧੭ ਤਦ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਉਸ ਹੈਕਲ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਜਿਹੜੀ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਕੋਲ ਵੀ ਇੱਕ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਸੀ।
ତା ପାଚେ ଆନ୍‌ ହୁଡ଼୍‌ତାଂ, ଆରେ ରଞ୍ଜେଲ୍‌ ଦୁତ୍‌ ସାର୍ଗେ ବାହା ମନ୍ଦିର୍‌ତାଂ ୱାନାତା; ତା କେଇଦ ପା ର ଡ଼ାହ୍‌ନି କୱେସ୍‌ ମାଚାତ୍‌ ।
18 ੧੮ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੱਗ ਉੱਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ ਜਗਵੇਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਨੇ ਉੱਚੀ ਦੇ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿਸ ਦੇ ਕੋਲ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਸੀ ਆਖਿਆ ਕਿ ਆਪਣੀ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਨੂੰ ਫੇਰ ਕੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਅੰਗੂਰੀ ਬੇਲ ਦੇ ਗੁੱਛਿਆਂ ਨੂੰ ਵੱਢ ਲੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਦੇ ਅੰਗੂਰ ਡਾਢੇ ਪੱਕ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।
ତା ପାଚେ ଗାର୍‌ଣି ନାଣି ଜପି ଆଦିକାର୍‌ ପାୟାତି ଇନେର୍‌ କେଇଦ ଡ଼ାହ୍‌ନି କୱେସ୍‌ ଅଜ଼ି ମାନି ରି ଦୁତ୍‌ତିଂ କିକିରାଡିଂ କିଜ଼ି ଇଚାତ୍‌, “ଡ଼ାହ୍‌ନି କୱେସ୍‌ ଆହିକିୟା ଆରି ପୁର୍ତିନି ଅଙ୍ଗୁର୍‌ପାଡ଼୍‌ ତ୍ରେଜ଼ାଟ୍‌; ହେୱାଙ୍ଗ୍‌ ହେନ୍ତାତେ ।”
19 ੧੯ ਤਾਂ ਉਸ ਦੂਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਫੇਰੀ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਅੰਗੂਰੀ ਬੇਲ ਵੱਢ ਲਈ ਅਤੇ ਚੁਬੱਚੇ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ।
ହେବେ ହେ ଦୁତ୍‌ ପୁର୍ତିତ ଜାର୍‌ କୱେସ୍‌ ଆହି କିଜ଼ି ହେବେ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ପାଡ଼୍‌ସବୁ ରୁଣ୍ଡାୟ୍‌ କିତାନ୍‌ ଆରି ଇସ୍ୱର୍ତି ରିସାଲାକେ ଗାଜା ଅଙ୍ଗୁର୍‌କୁଣ୍ଡିତ ହେ ସବୁ ତୁହିତାତ୍‌ ।
20 ੨੦ ਅਤੇ ਉਹ ਚੁਬੱਚਾ ਨਗਰੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਲਤਾੜਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਚੁਬੱਚੇ ਵਿੱਚੋਂ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਗਾਮਾਂ ਤੱਕ ਕੋਈ ਦੋ ਸੋ ਮੀਲ ਤੱਕ ਲਹੂ ਵਗਿਆ।
ଗାଡ଼୍‌ନି ବାର୍‌ତ ମାନି ହେ ଅଙ୍ଗୁର୍‌କୁଣ୍ଡିତ କ୍ଡୁସ୍‌ପିଆତାତ୍, ଆରେ ହେବେତାଂ ନେତେର୍‌ ହସି ଗଡ଼ାଙ୍ଗ୍‌ ବାକାର୍‌ ପାତେକ୍‌ ରି ମିଟର୍‌ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ତିନ୍‌ସ ୩୦୦ କିଲମିଟର୍‌ ପାତେକ୍‌ ମେଙ୍ଗ୍‌ତାତ୍‌ ।

< ਯੂਹੰਨਾ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 14 >