Iyyoob 27
1 Iyyoob haasaa isaa itti fufee akkana jedhe:
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 “Dhugaa Waaqa jiraataa murtii qajeelaa na dhowwate, Waaqa Waan Hunda Dandaʼu kan lubbuu koo hadheesse sanaa,
Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam,
3 hamma lubbuun na keessa jirtutti, hamma hafuurri Waaqaa funyaan koo keessa jirutti,
Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,
4 afaan koo hammina hin dubbatu; arrabni koos nama hin gowwoomsu.
Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.
5 Isin qajeeltota jechuu, Waaqni ana irraa haa fagaatu; ani hamman duʼutti amanamummaa koo hin dhiisu.
Absit a me ut iustos vos esse iudicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
6 Qajeelummaa koo jabeessee nan qabadha; gadis hin dhiisu; bara jireenya kootii guutuu qalbiin koo na hin komattu.
Iustificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
7 “Diinni koo akka nama hamaa, mormituun koo akka nama jalʼaa haa taʼu!
Sit ut impius, inimicus meus: et adversarius meus, quasi iniquus.
8 Yommuu Waaqni lubbuu isaa isa irraa fudhatee isa balleessutti, namni Waaqaaf hin bulle abdii maalii qaba?
Quæ est enim spes hypocritæ si avare rapiat, et non liberet Deus animam eius?
9 Yeroo rakkinni isatti dhufutti, Waaqni iyya isaa ni dhagaʼaa?
Numquid Deus audiet clamorem eius cum venerit super eum angustia?
10 Inni Waaqa Waan Hunda Dandaʼutti ni gammadaa? Yeroo hundas Waaqa waammataa?
Aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?
11 “Ani waaʼee harka Waaqaa isin nan barsiisa; waan Waaqa Waan Hunda Dandaʼu bira jirus isin hin dhoksu.
Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.
12 Hundi keessan waan kana argitaniirtu; yoos haasaan faayidaa hin qabne kun maali?
Ecce, vos omnes nostis, et quid sine causa vana loquimini?
13 “Carraan Waaqni nama hamaaf qoode, dhaalli namni jalʼaan Waaqa Waan Hunda Dandaʼu irraa argatu kana:
Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
14 Ijoolleen isaa akka malee baayʼatan iyyuu goraadeetu isaan eeggata; sanyiin isaas waan nyaatee quufu hin qabaatu.
Si multiplicati fuerint filii eius, in gladio erunt, et nepotes eius non saturabuntur pane.
15 Hambaa isaa dhaʼichatu awwaala; niitonni isaaniis hin booʼaniif.
Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.
16 Inni meetii akkuma biyyootti tuullatee uffata immoo akkuma supheetti kuufatu illee,
Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:
17 waan inni kuufate nama qajeelaatu uffata; meetii isaa illee nama balleessaa hin qabnetu qooddata.
Præparabit quidem, sed iustus vestietur illis: et argentum innocens dividet.
18 Manni inni ijaaru akkuma mana dholdholee ti; akkuma daasii eegduun ijaaruu ti.
Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
19 Inni utuma qabeenya qabuu dhaqee ciisa; garuu itti hin deebiʼu; yeroo inni ija banatutti, qabeenyi isaa hundi hin jiru.
Dives cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
20 Sodaan akkuma lolaa isa irra garagala; bubbeen hamaan immoo halkaniin isa fudhatee sokka.
Apprehendet eum quasi aqua inopia, nocte opprimet eum tempestas.
21 Bubbeen baʼa biiftuu isa fudhata; innis hin argamu; bubbeen sunis lafa inni jiru irraa isa haxaaʼa.
Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.
22 Inni humna bubbee jalaa baʼuuf jedhee baqata; bubbeen sunis gara laafina tokko malee itti of darbata.
Et mittet super eum, et non parcet: de manu eius fugiens fugiet.
23 Harka isaa dhadhaʼee itti qoosa; afuufees iddoo isaatii isa balleessa.”
Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum eius.
