Iyyoob 29
1 Iyyoob haasaa isaa itti fufee akkana jedhe:
Још настави Јов беседу своју и рече:
2 “Ani jiʼoota darban, bara Waaqni na eege sana akkamin hawwa ture,
О да бих био као пређашњих месеца, као оних дана кад ме Бог чуваше,
3 yeroo ibsaan isaa mataa koo irratti ife, anis ifa isaatiin dukkana keessa darbee yeroon deeme,
Кад светљаше свећом својом над главом мојом, и при виделу Његовом хођах по мраку,
4 yeroo ani nama jabaa ture, yeroo michummaan Waaqaa mana koo eebbise,
Како бејах за младости своје, кад тајна Божија беше у шатору мом,
5 yeroo Waaqni Waan Hunda Dandaʼu na wajjin ture, yeroo ijoolleen koo naannoo koo turan,
Кад још беше Свемогући са мном, и деца моја око мене,
6 yeroo daandiin koo dhadhaadhaan jiifame, yeroo kattaanis laga zayitii ejersaa naaf yaase.
Кад се траг мој обливаше маслом, и стена ми точаше уље потоцима,
7 “Yeroo ani gara karra magaalaatti gad baʼee oobdii sabaa keessa barcuma koo irra taaʼe,
Кад излажах на врата кроз град, и на улици намештах себи столицу:
8 dargaggeeyyiin na arganii karaa irraa goru; maanguddoonnis kaʼanii dhaabatu ture;
Младићи видећи ме уклањаху се, а старци устајаху и стајаху,
9 hangafoonni sabaa dubbii afaanitti qabatanii harka isaanii afaan irra kaaʼatu ture;
Кнезови престајаху говорити и метаху руку на уста своја,
10 sagaleen namoota bebeekamoo hin dhagaʼamu ture; arrabni isaaniis laagaa isaaniitti ni maxxana ture.
Управитељи устезаху глас свој и језик им пријањаше за грло.
11 Namni na dhagaʼu kam iyyuu na jaja; kanneen na arganis na galateeffatu ture;
Јер које ме ухо чујаше, називаше ме блаженим; и које ме око виђаше, сведочаше ми
12 ani hiyyeessa gargaarsa barbaachaaf booʼu, nama abbaa hin qabne kan namni isa gargaaru tokko iyyuu hin jirre fureeraatii.
Да избављам сиромаха који виче, и сироту и који нема никог да му помогне;
13 Namni duʼuu gaʼe na eebbiseera; ani akka garaan haadha hiyyeessaa gammachuun ililchus godheera.
Благослов оног који пропадаше долажаше на ме, и удовици срце распевах;
14 Qajeelummaa akka uffata kootti uffadheera; murtiin qajeelaan immoo uffata koo fi marata mataa koo ture.
У правду се облачих и она ми беше одело, као плашт и као венац беше ми суд мој.
15 Ani nama jaameef ija, okkolaaf immoo miilla taʼeen ture.
Око бејах слепом и нога хромом.
16 Ani rakkataadhaaf abbaan ture; nama ormaatiif illee nan falman ture.
Отац бејах убогима, и разбирах за распру за коју не знах.
17 Qarriffaa nama hamaa nan cabse; waan inni qabates afaan isaatii buuseera.
И разбијах кутњаке неправеднику, и из зуба му истрзах грабеж.
18 “Ani akkana jedheen yaadee ture; ‘Manuma koo keessattin duʼa; barri jireenya kootiis akkuma cirrachaa baayʼata.
Зато говорах: У свом ћу гнезду умрети, и биће ми дана као песка.
19 Hiddi koo gad fagaatee bishaan qaqqaba; fixeensis halkan guutuu dameewwan koo irra bula.
Корен мој пружаше се крај воде, роса биваше по сву ноћ на мојим гранама.
20 Ulfinni koo na keessatti haaraa taʼee jiraata; iddaanis harka koo keessatti haaromfama.’
Слава моја подмлађиваше се у мене, и лук мој у руци мојој понављаше се.
21 “Namoonni calʼisanii gorsa koo eeggachaa abdiidhaan na dhaggeeffatu.
Слушаху ме и чекаху, и ћутаху на мој савет.
22 Erga ani dubbadhee booddee isaan deebiʼanii hin dubbanne; dubbiin koos akka gaariitti gurra isaanii seena ture.
После мојих речи нико не проговараше, тако их натапаше беседа моја.
23 Isaan akkuma nama bokkaa eeggatuutti na eeggatan; dubbii koos akkuma bokkaa arfaasaa dhugan.
Јер ме чекаху као дажд, и уста своја отвараху као на позни дажд.
24 Yeroo ani isaaniif seequtti isaan hin amanne; ifni fuula koos isaaniif waan guddaa ture.
Кад бих се насмејао на њих, не вероваху, и сјајност лица мог не разгоњаху.
25 Ani karaa isaaniif filee akka hangafa isaaniitti nan taaʼe; akka mootii loltoota isaa gidduu jiraatuutti nan jiraadhe; ani akka nama warra booʼan jajjabeessuus taʼe.
Кад бих отишао к њима, седах у зачеље, и бејах као цар у војсци, кад теши жалосне.
