Faarfannaa 2
1 Namoonni maaliif akkanumaan malatu? Saboonnis maaliif waan akkanumaan mariʼatu?
Waarom razen de volken, Bluffen de naties,
2 Mootonni lafaa kaʼanii, bulchitoonnis Waaqayyoo fi Masiihii isaatiin mormuuf walitti qabaman;
Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:
3 isaanis, “Kottaa foncaa isaanii of irraa kukkunnaa; hidhaa isaaniis of irraa hiiknee gannaa” jedhu.
"Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"
4 Inni samii keessa, teessoo irra taaʼee jiru ni kolfa; Gooftaanis isaanitti qoosa.
Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;
5 Innis aarii isaatiin isaan ifata; dheekkamsa isaatiinis isaan naasisa;
Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:
6 innis, “Ani tulluu koo qulqulluu irra, Xiyoon irra, mootii koo teessifadheera” jedha.
"Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"
7 Ani seera Waaqayyoo nan labsa: innis akkana anaan jedhe; “Ati ilma koo ti; ani harʼa si dhalcheera.
Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.
8 Na kadhadhu; ani saboota dhaala kee, handaara lafaas qabeenya kee godhee siifan kenna.
Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;
9 Ati ulee sibiilaatiin isaan cabsita; akka qodaa supheettis isaan hurreessita.”
Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.
10 Kanaafuu yaa mootota, qalbeeffadhaa; bulchitoonni lafaas of eeggadhaa.
Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!
11 Sodaadhaan Waaqayyoon tajaajilaa; hollachaas gammadaa.
Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!
12 Akka inni hin aarreef, isinis akka karaa irratti hin badneef ilma isaa dhungadhaa; dheekkamsi isaa dafee bobaʼaatii. Warri isatti kooluu galan hundi eebbifamoo dha.
Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!
