ମାଥିଉ 20
1 “କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଏପରି ଜଣେ ଗୃହକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ସଦୃଶ, ଯେ ସକାଳ ହେବାମାତ୍ର ଆପଣା ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରରେ ମୂଲିଆ ଲଗାଇବାକୁ ବାହାରିଗଲେ।
“ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ରୁଆଙ୍ ରାଜ୍ୟନ୍ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍, ଅବୟ୍ ଅସିଙନ୍ ଆ ମୁଡ଼ମର୍ ଡୋତାନ୍ ବଡିମରଞ୍ଜି ସାୟ୍ଲେ ଆ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାଲୋଙନ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଅନବ୍ଲୁମ୍ଲୁମନ୍ ଆସନ୍ ଡୁଙ୍ଲନେ ।
2 ଆଉ ସେ ମୂଲିଆମାନଙ୍କ ସହିତ ଦିନକୁ ଏକ ଦିନର ମୂଲ ପାଇଁ ଚୁକ୍ତି କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରକୁ ପଠାଇଲେ।
ଆନିନ୍ ଡିଲେ ମନ୍ରାନ୍ ବମିୟ୍ତାନ୍ ଅବୟ୍ ଲେକାଁୟ୍ ରୁପାଡାବନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ବଡିମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅବ୍ସିଡ୍ଡାୟ୍ଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
3 ପୁଣି, ପ୍ରାୟ ନଅଟା ସମୟରେ ବାହାରିଯାଇ ବଜାରରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିଷ୍କର୍ମା ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦେଖି ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ,
ଆରି ଆନିନ୍ ନଟାରେ ସରେଁୟ୍ତାନ୍ ଆରିୟେନ୍ ତେତ୍ତେ ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଏର୍କନାବ୍ବାଡ଼ାନେନ୍ ଆତନଙନ୍ ଆଡ୍ରୋକଲଞ୍ଜି ଇୟ୍ଲେ ଗିଜେଜି,
4 ‘ତୁମ୍ଭେମାନେ ସୁଦ୍ଧା ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରକୁ ଯାଅ, ପୁଣି, ଯାହା ଉଚିତ୍, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେବି;’ ଆଉ ସେମାନେ ଗଲେ।
ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ତି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲେ ବରେଜି, ‘ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନାବା, ଆରି ଏଙ୍ଗାଲେ ବଡିନ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ ଏତ୍ତେଲେ ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ବଡିନ୍ ତିୟ୍ତବେନ୍ ।’
5 ପୁଣି, ଥରେ ସେ ପ୍ରାୟ ବାରଟା ଓ ତିନିଟା ସମୟରେ ବାହାରିଯାଇ ସେହି ପ୍ରକାର କଲେ।
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି କୋତ୍ତାନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି କି ଇୟ୍ଲେ କାବ୍ବାଡ଼ାନେଜି । ଆରି ଆନିନ୍ ବାରଟା ଇଙନ୍ ଡ ୟାଗି ଗଣ୍ଟା ଇଙନ୍ ଡୁଆରାନ୍ ଆରିୟେନ୍ ଏତ୍ତେଲେମା ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଏର୍କନାବ୍ବାଡ଼ାନେନ୍ ଆତନଙନ୍ ଆଡ୍ରୋକଲଞ୍ଜି ଇୟ୍ଲେ ଗିଜେଜି ।
6 ପୁଣି, ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚଟା ସମୟରେ ସେ ବାହାରିଯାଇ ଆଉ କେତେକ ଜଣଙ୍କୁ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଦେଖି ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ‘ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏଠାରେ ଦିନଯାକ ନିଷ୍କର୍ମା ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଅଛ?’
ଆରି ଆନିନ୍ ମନ୍ଲୟ୍ ଗଣ୍ଟା ଇଙନ୍ ଡୁଆରାନ୍ ଆରିୟେନ୍ ଏତ୍ତେଲେମା ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଏର୍କନାବ୍ବାଡ଼ାନେନ୍ ଆତନଙନ୍ ଆଡ୍ରୋକଲଞ୍ଜି ଇୟ୍ଲେ ଗିଜେଜି । ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ତି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲେ ବରେଜି, ‘ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନିବା ଏର୍କନାବ୍ବାଡ଼ାନେନ୍ ତମ୍ପରୁବ୍ ତେନ୍ନେ ଆତନଙନ୍ ଏଡକୋତନେ?’
