< Iyyoob 11 >

1 Zoofaari Naaʼimaatichi akkana jedhee deebise:
Y respondió Zofar naamatita, y dijo:
2 “Dubbiiwwan kunneen hundi deebii argachuu hin qabanii? Dubbii baayʼisuun qajeelaa nama godhaa?
¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
3 Of jajuun kee afaan nama qabachiisaa? Yommuu ati qoostu namni si ifatu hin jiruu?
¿Tus mentiras harán callar a los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
4 Ati Waaqaan, ‘Barsiisni koo qulqulluu dha; ani fuula kee duratti hirʼina hin qabu’ jetta.
Tú dices: Mi manera de vivir es pura, y yo soy limpio delante de tus ojos.
5 Maaloo utuu Waaqni sitti dubbatee, utuu afaan isaas sitti saaqqatee
Mas ¡oh, quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo,
6 icciitii ogummaa siif ibsee ani akkamin hawwa! Ogummaan dhugaan bifa lama qabaatii. Kanaafuu Waaqni cubbuu kee muraasa akka siif irraanfate beeki.
y que te declarara los secretos de la sabiduría! Porque mereces dos tantos según la ley; y sabe que Dios te ha olvidado por tu iniquidad.
7 “Icciitii Waaqaa qorattee bira gaʼuu yookaan yaada Waaqa Waan Hunda Dandaʼuu qorattee bira gaʼuu dandeessaa?
¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú a la perfección del Todopoderoso?
8 Isaan samiiwwan caalaa ol fagaatu; ati maal gochuu dandeessa? Qilee awwaalaa caalaas gad fagaatu; ati maal beekuu dandeessa? (Sheol h7585)
Es más alto que los cielos; ¿qué harás? Es más profundo que el infierno; ¿cómo lo conocerás? (Sheol h7585)
9 Safarri isaa lafa caalaa dheerata; galaana caalaa balʼata.
Su dimensión es más larga que la tierra, y más ancha que el mar.
10 “Yoo inni dhufee mana hidhaatti si galche, yoo waldaa murtiis walitti qabe eenyutu isa dhowwuu dandaʼa?
Si cortare, o encerrare, o juntare, ¿quién le responderá?
11 Dhugumaan inni sobdoota ni beeka; inni yommuu jalʼina argutti hin qalbeeffatuu?
Porque él conoce a los hombres vanos; y ve la iniquidad, ¿y no entenderá?
12 Yoo harreen diidaa nama taʼee dhalate malee gowwaan ogeessa taʼuu hin dandaʼu.
El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.
13 “Taʼus yoo ati yaada kee gara isaatti deebiftee harka kees gara isaatti diriirsite,
Si tú preparares tu corazón, y extendieres a él tus manos;
14 cubbuu harka kee keessa jiru yoo of irraa fageessite, akka wanni hamaanis dunkaana kee keessa hin jiraanne yoo goote,
si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
15 ati qaanii tokko malee fuula kee ol qabachuu dandeessa; sodaa tokko malees jabaattee dhaabatta.
entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, y serás fuerte y no temerás;
16 Ati dhugumaan rakkina kee ni irraanfatta; akkuma lolaa darbeettis ni lakkoofta.
y olvidarás tu trabajo, y te acordarás de él como de aguas que pasaron;
17 Jireenyi kee aduu saafaa caalaa ifa; dukkanni isaas akkuma barii ganamaa taʼa.
y en mitad de la siesta se levantará bonanza; resplandecerás, y serás como la misma mañana;
18 Waan abdiin jiruuf ati hin sodaattu; naannoo kee ni ilaalta; nagaadhaanis ni boqotta.
y confiarás, que habrá esperanza; y cavarás, y dormirás seguro;
19 Ati ni rafta; namni tokko iyyuu si hin sodaachisu; namoonni baayʼeenis fuula kee barbaadu.
y te acostarás, y no habrá quien te espante; y muchos te rogarán.
20 Iji hamootaa ni dadhaba; karaan ittiin baqatanis isaan jalaa bada; abdiin isaaniis duʼa qofa.”
Mas los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será agonía del alma.

< Iyyoob 11 >