Iyyoob 26
1 Iyyoob akkana jedhee deebise:
A Ijob odpowiadając rzekł:
2 “Ati nama humna hin qabne hammam gargaarte! Irree laafes hammam jajjabeessite!
Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
3 Nama ogummaa hin qabneef gorsa akkamii kennite! Beekumsa guddaa akkamiis argisiifte!
Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
4 Akka ati dubbii kana dubbattuuf eenyutu si gargaare? Hafuura eenyuutu afaan kee keessaa dubbate?
Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
5 “Warri duʼan, warri bishaanii gadiitii fi kanneen bishaan keessa jiraatan hundii ni hollatu.
I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)
7 Waaqni iddoo duwwaa irra samii kaabaa diriirsa; lafas iddoo duwwaa irratti rarraasa.
Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
8 Inni duumessa isaatiin bishaanota hidhee qaba; duumessi sunis bishaanota jalatti hin dhoʼu.
Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
9 Inni duumessoota isaa itti uffisuudhaan fuula jiʼaa ni haguuga.
Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
10 Inni fuula bishaanotaa irratti, ifaa fi dukkana gidduu daarii dhaabe.
Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
11 Utubaawwan samii ni hollatu; dheekkamsa isaatiinis ni rifatu.
Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
12 Inni humna isaatiin galaana ni raasa; ogummaa isaatiinis Raʼaabin ni ciccira.
Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
13 Hafuura baafatuun samiiwwan qulqulleesse; harki isaas bofa shawwisaa waraane.
Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
14 Wantoonni kunneen hojii isaa keessaa qarqaruma qofa; hasaasni nu waaʼee isaa dhageenyu hammam xinnaa dha! Yoos kakawwee humna isaa eenyutu hubachuu dandaʼa ree?”
Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