7 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘କାରଣ କେହି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୂଲ ଲଗାଇ ନାହାନ୍ତି।’ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରକୁ ଯାଅ।’
ତି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, ‘ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବଡିନ୍ ଅଃବ୍ବାଁୟ୍ଲଲେଞ୍ଜି ।’ ଆନିନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, ‘ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନାବା ।’”
8 ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରର କର୍ତ୍ତା ଆପଣା ବେବର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ମୂଲିଆମାନଙ୍କୁ ଡାକି ଶେଷ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ପ୍ରଥମ ଲୋକମାନଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୂଲ ଦିଅ।’
“ଆର୍ରୁବେନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍ ଆ ଗୁମୁସ୍ତାନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ବଡିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ଆତନିକ୍କି ଇଙନ୍ ଞନାରନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଉନେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ରୟ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ବଡିନ୍ ତିୟାଜି, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନାଜି ଞନାରନ୍ ପର୍ତମ୍ମୁ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଉନେଜି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବଡିନ୍ ତିୟାଜି ।’
9 ସେଥିରେ ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚଟା ସମୟରେ ମୂଲ ଲଗାଯାଇଥିଲେ, ସେମାନେ ଆସି ଏକ ଦିନର ମୂଲ ଲେଖାଏଁ ପାଇଲେ।
ସିଲତ୍ତେ ଆନାଜି ମନ୍ଲୟ୍ ଗଣ୍ଟା ଇଙନ୍ ଞନାରନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଉନେଜି, ଆନିଞ୍ଜି ତଙ୍ବୟ୍ ରୁପାଡାବନ୍ ବଡିନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଜାଏଜି ।
10 ପୁଣି, ପ୍ରଥମେ ଲଗାଯାଇଥିବା ମୂଲିଆମାନେ ଆସି ଅଧିକ ପାଇବେ ବୋଲି ମନେ କଲେ; ମାତ୍ର ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକ ଦିନର ମୂଲ ଲେଖାଏଁ ପାଇଲେ।
ଆରି ଆନାଜି ଞନାରନ୍ ପର୍ତମ୍ମୁ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଉନେଜି ଆନିଞ୍ଜି ଗୋଗୋୟ୍ ଲେକାଁୟ୍ ବଡିନ୍ ଏଞାଙ୍ତାୟ୍ ଅବ୍ଡିସୟେଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଅବୟ୍ ଲେକାଁୟ୍ ରୁପାଡାବନ୍ ବଡିନ୍ ଞାଙେଞ୍ଜି ।
11 କିନ୍ତୁ ତାହା ପାଇ ସେମାନେ ଘରର କର୍ତ୍ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବଚସା କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ତିଆତେ ଜାଏଞ୍ଜି କି ଅସିଙନ୍ ଆ ମୁଡ଼ମର୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙ୍ ଡୋସେଡାଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି,
12 ‘ଏହି ଶେଷର ଲୋକମାନେ ଘଣ୍ଟାଏ ମାତ୍ର କାମ କଲେ, ଆଉ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦିନଯାକ ଖଟି ଖଟି ଖରାରେ ଜଳି ପୋଡ଼ିଗଲେ ସୁଦ୍ଧା ତୁମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମାନ କଲ।’
‘କେନ୍ ଆତନିକ୍କି ଇଙନ୍ ଞନାରନ୍ ଆରିୟ୍ଲାଞଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆ ବଗଣ୍ଟାନ୍ ତୁମ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନେଜି, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ତମ୍ପରୁବ୍ ତମୋୟୋଙ୍ ଲନୁମ୍ଡାଲନ୍ ଡାଗାଲୋଙନ୍ ଉଙ୍ରୁଡନ୍ ଉଙ୍ବାଲନ୍ ଡେଲଲେନ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆମନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅବ୍ସମାନଲଲେନ୍ ।’”
13 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ‘ଭାଇ, ତୋʼ ପ୍ରତି ମୁଁ ଅନ୍ୟାୟ କରୁ ନାହିଁ; ତୁ କଅଣ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଏକ ଦିନର ମୂଲ ପାଇଁ ଚୁକ୍ତି କରି ନ ଥିଲୁ?
