< Faarfannaa 147 >

1 Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!۱
2 Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.۲
3 Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.۳
4 Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.۴
5 Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.۵
6 Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.۶
7 Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.۷
8 Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.۸
9 Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.۹
10 Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.۱۰
11 Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.۱۱
12 Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.۱۲
13 Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.۱۳
14 Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.۱۴
15 Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.۱۵
16 Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.۱۶
17 Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟۱۷
18 Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.۱۸
19 Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.۱۹
20 Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!۲۰

< Faarfannaa 147 >