Iyyoob 28
1 Dhugumaan iddoon meetiin keessaa qotamu, lafti warqeen itti baafamee qulqulleeffamu jira.
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Sibiilli lafa keessaa baafama; sibiilli diimaan immoo dhagaa albuudaa irraa baqfama.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 Namni hamma dhuma dukkanaatti deema; moggaa akka malee fagoo dhaqees, dukkana hamaa keessa dhagaa albuudaa barbaada.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Inni lafa namoonni jiraatan irraa fagaatee iddoo miilli namaa ejjetee hin beeknetti boolla qota; namoota irraa fagaatee ni rarraʼa; asii fi achis ni raafama.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 Lafa irraa garuu nyaatatu argama; jala isheetiin immoo akka waan ibidda taateetti geeddaramti;
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 dhagaan isaa burqaa sanpeerii ti; biyyoon isaas warqee qaba.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 Allaattiin tokko iyyuu karaa dhokfame sana hin beeku; iji culullees karaa sana hin argine.
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 Bineensonni sodaachisoon irra hin ejjenne; leencis karaa sana hin darbine.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 Harki namaa dhagaa jabaa cabsa; hundee tulluuwwanii immoo ni gaggaragalcha.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Inni kattaa keessaan karaa baasa; iji isaas waan gatii guddaa hunda arga.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Madda lageenii ni sakattaʼa; waan dhokfames ifatti ni baasa.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 Ogummaan garuu eessaa argamti? Hubannaanis eessa jiraata?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Namni gatii isaa hin beeku; inni biyya jiraattotaa keessatti hin argamu.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Tujubni, “Inni na keessa hin jiru” jedha; galaannis, “Inni na bira hin jiru” jedha.
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Warqeen qulqulluun isa bituu hin dandaʼu; gatiin isaas meetiidhaan hin madaalamu.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Warqee Oofiiriitti, dhagaa gatii guddaa sardooniksiitti yookaan sanpeeriitti hin tilmaamamu.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Warqee fi dhagaan akka bilillee calaqqisu ittiin hin qixxaatu; inni faaya warqee qulqulluutiin hin geeddaramu.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Elellaanii fi dooqni akka waan gatii qabaniitti hin hedaman; gatiin ogummaa lula diimaa caala.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Tophaaziyooniin Itoophiyaa itti qixxaatu; warqee qulqulluudhaanis bitamuu hin dandaʼu.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 Yoos ogummaan eessaa dhufti ree? Hubannaanis eessa jiraatti?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Isheen ija uumama hundaa jalaa dhokatteerti; simbirroota samii jalaas baddeerti.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Badiisnii fi Duuti, “Nu oduu ishee qofa gurra keenyaan dhageenye” jedhu.
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Waaqa qofatu daandii gara ishee geessu hubatee, lafa inni jiraatus beeka;
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 inni handaara lafaa ni ilaala; waan samii jala jiru hunda ni argaatii.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Inni yommuu bubbeedhaaf humna kennee bishaanota safaretti,
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 yommuu bokkaadhaaf seera dhaabee bakakkaaf immoo daandii baasetti,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 inni ogummaa ilaalee madaale; jabeessee dhaabee ishee qorate.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Ergasii ilmaan namaatiin, “Gooftaa sodaachuun ogummaa; waan hamaa irraa fagaachuunis hubannaa dha” jedhe.
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
