ଗାଲାତୀୟ 2
1 ତାହା ପରେ ଚଉଦ ବର୍ଷ ଗତ ହୁଅନ୍ତେ, ମୁଁ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବାଙ୍କ ସହିତ ପୁନଶ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମ ସହରକୁ ଗଲି, ତୀତସଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନିଯାଇଥିଲି।
ତା ପାଚେ ଚଉଦ ବାର୍ହୁ ହାଚିପାଚେ, ଆନ୍ ବର୍ଣ୍ଣବା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଚାଙ୍ଗ୍, ତିତସ୍ତିଂ ପା ହାଙ୍ଗ୍ଦାଂ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ମାଚାପ୍ ।
2 ମୁଁ ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଗମନ କଲି; ଆଉ ମୁଁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରୁଅଛି, ତାହା ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇଦେଲି, କିନ୍ତୁ ମୋହର ପୂର୍ବ ଅବା ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିଶ୍ରମ ଯେପରି ବିଫଳ ନ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ଯେଉଁମାନେ ସମ୍ମାନ ଯୋଗ୍ୟ, କେବଳ ସେମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ୍ ଭାବରେ ବୁଝାଇଲି।
ହେବେ ହାନାକା ମାନାତ୍ ଇଞ୍ଜି ଇସ୍ୱର୍ତାଂ ବିନ୍ଦେସ୍ତ ପାୟାଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ମାଚାପ୍ । ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଲାଗାଂ ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ସୁଣାୟ୍ କିଜ଼ି ମାନାଙ୍ଗ୍, ଜିରୁସାଲମ୍ନି ନେତାରିଂ ର ଇଞ୍ଜିନି ସବାତ ହେଦାଂ ବୁଜାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାଙ୍ଗ୍ । ଆଗେନିକା ନଲେ ନଙ୍ଗ୍ନିକା ସମୁନି କାମାୟ୍ ଇନେସ୍ ପଲ୍ୟା ଆଉତ୍ ହେଦାଂ କାଜିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍ ।
3 ମାତ୍ର ମୋହର ସଙ୍ଗୀ ତୀତସ, ଯେ ଗ୍ରୀକ୍ ଲୋକ ଥିଲେ, ସେ ସୁଦ୍ଧା ସୁନ୍ନତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ବାଧ୍ୟ କରାଯାଇ ନ ଥିଲେ;
ମାତର୍ ନା ହାଙ୍ଗ୍ଦି ତିତସ୍, ରୱାନ୍ ଗ୍ରିକ୍ ଲଗୁ ଆଜ଼ି ମାଚିସ୍ପା, ହେୱାନିଂ ସୁନ୍ନତ୍ ଆନି କାଜିଂ ଜବର୍ଦସ୍ତିତ କିୱାଦାଂ ମାଚାର୍;
4 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ଆନୀତ କେତେ ଜଣ ଭଣ୍ଡ ଭ୍ରାତା ସକାଶେ ଏପରି ହେଲା; ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେଉଁ ସ୍ୱାଧୀନତା ଅଛି, ଚର ସ୍ୱରୂପେ ସେଥିର ଛିଦ୍ର ଅନ୍ୱେଷଣ କରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦାସତ୍ୱର ବନ୍ଧନରେ ଆବଦ୍ଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନେ ଗୁପ୍ତରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲେ;
ଆତିସ୍ପା କେତ୍ଜାଣ୍ ମାନାୟ୍ ହେୱାନିଂ ସୁନ୍ନତ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିଜ଼ି ମାଚାର୍ । ହେୱାର୍ ପାର୍ତି କିନାକାର୍ ଟଣ୍ଡେନ୍ ଇଞ୍ଜି ଚାଲାକି କିଜ଼ି ଡ଼ୁକ୍ତି ଚରେନ୍ ଲାକେ ଦାଡ଼୍ଦ ଏକିସ୍ ମାଚାନ୍ । କ୍ରିସ୍ଟ ଜିସୁ ଲାହାଂ ମେହାନାକା ହୁକେ ଆପେଂ ଇମ୍ଣି ଜାର୍ତାରେନ୍ ଲାବ୍ କିନାପା, ତାଦାଂ ଡେକ୍ନାକା ହେୱାର୍ତି ଉଦେସ୍ ମାଚାତ୍, ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆରେରଗ ବିଦିନି ଆଡ଼ିଏନ୍ ଆଦେଂ ହେୱାର୍ ଇଚା କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
5 କିନ୍ତୁ ସୁସମାଚାରର ସତ୍ୟ ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସ୍ଥାୟୀ ହୋଇ ରହେ, ଏଥିପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଦଣ୍ଡେମାତ୍ର ଅଧୀନତା ସ୍ୱୀକାର କରି ସେମାନଙ୍କର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ନ ଥିଲୁ।
ମାତର୍ ମି କାଜିଂ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ହାତ୍ପାତିଂ ଚାଲା ଆଜ଼ି ମାନି କାଜିଂ ଆସେଙ୍ଗ୍ ହେ ପରଚାର୍ କିନାକାରିଂ ଚାନେକ୍ ମତର୍ ପାବ୍ ହିୱାଦାଂ ମାଚାର୍ ।
