Fakkeenya 14
1 Dubartiin ogeettiin mana ishee ijaarratti; gowwaan immoo harkuma isheetiin mana ofii diigdi.
Visdom bygger sit hus, dårskabs hænder river det ned.
2 Namni qajeelummaan jiraatu Waaqayyoon sodaata; kan karaan isaa jalʼaa taʼe garuu isa tuffata.
Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.
3 Afaan nama gowwaa dugda isaatti ulee of tuulummaa fida; arrabni ogeeyyii garuu isaan eega.
I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.
4 Yoo qotiyyoon hin jirre, dallaan duwwaa taʼa; garuu humna qotiyyoo tokkootiin midhaan baayʼeen argama.
Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
5 Dhuga baatuun amanamaan hin sobu; dhuga baatuun sobaa immoo dhara of keessaa gad naqa.
Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
6 Qoostuun namaa ogummaa barbaadee hin argatu; nama waa hubatuuf garuu beekumsi dadhabbii malee dhufa.
Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
7 Ati nama gowwaa irraa fagaadhu; arraba isaa irraa beekumsa hin argattuutii.
Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
8 Ogummaan hubattootaa akka isaan karaa isaanii beekan isaan godha; gowwummaan gowwootaa garuu karaa irraa isaan balleessa.
Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.
9 Gowwoonni cubbuutti qoosu; qajeeltota gidduutti garuu hawwii gaariitu argama.
Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.
10 Garaan gadda ofii isaa ni beeka; namni biraa tokko iyyuu gammachuu isaa irraa hin qooddatu.
Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
11 Manni nama hamaa ni bada; dunkaanni nama qajeelaa immoo ni daraara.
Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.
12 Karaan qajeelaa namatti fakkaatu tokko jira; dhuma irratti garuu duʼatti nama geessa.
Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
13 Kolfa keessatti iyyuu garaan nama dhukkubuu dandaʼa; gammachuunis gaddaan dhumuu dandaʼa.
Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
14 Namni hin amanamne gatii karaa isaa, namni gaariin immoo gatii hojii isaa argata.
Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
15 Namni homaa hin beekne waan hunda amana; namni qalbii qabu garuu tarkaanfii isaa ilaallata.
Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
16 Namni ogeessi of eeggata; waan hamaa irraas ni deebiʼa; gowwaan garuu waan hundatti jarjara; of illee hin eeggatu.
Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.
17 Namni dafee aaru gowwummaa hojjeta; namni daba hojjetu garuu ni jibbama.
Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
18 Namni homaa hin beekne gowwummaa dhaala; qalbeeffataan garuu beekumsa gonfata.
De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
19 Namoonni hamoon fuula namoota gaarii duratti, jalʼoonnis karra qajeeltotaa duratti sagadu.
Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.
20 Hiyyeeyyii olloonni isaanii iyyuu ni jibbu; sooreyyiin immoo michoota hedduu qabu.
Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
21 Namni ollaa isaa tuffatu cubbuu hojjeta; kan rakkataaf garaa laafu garuu eebbifamaa dha.
Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
22 Namni hammina yaadu karaa irraa hin baduu? Warri waan gaarii karoorsan garuu jaalalaa fi amanamummaa argatu.
De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.
23 Jabaatanii hojjechuun hundi buʼaa buusa; oduun faayidaa hin qabne garuu hiyyummaa qofa fida.
Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
24 Gonfoon ogeeyyii qabeenya isaanii ti; gowwummaan gowwootaa garuu gowwummaa dhala.
De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.
25 Dhuga baatuun dhugaa lubbuu baraara; dhuga baatuun sobaa immoo soba dubbata.
Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
26 Namni Waaqayyoon sodaatu daʼannoo jabaa qaba; ijoolleen isaas daʼoo argatu.
Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
27 Waaqayyoon sodaachuun burqaa jireenyaa ti; kiyyoo duʼaa irraas nama deebisa.
HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
28 Ulfinni mootii tokkoo baayʼina uummata isaa ti; yoo uummanni hin jirre garuu ilmi mootiis ni bada.
At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.
29 Namni obsa qabu hubannaa guddaa qaba; kan dafee aaru garuu gowwummaa mulʼisa.
Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.
30 Garaan nagaa qabu dhagnaaf jireenya kenna; hinaaffaan garuu lafee tortorsa.
Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
31 Namni hiyyeessa cunqursu kan isa Uume tuffata; namni hiyyeessaaf garaa laafu immoo Waaqa kabaja.
At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
32 Hamoonni jalʼinuma isaaniitiin badu; qajeeltonni garuu duʼa keessatti illee amanamummaa isaaniitiin daʼannoo argatu.
Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
33 Ogummaan qalbii nama waa hubatuu keessa jirti; garaa gowwootaa keessatti garuu hin beekamtu.
Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.
34 Qajeelummaan saba ol guddisa; cubbuun garuu saba kamiif iyyuu salphina.
Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
35 Mootiin tajaajilaa ogeessatti ni gammada; kan isa qaanessutti garuu ni dheekkama.
En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
