< Faarfannaa 147 >

1 Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
2 Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
3 Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
4 Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
5 Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
6 Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
7 Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
8 Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
9 Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
10 Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
11 Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
12 Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
13 Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
14 Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
15 Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
16 Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
17 Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
18 Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
19 Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
20 Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!

< Faarfannaa 147 >