6 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଗଣ୍ୟମାନ୍ୟ ବୋଲି ଖ୍ୟାତ (ସେମାନେ କି ପ୍ରକାର ଲୋକ ଥିଲେ, ସେଥିରେ ମୋହର ଯାଏ ଆସେ ନାହିଁ; ଈଶ୍ବର ମନୁଷ୍ୟର ମୁଖାପେକ୍ଷା କରନ୍ତି ନାହିଁ), ସେହି ଗଣ୍ୟମାନ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ମୋତେ କିଛି ନୂଆ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ନାହିଁ,
ମାତର୍ ଇମ୍ଣାକାର୍ ନେତା ଇଞ୍ଜି ଡାକ୍ପୁଟା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେୱାର୍ ଜେ ଇନେର୍ ଆନାର୍, ହେବେ ନାଦାଂ ଇନାକା ହାଲେତ୍ କି ହାଲ୍ମେତ୍; ଇନେକିଦେଂକି ବାର୍ତି ବେବାର୍ ହୁଡ଼୍ଜି ଇସ୍ୱର୍ ଇନେର୍ ବିଚାର୍ କିଉନ୍, ହେ ନେତାର୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣାକା ପା ପୁନି ହିକ୍ୟା ହିଦ୍ୱାଦାଂ ମାନ୍ଚାର୍ ।
7 ବରଂ ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଦେଖିଲେ ଯେ, ପିତରଙ୍କୁ ଯେପରି ସୁନ୍ନତିପ୍ରାପ୍ତ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ, ମୋତେ ସେହିପରି ଅସୁନ୍ନତିପ୍ରାପ୍ତ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରିବାର ଭାର ଅର୍ପିତ ହୋଇଅଛି,
ଇଚିସ୍ ବିନ୍ ପାକ୍ୟାତ, ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାର୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାଚାର୍ ଜେ, ପିତର୍ତିଂ ଇନେସ୍ ସୁନ୍ନତ୍ ପାୟାତି ମାନାୟାର୍ ବିତ୍ରେ, ନାଙ୍ଗ୍ ହେ ଲାକେ ସୁନ୍ନତ୍ ପାୟାୱିତି ବିତ୍ରେ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ପଚାର୍ କିନି ବଜ୍ ହେଲାୟ୍ କିତାର୍ଣ୍ଣା,
8 (କାରଣ ସୁନ୍ନତିମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରେରିତପଦର କର୍ମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେ ପିତରଙ୍କୁ ସକ୍ଷମ କଲେ, ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସେହି କର୍ମ କରିବାକୁ ସେ ମୋତେ ମଧ୍ୟ ସକ୍ଷମ କଲେ),
ଇନାକିଦେଂକି ସୁନ୍ନତ୍ ପିତର୍ ଇନେସ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ସାକ୍ତି ହୁଦାଂ ଜିହୁଦିର୍ କାଜିଂ ପକ୍ୟାତି ଚେଲା ଲାକେ ବାଚିକିୟାଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଆନ୍ ପା ସମାନ୍ ହେ ଲାକେ ଇସ୍ୱର୍ତି ସାକ୍ତି ହୁକେ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ କାଜିଂ ପକ୍ୟାତି ଚେଲା ଲାକେ ବାଚିକିୟାତାଂ ।
9 ଆଉ, ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ମୋତେ ପ୍ରଦତ୍ତ ଅନୁଗ୍ରହ ବିଷୟ ବୁଝିଲେ, ସେତେବେଳେ ସ୍ତମ୍ଭ ସ୍ୱରୂପେ ଖ୍ୟାତ ଯାକୁବ, ପିତର ଓ ଯୋହନ ମୋତେ ଓ ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବାଙ୍କୁ ସହଭାଗିତାର ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତ ପ୍ରଦାନ କଲେ, ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁ ଓ ସେମାନେ ସୁନ୍ନତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି;
ମୁଣ୍ଡା ଲାକେ ବାଚିକିୟାତି ଜାକୁବ୍, ପିତର୍ ଆରି ଜହନ୍ ମାନିକିଜ଼ି ମାଚାର୍ ଜେ, ଇସ୍ୱର୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଇ ବିସ୍ରେ ଦୟା କାମାୟ୍ନି ବଜ୍ ହିତ୍ତାନ୍ନା । ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଆରି ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାନ୍ ଲାକେ ୱାରିତାଂ ଇଟ୍ୟାଜ଼ି ମାଚାନ୍ । ବର୍ଣ୍ଣବା ଆରି ଆନ୍ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ବିତ୍ରେ କାମାୟ୍ କିନାପ୍ ଆରି ହେୱାର୍ ସୁନ୍ନତ୍ ବିତ୍ରେ କାମାୟ୍ କିନାପ୍ ଇଞ୍ଜି ରମାନ୍ କିଜ଼ି ମାଚାପ୍ ।
10 ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରୁ, କେବଳ ଏହା ସେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ; ତାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଯୋଗୀ ଥିଲି।
