Faarfannaa 147
1 Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
Lofver Herran; ty att lofva vår Gud är en kostelig ting; det lofvet är ljufligit och dägeligit.
2 Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
Herren bygger Jerusalem, och sammanhemtar de fördrefna i Israel.
3 Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
Han helar dem som ett förkrossadt hjerta hafva, och förbinder deras sveda.
4 Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
Han räknar stjernorna, och nämner dem alla vid namn.
5 Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
Vår Herre är stor, och stor är hans magt; och det är obegripeligit, huru han regerar.
6 Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
Herren upprättar de elända, och slår de ogudaktiga till jordena.
7 Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
Sjunger till skiftes Herranom med tacksägelse, och lofver vår Gud med harpo;
8 Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
Den himmelen med skyar betäcker, och gifver regn på jordena; den gräs på bergen växa låter;
9 Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
Den boskapenom sitt foder gifver; dem unga korpomen, som ropa till honom.
10 Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
Han hafver inga lust till hästars starkhet; icke heller behag till någors mans ben.
11 Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
Herren hafver behag till dem som frukta honom; dem som uppå hans godhet hoppas.
12 Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
Prisa, Jerusalem, Herran; lofva, Zion, din Gud.
13 Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
Ty han gör bommarna fasta för dina portar, och välsignar din barn i dig.
14 Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
Han skaffar dinom gränsom frid, och mättar dig med bästa hvete.
15 Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
Han sänder sitt tal uppå jordena; hans ord löper snarliga.
16 Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
Han gifver snö såsom ull; han strör rimfrost såsom asko.
17 Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
Han kastar sitt hagel såsom betar. Ho kan blifva för hans frost?
18 Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
Han säger, så försmälter det; han låter sitt väder blåsa, så töar det upp.
19 Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
Han kungör Jacob sitt ord, Israel sina seder och rätter.
20 Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
Så gör han ingom Hedningom; ej heller låter dem veta sina rätter. Halleluja.
