Faarfannaa 147
1 Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
2 Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
3 Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
4 Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
5 Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
6 Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
7 Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
8 Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
9 Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
10 Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
11 Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
12 Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
13 Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
14 Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
15 Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
16 Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
17 Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
18 Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
19 Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
20 Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
