Faarfannaa 67

1 Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Miʼa ribuutiin. Faarfannaa. Waaqni garaa nuuf laafu; nu haa eebbisus; fuula isaas nurratti haa ibsu;

(Til sangmesteren. Med strengespil. En salme. En sang.) Gud være os nådig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os (Sela)

2 kunis akka karaan kee lafa irratti, fayyisuun kee immoo saboota hundumaa biratti beekamuuf.

for at din Vej må kendes på Jorden, din Frelse blandt alle Folk.

3 Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.

Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;

4 Ati waan qajeelummaadhaan namoota bulchituuf, saboota lafa irraas waan geggeessituuf, saboonni haa gammadanis; ililchaniis haa faarfatan.

Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd på Jorden, (Sela)

5 Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.

Folkeslag skal takke dig Gud, alle Folkeslag takke dig!

6 Lafti midhaan kenniteerti; Waaqayyo Waaqni keenyas nu eebbiseera.

Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os,

7 Waaqni nu eebbiseera; handaarri lafaa hundi isa haa sodaatu.

Gud velsigne os, så den vide Jord må frygte ham!