< Faarfannaa 147 >

1 Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.

< Faarfannaa 147 >