ਯੂਹੰਨਾ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਪੋਥੀ 13
1 ੧ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਰੇਤੇ ਉੱਤੇ ਜਾ ਖਲੋਤਾ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਰਿੰਦਾ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ, ਜਿਸ ਦੇ ਦਸ ਸਿੰਗਾਂ ਉੱਤੇ ਦਸ ਮੁਕਟ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਸੱਤ ਸਿਰਾਂ ਉੱਤੇ ਕੁਫ਼ਰ ਦੇ ਨਾਮ ਸਨ।
ଆରେ ହେୱାନ୍ ହାମ୍ଦୁର୍ନି ବାଲି ଜପି ନିଲ୍ତାତ୍ । ତା ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାଙ୍ଗ୍, ର ପସୁ ହାମ୍ଦୁର୍ ବିତ୍ରେତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ୱାନାତା । ହେଦେଲିଂ ଦସ୍ଗଟା କମଙ୍ଗ୍ ଆରି ସାତ୍ଗଟା କାପ୍ଡ଼ାଙ୍ଗ୍ । ଜାଣ୍କେ କମକାଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ମୁକୁଟ୍ ମାଚାତ୍ ଆରି ଜାଣ୍କେ କାପ୍ଡ଼ାତ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ ନିନ୍ଦା କିନିକିଂ ବାରବିନି ତର୍ ମାଚାତ୍ ।
2 ੨ ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਦਰਿੰਦਾ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਉਹ ਚੀਤੇ ਵਰਗਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਪੈਰ ਰਿੱਛ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਰਗੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਦਾ ਮੂੰਹ ਬੱਬਰ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਰਗਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਜਗਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਮਰੱਥਾ, ਆਪਣੀ ਗੱਦੀ ਅਤੇ ਵੱਡਾ ਅਧਿਕਾਰ ਉਹ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ର ପସୁ ବିଜାପଲିଆ ବୁର୍କା ଲାକେ ଚଞ୍ଜ୍ଜି ମାଚାତ୍ । ତା ପାନା ବାଲୁ ପାନା ଲାକେ ଆରି ୱେଇ ସିହଁ ୱେଇ ଲାକେ । ଆଗେ ରଚ୍ଚି ନେତେର୍ ବାନିନି ଗାଜା ରାଚ୍ ଇ ପସୁତିଂ ଜାର୍ ସାକ୍ତି, ଗାଦି ଆରି ବେସି କେମ୍ତା ହେଲାୟ୍ କିତାତ୍ ।
3 ੩ ਮੈਂ ਇਹ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਮੌਤ ਦਾ ਗਹਿਰਾ ਜਖ਼ਮ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਦਾ ਡੂੰਘਾ ਜਖ਼ਮ ਚੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਦੇ ਮਗਰ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ପସୁତି ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ କାପ୍ଡ଼ା ଅଲପ୍ ଗାଉ ପାୟାତି ଲାକେ ମାନେ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ । ମାତର୍ ଆତିଗାଉ ବାହା ଉଜ୍ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ଆରି ପୁର୍ତିନିକାର୍ ୱିଜ଼ାର୍ କାବାଜ଼ି ପସୁ ଦାସ୍ତେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
4 ੪ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਜਗਰ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਦਰਿੰਦੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ ਅਤੇ ਆਖਿਆ ਜੋ ਇਸ ਦਰਿੰਦੇ ਦੇ ਵਰਗਾ ਕੌਣ ਹੈ ਅਤੇ ਕੌਣ ਇਹ ਦੇ ਨਾਲ ਲੜ ਸਕਦਾ ਹੈ?
ଆରେ, ୱିଜ଼ୁ ପସୁତିଂ ଆଦିକାର୍ ହିଜ଼ି ମାନି ରାଚ୍ନି ପୁଜା କିତାର୍ । ହେୱାର୍ ପସୁତିଂ ପା ପୁଜା କିଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଇନେର୍ ଇ ପସୁ ଲାକେ ସମାନ୍ ଆଦେଂ ଆଡ୍ନାର୍? ଇନେର୍ ତା ବିରୁଦ୍ତ ଜୁଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାର୍?”
