Faarfannaa 67

1 Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Miʼa ribuutiin. Faarfannaa. Waaqni garaa nuuf laafu; nu haa eebbisus; fuula isaas nurratti haa ibsu;

Voor muziekbegeleiding; met harpen. Een psalm; een lied. God zij ons genadig, en zegene ons, En doe zijn aanschijn over ons lichten;

2 kunis akka karaan kee lafa irratti, fayyisuun kee immoo saboota hundumaa biratti beekamuuf.

Opdat men op aarde zijn wegen erkenne, Onder alle volken zijn heil.

3 Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.

De volkeren moeten U prijzen, o God; Alle naties moeten U loven!

4 Ati waan qajeelummaadhaan namoota bulchituuf, saboota lafa irraas waan geggeessituuf, saboonni haa gammadanis; ililchaniis haa faarfatan.

De volkeren zullen juichen en jubelen, Omdat Gij de wereld rechtvaardig regeert, Met gerechtigheid de volkeren richt, En de naties op aarde bestuurt.

5 Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.

De volkeren moeten U prijzen, o God; Alle naties moeten U loven!

6 Lafti midhaan kenniteerti; Waaqayyo Waaqni keenyas nu eebbiseera.

De aarde heeft haar oogst gegeven, De Heer, onze God, ons gezegend;

7 Waaqni nu eebbiseera; handaarri lafaa hundi isa haa sodaatu.

Moge God ons blijven zegenen, En alle grenzen der aarde Hem vrezen. De volkeren moeten U prijzen, o God; Alle naties moeten U loven!