“ସିଲତ୍ତେ ସାଉକାରନ୍ ବଡିମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, ‘ଏ ଗଡ଼ି, ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃବ୍ବୁର୍ଡଅମ୍, ଆମନ୍ ବମିୟ୍ତାନ୍ ବମନ୍ରାନ୍ ଅବୟ୍ ଲେକାଁୟ୍ ରୁପାଡାବନ୍ ପନାଙନ୍ ଆସନ୍ ବଡିନ୍ ଅଃନ୍ନବ୍ସିଡ୍ଡାୟ୍ଲୋ ପଙ୍?
14 ତୋର ଯାହା, ତାହା ନେଇ ଚାଲିଯା, କିନ୍ତୁ ଏହି ଶେଷ ଲୋକକୁ ସୁଦ୍ଧା ତୋʼ ପରି ଦେବା ପାଇଁ ମୋହର ଇଚ୍ଛା।
ଅଙ୍ଗାତେ ଆମନ୍ଆତେ, ତିଆତେ ପାଙ୍ଲେ ଜିରା, ଞେନ୍ ଆମନ୍ ଡିଅଙ୍ଗା ବଡିନ୍ ତିୟ୍ଲମ୍, କେନ୍ ଆତନିକ୍କି ଇଙନ୍ ଞନାରନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଉନେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ଡିୟ୍ତେ ମା ବଡିନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଇସ୍ସୁମ୍ଞେନ୍ ।
15 ନିଜ ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ନିଜ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ କଅଣ ମୋହର ଅଧିକାର ନାହିଁ? ନା ମୁଁ ଦାନଶୀଳ ହେବାରୁ ତୁ ଈର୍ଷାଦୃଷ୍ଟି କରୁଅଛୁ?’
ଅନର୍ଜେଞେନ୍ ଇସ୍ସୁମ୍ଞେନ୍ ବାତ୍ତେ ଞେନ୍ ଅରଃ କର୍ସଆଞନ୍? ଅଡ଼େ ଞେନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ତରିୟ୍ତିୟ୍ତାଞଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଆମନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ସାଣ୍ଡତିଁୟ୍?’”
16 ସେହିପରି ଶେଷରେ ଥିବା ଲୋକେ ପ୍ରଥମେ ହେବେ ଓ ପ୍ରଥମରେ ଥିବା ଲୋକେ ଶେଷରେ ପଡ଼ିବେ।”
“ତିଆସନ୍ ଆତ୍ରିକ୍କିଏଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆମ୍ମୁଙ୍ତଜି, ଆରି ଆରାମ୍ମୁଙେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ତିକ୍କିତଜି ।”
17 ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମ ସହରକୁ ଯାତ୍ରା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍ୟତ ହେଉଥିବା ସମୟରେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କୁ ପୃଥକ୍ କରି ପଥ ମଧ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
ଜିସୁନ୍ ଜିରୁସାଲମନ୍ ଆଜିର୍ରେନ୍ ଆଡିଡ୍ ତଙର୍ଲୋଙନ୍ ବାରଜଣ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବ ଅନେଙ୍ଗଡ୍ ଓଡ୍ଡେଲେ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ଇୟ୍ଲେ ବରେଜି,
18 “ଦେଖ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିରୂଶାଲମ ସହରକୁ ଯାତ୍ରା କରୁଅଛୁ, ଆଉ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେବେ,
“ଗିୟ୍ବା, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜିରୁସାଲମନ୍ ଜିର୍ତବୋ, ଆରି ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତନେ, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଅବ୍ଡୋସାତଜି;
19 ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାଣ ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞା ଦେଇ ପରିହାସ, କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର ଓ କ୍ରୁଶରେ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ଆଉ ତୃତୀୟ ଦିବସରେ ସେ ଉଠିବେ।”
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଏର୍ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସୟ୍ସୟ୍ମୁତଜି, ସାମକାନ୍ ବାତ୍ତେ ତିଡ୍ତଜି କି ଆଅକ୍କାଡଙ୍ଲୋଙନ୍ ଅମ୍ଡାୟ୍ତଜି, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଏର୍ତାଲୋଙ୍ ୟର୍ମେଙ୍ଲେ ଡୋତନେ ।”
20 ସେତେବେଳେ ଜେବଦୀଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣା ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଆସି ପ୍ରଣାମ କରି ତାହାଙ୍କଠାରୁ କିଛି ମାଗିଲେ।
ତିଆଡିଡ୍ ଜେବଦିନ୍ ଆ ଡୁକ୍ରି, ବାଗୁ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସରିନ୍ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ । ଆରି ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ତୁଡ଼ୁମ୍ଡାଲେ ଲୋମ୍ଲେ ସନାୟୁମନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବେଡେ ।