5 ੫ ਵੱਡਾ ਬੋਲ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਨਿੰਦਿਆ ਬਕਣ ਵਾਲਾ ਮੂੰਹ ਦਰਿੰਦੇ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਨੂੰ ਇਹ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਬਤਾਲੀਆਂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰੀ ਜਾਵੇ।
ପସୁ ବାଡାୟ୍ କିଜ଼ି କାତା ଇଞ୍ଜି ମାଚାତ୍ ଆରି ଇସ୍ୱର୍ ନିନ୍ଦା କିଜ଼ି ମାଚାତ୍, ଆତିସ୍ପା ରିକଡ଼ି ଦୁଇ ୪୨ ମାସ୍ ପାତେକ୍ ଆଦିକାର୍ କିନି କାଜିଂ ତାଙ୍ଗ୍ କେମ୍ତା ହିତାର୍ ।
6 ੬ ਦਰਿੰਦੇ ਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੁਫ਼ਰ ਬਕਣ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲਿਆ ਤਾਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਡੇਰੇ ਉੱਤੇ ਅਰਥਾਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਜਿਹੜੇ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੇ ਹਨ ਕੁਫ਼ਰ ਬਕੇ।
ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ତା ତର୍ ଆରି ମାନି ଇଲ୍ ଆରି ସାର୍ଗେନିକାର୍ ୱିଜ଼ାରିଂ ହେୱାନ୍ ସାଇପ୍ ହିଜ଼ି ନିନ୍ଦା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
7 ੭ ਅਤੇ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਨੂੰ ਇਹ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਸੰਤਾਂ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਕਰੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਵੇ, ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਗੋਤ, ਉੱਮਤ, ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਕੌਮ ਉੱਤੇ ਉਹ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ଜିସୁ ପୁଇପୁୟା ଲକୁରିଂ ବିରୁଦ୍ତ ଜୁଜ୍ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଆରାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ଆଦିକାର୍ ପାୟାତାନ୍ ଆରି ଜାଣ୍କେ କୁଟୁମ୍, ରାଜିନି ବାସାବାସି ଆରି ଜାତି ଜପି ତାଙ୍ଗ୍ କେମ୍ତା ହିତାର୍ ।
8 ੮ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਸਨੀਕ ਉਹ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਗੇ ਅਰਥਾਤ ਹਰੇਕ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਉਸ ਲੇਲੇ ਦੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਪੋਥੀ ਵਿੱਚ ਜਿਹੜਾ ਬਲੀਦਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਗਤ ਦੇ ਮੁੱਢੋਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ।
ପୁର୍ତିନି ଉବ୍ଜାଣ୍ ଆଗେ ଇମ୍ଣାକାର୍ତି ତର୍ ଆସ୍ତି ମାଚି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ଜିବୁନ୍ ପତିତ ଲେକାଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେୱାରିଂ ପିସ୍ତି ପୁର୍ତିନି ବିନ୍ ୱିଜ଼ାର୍ ହେ ପସୁତିଂ ପୁଜା କିତାର୍ ।
