Iyyoob 27
1 Iyyoob haasaa isaa itti fufee akkana jedhe:
Əyyub misal çəkərək dedi:
2 “Dhugaa Waaqa jiraataa murtii qajeelaa na dhowwate, Waaqa Waan Hunda Dandaʼu kan lubbuu koo hadheesse sanaa,
«Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
3 hamma lubbuun na keessa jirtutti, hamma hafuurri Waaqaa funyaan koo keessa jirutti,
Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
4 afaan koo hammina hin dubbatu; arrabni koos nama hin gowwoomsu.
Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
5 Isin qajeeltota jechuu, Waaqni ana irraa haa fagaatu; ani hamman duʼutti amanamummaa koo hin dhiisu.
Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
6 Qajeelummaa koo jabeessee nan qabadha; gadis hin dhiisu; bara jireenya kootii guutuu qalbiin koo na hin komattu.
Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
7 “Diinni koo akka nama hamaa, mormituun koo akka nama jalʼaa haa taʼu!
Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
8 Yommuu Waaqni lubbuu isaa isa irraa fudhatee isa balleessutti, namni Waaqaaf hin bulle abdii maalii qaba?
Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
9 Yeroo rakkinni isatti dhufutti, Waaqni iyya isaa ni dhagaʼaa?
Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
10 Inni Waaqa Waan Hunda Dandaʼutti ni gammadaa? Yeroo hundas Waaqa waammataa?
O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
11 “Ani waaʼee harka Waaqaa isin nan barsiisa; waan Waaqa Waan Hunda Dandaʼu bira jirus isin hin dhoksu.
Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
12 Hundi keessan waan kana argitaniirtu; yoos haasaan faayidaa hin qabne kun maali?
Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
13 “Carraan Waaqni nama hamaaf qoode, dhaalli namni jalʼaan Waaqa Waan Hunda Dandaʼu irraa argatu kana:
Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
14 Ijoolleen isaa akka malee baayʼatan iyyuu goraadeetu isaan eeggata; sanyiin isaas waan nyaatee quufu hin qabaatu.
Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
15 Hambaa isaa dhaʼichatu awwaala; niitonni isaaniis hin booʼaniif.
Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
16 Inni meetii akkuma biyyootti tuullatee uffata immoo akkuma supheetti kuufatu illee,
Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
17 waan inni kuufate nama qajeelaatu uffata; meetii isaa illee nama balleessaa hin qabnetu qooddata.
Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
18 Manni inni ijaaru akkuma mana dholdholee ti; akkuma daasii eegduun ijaaruu ti.
Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
19 Inni utuma qabeenya qabuu dhaqee ciisa; garuu itti hin deebiʼu; yeroo inni ija banatutti, qabeenyi isaa hundi hin jiru.
Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
20 Sodaan akkuma lolaa isa irra garagala; bubbeen hamaan immoo halkaniin isa fudhatee sokka.
Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
21 Bubbeen baʼa biiftuu isa fudhata; innis hin argamu; bubbeen sunis lafa inni jiru irraa isa haxaaʼa.
Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
22 Inni humna bubbee jalaa baʼuuf jedhee baqata; bubbeen sunis gara laafina tokko malee itti of darbata.
Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
23 Harka isaa dhadhaʼee itti qoosa; afuufees iddoo isaatii isa balleessa.”
Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.