21 ସେଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ତୁମ୍ଭେ କଅଣ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ?” ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ଯେପରି ମୋହର ଏହି ଦୁଇ ପୁତ୍ରଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଆପଣଙ୍କ ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସନ୍ତି, ଏହା ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ।
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଆମନ୍ ଇନି ସାୟ୍ତେ?” ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ରାଜ୍ୟଲୋଙ୍ନମ୍ କେନ୍ ବାଗୁ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଞେଞ୍ଜି ଅର୍ଜଡ଼ୋମ୍ଗଡ୍ନମ୍ ଅବୟ୍ନେ, ଆରି ଅର୍କାବଡ଼ିଗଡ୍ନମ୍ ଅବୟ୍ନେ ତଙ୍କୁମେତଜି ।”
22 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ମାଗୁଅଛ, ତାହା ଜାଣୁ ନାହଁ। ମୁଁ ଯେଉଁ ପାତ୍ରରେ ପାନ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛି, ସେଥିରେ କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାନ କରିପାର?”
ଜିସୁନ୍ ଜେବଦିନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନି ଏବେଡ୍ତିଁୟ୍, ତିଆତେ ଞେନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଇଁୟ୍ । ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଗିଲ୍ଲଲୋଙ୍ ଗାତାୟ୍, ତେତ୍ତେ ଆମ୍ୱେନ୍ ଗାଲେ ଏରପ୍ତିତେ ପଙ୍?” ଆନିଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି, “ଗାଲେ ଏରପ୍ତିତାୟ୍ ।”
23 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ପାରୁ। ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ପାତ୍ରରେ ପାନ କରିବ ସତ, କିନ୍ତୁ ମୋହର ଦକ୍ଷିଣ ଓ ବାମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ବସିବାକୁ ଦେବା ମୋହର ଅଧିକାରର ବିଷୟ ନୁହେଁ, ବରଂ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ମୋହର ପିତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସ୍ଥାନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଅଛି, ସେମାନେ ବସିବେ।”
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଗିଲ୍ଲଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଗାଲେ ଏରପ୍ତିତେ, ବନ୍ଡ ଅର୍ଜଡ଼ୋମ୍ଗଡ୍ଞେନ୍ ଡ ଅର୍କାବଡ଼ିଗଡ୍ଞେନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଅନବ୍ତଙ୍କୁମନ୍ ଆସନ୍ ଅଦିକାରଞେନ୍ ତଡ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ଆନାଜି ଆସନ୍ ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ତି ଆ ତରଙ୍କୁମ୍ ଅବ୍ଜାଡାଏନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ତୁମ୍ ତେତ୍ତେ ତଙ୍କୁମ୍ତଜି ।”
24 ଅନ୍ୟ ଦଶ ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ଏହା ଶୁଣି ସେହି ଦୁଇ ଭାଇଙ୍କ ଉପରେ ବିରକ୍ତ ହେଲେ।
ଆରି ଦସଜଣ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି, ତି ବାଗୁ ବନୋଞାଙଞ୍ଜି ଆ ଉପରେଙ୍ ବରାବେଞ୍ଜି ।
25 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲେ, “ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଶାସନକର୍ତ୍ତାମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭୁତ୍ୱ କରନ୍ତି ଓ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କର୍ତ୍ତୃତ୍ୱ କରନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ।
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଲେ ବରେଞ୍ଜି, “କେନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ରାଜାଜି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଅଃପ୍ପୁର୍ପୁର୍ତଞ୍ଜି ଆରି ସୋଡ଼ାମରଞ୍ଜି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଅବ୍ସୋଡ଼ାସୋଡ଼ାତଞ୍ଜି, କେନ୍ଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜନା ।
26 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସେପ୍ରକାର ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେ କେହି ମହାନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସେବକ ହେଉ,
ବନ୍ଡ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଏତ୍ତେଡଙ୍ନେ, ଆରି ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ଆନା ଅବ୍ସୋଡ଼ାନେନ୍ ସାୟ୍ତେ, ଆନିନ୍ ସନାକ୍କେମର୍ବେନ୍ ଡେଏତୋ,
