Iyyoob 28
1 Dhugumaan iddoon meetiin keessaa qotamu, lafti warqeen itti baafamee qulqulleeffamu jira.
Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.
2 Sibiilli lafa keessaa baafama; sibiilli diimaan immoo dhagaa albuudaa irraa baqfama.
Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.
3 Namni hamma dhuma dukkanaatti deema; moggaa akka malee fagoo dhaqees, dukkana hamaa keessa dhagaa albuudaa barbaada.
Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.
4 Inni lafa namoonni jiraatan irraa fagaatee iddoo miilli namaa ejjetee hin beeknetti boolla qota; namoota irraa fagaatee ni rarraʼa; asii fi achis ni raafama.
Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.
5 Lafa irraa garuu nyaatatu argama; jala isheetiin immoo akka waan ibidda taateetti geeddaramti;
Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.
6 dhagaan isaa burqaa sanpeerii ti; biyyoon isaas warqee qaba.
Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.
7 Allaattiin tokko iyyuu karaa dhokfame sana hin beeku; iji culullees karaa sana hin argine.
De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.
8 Bineensonni sodaachisoon irra hin ejjenne; leencis karaa sana hin darbine.
De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.
9 Harki namaa dhagaa jabaa cabsa; hundee tulluuwwanii immoo ni gaggaragalcha.
Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.
10 Inni kattaa keessaan karaa baasa; iji isaas waan gatii guddaa hunda arga.
In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.
11 Madda lageenii ni sakattaʼa; waan dhokfames ifatti ni baasa.
Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.
12 Ogummaan garuu eessaa argamti? Hubannaanis eessa jiraata?
Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?
13 Namni gatii isaa hin beeku; inni biyya jiraattotaa keessatti hin argamu.
De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.
14 Tujubni, “Inni na keessa hin jiru” jedha; galaannis, “Inni na bira hin jiru” jedha.
De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.
15 Warqeen qulqulluun isa bituu hin dandaʼu; gatiin isaas meetiidhaan hin madaalamu.
Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.
16 Warqee Oofiiriitti, dhagaa gatii guddaa sardooniksiitti yookaan sanpeeriitti hin tilmaamamu.
Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.
17 Warqee fi dhagaan akka bilillee calaqqisu ittiin hin qixxaatu; inni faaya warqee qulqulluutiin hin geeddaramu.
Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.
18 Elellaanii fi dooqni akka waan gatii qabaniitti hin hedaman; gatiin ogummaa lula diimaa caala.
De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.
19 Tophaaziyooniin Itoophiyaa itti qixxaatu; warqee qulqulluudhaanis bitamuu hin dandaʼu.
Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.
20 Yoos ogummaan eessaa dhufti ree? Hubannaanis eessa jiraatti?
Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?
21 Isheen ija uumama hundaa jalaa dhokatteerti; simbirroota samii jalaas baddeerti.
Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.
22 Badiisnii fi Duuti, “Nu oduu ishee qofa gurra keenyaan dhageenye” jedhu.
Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.
23 Waaqa qofatu daandii gara ishee geessu hubatee, lafa inni jiraatus beeka;
God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.
24 inni handaara lafaa ni ilaala; waan samii jala jiru hunda ni argaatii.
Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.
25 Inni yommuu bubbeedhaaf humna kennee bishaanota safaretti,
Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;
26 yommuu bokkaadhaaf seera dhaabee bakakkaaf immoo daandii baasetti,
Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;
27 inni ogummaa ilaalee madaale; jabeessee dhaabee ishee qorate.
Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.
28 Ergasii ilmaan namaatiin, “Gooftaa sodaachuun ogummaa; waan hamaa irraa fagaachuunis hubannaa dha” jedhe.
Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.