“ଇନେରିଂ କିତୁଲ୍ ମାନାତ୍, ହେୱେନ୍ ୱେନେନ୍ ।
10 ੧੦ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਗੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਗੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਜਾਵੇਗਾ। ਜੇ ਕੋਈ ਤਲਵਾਰ ਨਾਲ ਵੱਢੇ, ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤਲਵਾਰ ਨਾਲ ਵੱਢਿਆ ਜਾਵੇ। ਇਹ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਸਬਰ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੈ।
ଇସ୍ୱର୍ତି ଇନି ଇସାବ୍ରେ ଇନେର୍ ବନ୍ଦି ଆଦେଂ ମାନାତ୍, ହେୱାନ୍ ହାତ୍ପା ବନ୍ଦି ଆନାନ୍ । ଇନେର୍ ବିନ୍ କାଣ୍ଡାତାଂ ଅହ୍ନାର୍, ହେୱାନ୍ ଜାର୍ କାଣ୍ଡା ହୁକେ ନେ ହାନାର୍ । ଇ ସମୁତ ପୁଇପୁୟା ଇସ୍ୱର୍ତି ମାନାୟାର୍ କାଜିଂ ସାସ୍ ଆରି ପାର୍ତି ରବେ ମାନାକା ଲଡ଼ା ।”
11 ੧੧ ਮੈਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦਰਿੰਦੇ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੇਲੇ ਵਾਂਗੂੰ ਉਹ ਦੇ ਦੋ ਸਿੰਗ ਸਨ ਅਤੇ ਅਜਗਰ ਵਾਂਗੂੰ ਉਹ ਬੋਲਦਾ ਸੀ।
ତା ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ଆରେ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ପସୁତିଂ ମେଦ୍ନି ବିତ୍ରେତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ୱାନାକା ହୁଡ଼୍ତାଂ; ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା କମ ଲାକେ ତା ରିଣ୍ଡି କମଙ୍ଗ୍ ମାଚିକ୍, ଆରି ହେଦେଲ୍ ଆରେରଗ ରାଚ୍ ଲାକେ କାତା ଇଞ୍ଜି ମାଚାତ୍ ।
12 ੧੨ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਪਹਿਲੇ ਦਰਿੰਦੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਅਧਿਕਾਰ ਵਰਤਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਕੋਲੋਂ ਉਸ ਪਹਿਲੇ ਦਰਿੰਦੇ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟਿਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਗਹਿਰਾ ਜਖ਼ਮ ਚੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ଇ ରି ପସୁ ପର୍ତୁମ୍ ପସୁ ମାଚିଲେ ତା ଆଦିକାର୍ ବେବାର୍ କାଜିଂ ପର୍ତୁମ୍ ପସୁନି ହାକି ଗାଉ ଉଜ୍ ଆଜ଼ି ମାଚିଲେ ପୁଜାକିନି କାଜିଂ ପୁର୍ତିନିକାରିଂ ୱିଜ଼ାରିଂ ଟାଟାୟ୍ କିତାତ୍ ।
13 ੧੩ ਅਤੇ ਉਹ ਵੱਡੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਵੀ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਐਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਅੱਗ ਵੀ ਵਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ରି ପସୁ ବେସି କାବାଆନି କାମାୟ୍ ସବୁ ସାଦନ୍ କିନିକ୍ । ୱିଜ଼ାର୍ ୱେଇଦ ସାର୍ଗେତାଂ ପୁର୍ତି ଜପି ନାଣି ବାର୍ହା କିଇକିନାତ୍ ।
14 ੧੪ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜੋ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵਿਖਾਉਂਣ ਦਾ ਉਹ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਦੀ ਮੂਰਤ ਬਣਾਓ ਜਿਹ ਨੂੰ ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਸੱਟ ਵੱਜੀ ਅਤੇ ਉਹ ਜਿਉਂਦਾ ਰਿਹਾ।