27 ଆଉ ଯେ କେହି ପ୍ରଧାନ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦାସ ହେଉ,
ଆରି ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ଆନା ଆମ୍ମୁଙ୍ଗଡ୍ନେନ୍ ସାୟ୍ତେ, ଆନିନ୍ କମ୍ୱାରିମର୍ବେନ୍ ଡେଏତୋ,
28 ଯେପରି ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ସେବା ପାଇବାକୁ ଆସି ନାହାନ୍ତି, ମାତ୍ର ସେବା କରିବାକୁ ଓ ଅନେକଙ୍କ ପାଇଁ ମୁକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ସ୍ୱରୂପେ ପ୍ରାଣ ଦେବାକୁ ଆସିଅଛନ୍ତି।”
କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ନିୟ୍ ଅନବ୍ସାକ୍କେନେନ୍ ଆସନ୍ ଅଃନ୍ନିୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ସନାକ୍କେବାନ୍ ଆସନ୍ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ନେଡମ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତନାଣ୍ଡେବାନ୍ ଆ ପରାନ୍ନାନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ।”
29 ସେମାନେ ଯିରୀହୋରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବା ସମୟରେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କର ପଛେ ପଛେ ଗଲେ।
ଜିସୁନ୍ ଡ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜିରିଓ ଗଡ଼ାନ୍ ସିଲଡ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଆଜିର୍ରେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜବ୍ର ମନ୍ରା ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସନ୍ଲେ ପାଙେଞ୍ଜି ।
30 ଆଉ ଦେଖ, ପଥ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଦୁଇ ଜଣ ଅନ୍ଧ ଯୀଶୁ ସେହି ପଥ ଦେଇ ଯାଉଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଶୁଣି ଉଚ୍ଚସ୍ୱର କରି କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ।
ଆରି ଗିୟ୍ବା, ବାଗୁ କାଡ଼ୁମରଞ୍ଜି ଅନେଙ୍ ରୋତ୍ତନ୍ ଆତଙ୍କୁମ୍ ଡକୋଲଞ୍ଜି, ଜିସୁନ୍ ତି ଆ ରୋତ୍ତ ଗଡ୍ ଜିର୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି, ବାବ୍ବାବ୍ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏ ପ୍ରବୁ, ଦାଉଦନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍, ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ସାୟୁମ୍ଲେନ୍ ।”
31 ମାତ୍ର ଲୋକସମୂହ ସେମାନଙ୍କୁ ତୁନି ହେବା ପାଇଁ ଧମକ ଦେଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଆହୁରି ଉଚ୍ଚସ୍ୱର କରି କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ।
ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ କଡ଼ିଙ୍ଲେ ଡକୋନେନ୍ ଆସନ୍ କଞେଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ଆରି ବାବ୍ବାବ୍ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏ ପ୍ରବୁ, ଦାଉଦନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍, ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ସାୟୁମ୍ଲେନ୍ ।”
32 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ଠିଆ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଡାକି ପଚାରିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ କଅଣ କରିବି ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ?”
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ତନଙେନ୍ କି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଇନି ଲୁମାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଲଡୟ୍ତବେନ୍?”
33 ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଯେପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଖି ଫିଟିଯାଏ।
ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଏ ପ୍ରବୁ ଅମଡ୍ଲେନ୍ ରୋଲେନ୍ ।”
34 ଆଉ ଯୀଶୁ ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ ଓ ସେହିକ୍ଷଣି ସେମାନେ ଦେଖି ପାରିଲେ ଓ ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଇର୍ସୋୟମ୍ଡାଏନ୍ କି ଆମଡଞ୍ଜି ସୁଙେଏନ୍, ସିଲତ୍ତେ ଅବ୍ତାଡ଼ନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଗିୟ୍ଲେ ରପ୍ତିଏଞ୍ଜି କି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙ୍ଲେ ପାଙେଞ୍ଜି ।
