< Faarfannaa 67 >

1 Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Miʼa ribuutiin. Faarfannaa. Waaqni garaa nuuf laafu; nu haa eebbisus; fuula isaas nurratti haa ibsu;
ʼElohim tenga compasión de nosotros y nos bendiga, Resplandezca su rostro sobre nosotros, (Selah)
2 kunis akka karaan kee lafa irratti, fayyisuun kee immoo saboota hundumaa biratti beekamuuf.
Para que tu camino sea conocido en la tierra, Y tu salvación en todas las naciones.
3 Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.
Que los pueblos te alaben, oh ʼElohim. Que todos los pueblos te alaben.
4 Ati waan qajeelummaadhaan namoota bulchituuf, saboota lafa irraas waan geggeessituuf, saboonni haa gammadanis; ililchaniis haa faarfatan.
Que se regocijen y canten con júbilo las naciones. Porque Tú juzgarás a los pueblos con equidad, Y guiarás a las naciones de la tierra. (Selah)
5 Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.
Que te alaben los pueblos, oh ʼElohim. Que todos los pueblos te alaben.
6 Lafti midhaan kenniteerti; Waaqayyo Waaqni keenyas nu eebbiseera.
La tierra dio su fruto. ʼElohim, el ʼElohim nuestro, nos bendice.
7 Waaqni nu eebbiseera; handaarri lafaa hundi isa haa sodaatu.
ʼElohim nos bendiga. Que le teman todos los confines de la tierra.

< Faarfannaa 67 >