< Faarfannaa 147 >

1 Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
2 Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
3 Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
4 Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
5 Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
6 Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
7 Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
8 Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
9 Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
10 Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
11 Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
12 Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
13 Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
14 Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
15 Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
16 Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
17 Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
18 Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
19 Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
20 Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!

< Faarfannaa 147 >