Faarfannaa 67

1 Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Miʼa ribuutiin. Faarfannaa. Waaqni garaa nuuf laafu; nu haa eebbisus; fuula isaas nurratti haa ibsu;

En Psalmvisa, till att föresjunga på strängaspel. Gud vare oss nådelig, och välsigne oss; han låte sitt ansigte lysa oss; (Sela)

2 kunis akka karaan kee lafa irratti, fayyisuun kee immoo saboota hundumaa biratti beekamuuf.

Att vi på jordene måge känna hans väg, ibland alla Hedningar hans salighet.

3 Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.

Gud, dig tacke folk; all folk tacke dig.

4 Ati waan qajeelummaadhaan namoota bulchituuf, saboota lafa irraas waan geggeessituuf, saboonni haa gammadanis; ililchaniis haa faarfatan.

Folken fröjde sig och glädjes, att du dömer folken rätt, och regerar folken på jordene. (Sela)

5 Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.

Gud, dig tacke folk; all folk tacke dig.

6 Lafti midhaan kenniteerti; Waaqayyo Waaqni keenyas nu eebbiseera.

Landet gifver sina frukt. Gud, vår Gud välsigna oss.

7 Waaqni nu eebbiseera; handaarri lafaa hundi isa haa sodaatu.

Gud välsigne oss, och all verlden frukte honom.