ଆରି ପର୍ତୁମ୍ ପସୁନି ମାନିତ ଇ ଲାକେ ବେସି କାବାଆନି କାମାୟ୍ କିଜ଼ି ପୁର୍ତିନିକାର୍ ୱିଜ଼ାରିଂ ବୁଲ୍କାୟ୍ କିଜ଼ି । କାଣ୍ଡା ହୁକେ ହାଜ଼ି ଦୁମ୍ନି ଲାବ୍ କିଜ଼ିମାନି ପର୍ତୁମ୍ ପସୁ ସମାନ୍ତ ତା ର ଡ଼ିଗା ରଚ୍ନି କାଜିଂ ରି ପସୁ ମାନାୟାରିଂ ବଲ୍ ହିତାତ୍ ।
15 ੧੫ ਉਹ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜੋ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਵਿੱਚ ਸੁਆਸ ਪਾ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਕਿ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਬੋਲੇ ਅਤੇ ਜਿੰਨੇ ਦਰਿੰਦੇ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਨਾ ਕਰਨ ਉਹ ਵੱਢੇ ਜਾਣ।
ପର୍ତୁମ୍ ପସୁତି ଡ଼ିଗାତ ପୁତ୍ଡ଼ା ନେଞ୍ଜେନାକା ହିଜ଼ି ତା ଜିବୁନ୍ କିନାକା ରିଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ ପସୁ ପୁଞ୍ଜିମାଚିକ୍ । ୱିଜ଼୍ୱି ଡ଼ିଗା କାତା ଇଚାତ୍ ଆରି ଇମ୍ଣାକାର୍ ତା ପୁଜା କିୱାତାର୍, ହେୱାରିଂ ଆରେ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ତାର୍ ।
16 ੧੬ ਅਤੇ ਉਹ ਸਭਨਾਂ ਛੋਟਿਆਂ, ਵੱਡਿਆਂ, ਧਨਵਾਨਾਂ, ਗਰੀਬਾਂ, ਅਜ਼ਾਦਾਂ ਅਤੇ ਗੁਲਾਮਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਅਥਵਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉੱਤੇ ਦਾਗ ਲਗਵਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ଆରେ ହେଦେଲ୍ ହାରୁ ଆରି ଗାଜାକାର୍, କଡ଼୍କାଆଡ଼ିଏନ୍ କି ଜାର୍ତାରେନ୍, ମାଜାନ୍, ହିଲ୍ୱାକାର୍ ହାରିହାରା ୱିଜ଼ାର୍ତି ତିନିକେଇଦ କି ନିଦାଣ୍ତ ର ଚିନ୍ ରଚି କିଦେଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ମାନାୟାରିଂ ଟାଟାୟ୍ କିତାତ୍ ।
17 ੧੭ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲੈਣ-ਦੇਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ ਪਰ ਨਿਰਾ ਉਹ ਨੂੰ ਜਿਹ ਦੇ ਉੱਤੇ ਉਹ ਦਾਗ ਅਰਥਾਤ ਦਰਿੰਦੇ ਦਾ ਨਾਮ ਜਾਂ ਉਹ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਅੰਕ ਲੱਗਾ ਹੋਵੇ।
ପସୁତି ତର୍ କି ହେ ତର୍ନି ଚିନ୍ ର ଲମର୍ ବୁଲ୍ କିଜ଼ି ମାନ୍ୱି ଇନେର୍ ପତେଙ୍ଗ୍ କଡ଼୍ଦେଂ ଆଡୁର୍ ଇଞ୍ଜି ପସୁ ବଲ୍ ହିତାତ୍ ।
18 ੧੮ ਇਹ ਗਿਆਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੈ! ਜਿਹ ਨੂੰ ਬੁੱਧ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਦਰਿੰਦੇ ਦੇ ਅੰਕ ਗਿਣ ਲਵੇ। ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਅੰਕ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦਾ ਅੰਕ 666 (ਛੇ ਸੌ ਛਿਆਹਠ) ਹੈ।
ଇବେ ଗିଆନ୍ ଲଡ଼ା । ଇନେରିଂ ବୁଦି ମାନାତ୍, ହେୱାନ୍ ପସୁତି ଲମର୍ ଗାଣା କିଏନ୍, ଇନେକିଦେଂକି ହେଦାଂ ମନାୟ୍ତି ଲମର୍, ଆରେ ତା ଲମର୍ ଆନାତା ୬୬୬ ଚ ସହ ଚସଟି ।
