Iyyoob 29
1 Iyyoob haasaa isaa itti fufee akkana jedhe:
Job vervolgde zijn rede, en sprak
2 “Ani jiʼoota darban, bara Waaqni na eege sana akkamin hawwa ture,
Ach, was ik als in vroeger maanden, In de tijd, toen God mij behoedde,
3 yeroo ibsaan isaa mataa koo irratti ife, anis ifa isaatiin dukkana keessa darbee yeroon deeme,
Toen Hij zijn lamp boven mijn hoofd liet stralen, En ik bij zijn licht door de duisternis ging;
4 yeroo ani nama jabaa ture, yeroo michummaan Waaqaa mana koo eebbise,
Zoals ik was in mijn beste dagen Toen God mijn tent nog beschutte!
5 yeroo Waaqni Waan Hunda Dandaʼu na wajjin ture, yeroo ijoolleen koo naannoo koo turan,
Toen de Almachtige nog met mij was, Mijn kinderen mij nog omringden;
6 yeroo daandiin koo dhadhaadhaan jiifame, yeroo kattaanis laga zayitii ejersaa naaf yaase.
Toen mijn voeten zich baadden in boter, De rots, waar ik stond, beken olie liet stromen;
7 “Yeroo ani gara karra magaalaatti gad baʼee oobdii sabaa keessa barcuma koo irra taaʼe,
Als ik uitging naar de poort van de stad, En op het plein mijn zetel liet zetten:
8 dargaggeeyyiin na arganii karaa irraa goru; maanguddoonnis kaʼanii dhaabatu ture;
Trokken de jongemannen zich terug, zodra ze mij zagen, Rezen de grijsaards op en bleven staan,
9 hangafoonni sabaa dubbii afaanitti qabatanii harka isaanii afaan irra kaaʼatu ture;
Staakten de edelen hun gesprek En legden de hand op hun mond.
10 sagaleen namoota bebeekamoo hin dhagaʼamu ture; arrabni isaaniis laagaa isaaniitti ni maxxana ture.
De stem der leiders verstomde, Hun tong kleefde aan hun gehemelte vast;
11 Namni na dhagaʼu kam iyyuu na jaja; kanneen na arganis na galateeffatu ture;
Toen het oor, dat het hoorde, mij gelukkig prees En het oog, dat het zag, mij bijval schonk!
12 ani hiyyeessa gargaarsa barbaachaaf booʼu, nama abbaa hin qabne kan namni isa gargaaru tokko iyyuu hin jirre fureeraatii.
Want ik hielp den arme, die om bijstand riep, Den wees, die geen helper meer had;
13 Namni duʼuu gaʼe na eebbiseera; ani akka garaan haadha hiyyeessaa gammachuun ililchus godheera.
Dien de ondergang dreigde, zegende mij, Het hart der weduwe vrolijkte ik op;
14 Qajeelummaa akka uffata kootti uffadheera; murtiin qajeelaan immoo uffata koo fi marata mataa koo ture.
Rechtschapenheid trok ik aan als een kleed, Mijn gerechtigheid als een mantel en kroon.
15 Ani nama jaameef ija, okkolaaf immoo miilla taʼeen ture.
Ik was de ogen voor blinden, De voeten voor kreupelen;
16 Ani rakkataadhaaf abbaan ture; nama ormaatiif illee nan falman ture.
Voor armen was ik een vader, Voor onbekenden onderzocht ik het pleit.
17 Qarriffaa nama hamaa nan cabse; waan inni qabates afaan isaatii buuseera.
Maar den boosdoener brak ik de tanden, En rukte hem de prooi uit zijn kaken.
18 “Ani akkana jedheen yaadee ture; ‘Manuma koo keessattin duʼa; barri jireenya kootiis akkuma cirrachaa baayʼata.
Ik dacht bij mijzelf: Oud zal ik sterven Mijn dagen zullen talrijk zijn als het zand;
19 Hiddi koo gad fagaatee bishaan qaqqaba; fixeensis halkan guutuu dameewwan koo irra bula.
Mijn wortel zal openstaan voor het water, De dauw op mijn takken vernachten;
20 Ulfinni koo na keessatti haaraa taʼee jiraata; iddaanis harka koo keessatti haaromfama.’
Mijn eer blijft steeds nieuw, Mijn boog wint aan jeugdige kracht in mijn hand!
21 “Namoonni calʼisanii gorsa koo eeggachaa abdiidhaan na dhaggeeffatu.
Ze luisterden zwijgend naar mij En wachtten mijn beslissing af;
22 Erga ani dubbadhee booddee isaan deebiʼanii hin dubbanne; dubbiin koos akka gaariitti gurra isaanii seena ture.
Had ik uitgesproken, dan nam niemand het woord, Maar mijn rede druppelde op hen neer.
23 Isaan akkuma nama bokkaa eeggatuutti na eeggatan; dubbii koos akkuma bokkaa arfaasaa dhugan.
Ze verlangden naar mij als naar regen, Met open mond als naar een late bui.
24 Yeroo ani isaaniif seequtti isaan hin amanne; ifni fuula koos isaaniif waan guddaa ture.
Lachte ik hun toe, ze durfden het niet geloven, En vingen het stralen van mijn aangezicht op.
25 Ani karaa isaaniif filee akka hangafa isaaniitti nan taaʼe; akka mootii loltoota isaa gidduu jiraatuutti nan jiraadhe; ani akka nama warra booʼan jajjabeessuus taʼe.
Bezocht ik hen, ik zat bovenaan, Troonde als een vorst bij zijn troepen, als een die treurenden troost.
