Faarfannaa 147
1 Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.
2 Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
3 Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;
4 Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.
5 Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;
6 Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
7 Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!
8 Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
9 Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
10 Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
11 Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.
12 Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
13 Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
14 Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
15 Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
16 Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
17 Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
18 Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.
19 Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
20 Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!