ହେୱାର୍ କେବଲ୍ ଏଚେକ୍ ଗୱାରି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ଜେ, ଆପେଂ ହେୱାରିଂ ଦଲ୍ଦ ମାନି ହିଲାକାରିଂ ଏତ୍ କିନାସ୍, ହେ ବିସ୍ରେ କାଜିଂ ନେ ନା ଇଚା ମାଚାତ୍ ।
11 ଏବଂ ଯେତେବେଳେ କୈଫା ଆନ୍ତିୟଖିଆକୁ ଆସିଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ମୁଖ ଉପରେ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁଯୋଗ କଲି, କାରଣ ସେ ଦୋଷୀ ଥିଲେ।
ମାତର୍ ପିତର୍ ଆନ୍ତିୟକିଆତ ୱାଜ଼ି ମାନିହିଂ ଆନ୍, ହେପାଦ୍ନା ଆନ୍ ମୁମ୍ ଜପି ହେୱାନିଂ କେତ୍ତାଂ, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ଦସି କାମାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
12 ଯେଣୁ ଯାକୁବଙ୍କଠାରୁ କେତେକ ଜଣ ଆସିବା ପୂର୍ବେ ସେ ଅଣଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନ କରୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଆସିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ସୁନ୍ନତି ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ଭୟରେ ସେମାନଙ୍କର ସଙ୍ଗ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଆପଣାକୁ ପୃଥକ୍ ରଖିଲେ।
ଜାକୁବ୍ ହୁକେ ପକ୍ୟାତି କେତ୍ଜାଣ୍ ମାନାୟ୍ ହେବେ ୱାନି ପୁର୍ବେ, ପିତର୍ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଟଣ୍ଡାର୍ ଆରି ତଣ୍ଦେକ୍ ଲାହାଂ ଚିନ୍ଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, ମାତର୍ ପାଣ୍ଡ୍ରାତାର୍ । ହେୱାର୍ ଲାହାଂ ହେୱାନ୍ ଆରେ ତିନ୍ୱାତାନ୍, ଇନେକିଦେଂକି ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ସୁନ୍ନତ୍ ଆଦେଂ ଲଡ଼ା ଇଞ୍ଜି ଇମ୍ଣାକାର୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରାଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
13 ଆଉ, ଅବଶିଷ୍ଟ ଯିହୁଦୀ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ସେହି ପ୍ରକାରେ କପଟ ବ୍ୟବହାର କଲେ, ଏପରିକି ବର୍ଣ୍ଣବ୍ବା ସୁଦ୍ଧା ସେମାନଙ୍କ କପଟରେ ପଡ଼ିଗଲେ।
ବିନ୍ ଜିହୁଦି ଟଣ୍ଡାର୍ ପିତର୍ତି ଲାହାଂ ଏକିସ୍ କାପ୍ଟିୟା ଲାକେ ବେବାର୍ କିଜ଼ି ମାଚାର୍, ଏଲେଙ୍ଗ୍ ଲାକେ କି ବର୍ଣ୍ଣବା ପା ହେୱାର୍ କୁଟ୍ତ ଆର୍ତାନ୍
14 କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଦେଖିଲି ଯେ, ସେମାନେ ସୁସମାଚାରର ସତ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ସରଳ ଭାବରେ ଆଚରଣ କରୁ ନାହାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ କୈଫାଙ୍କୁ କହିଲି, ତୁମ୍ଭେ ଯିହୁଦୀ ହୋଇ ଯଦି ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପରି ବ୍ୟବହାର ନ କରି ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପରି ବ୍ୟବହାର କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ କିପରି ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପରି ବ୍ୟବହାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ବାଧ୍ୟ କରୁଅଛ?
ମାତର୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଆନ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ ଜେ, ନେକ୍ରିକାବୁର୍ନି ହାତ୍ପା ଇସାପ୍ରେ ହେୱାର୍ ହୁଦାର୍ ବେବାର୍ କିଉରା, ଆନ୍ ହେୱାର୍ ମୁମ୍ଦ ପିତର୍ତିଂ ଇଞ୍ଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍, “ଜଦି ଏନ୍ ଜିହୁଦି ଆଜ଼ି ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଲାକେ ଜିବୁନ୍ ଜିଉଣା କିନାଦେରା, ୱାଟିଙ୍ଗ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଲାକେ ଚିନ୍ତା କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ବଲତ୍କାର୍ କିନାଦେରା?”
15 ଆମ୍ଭେମାନେ ଜନ୍ମରେ ଯିହୁଦୀ, ଅଣଯିହୁଦୀ ପାପୀ ନୋହୁଁ,
ହାତ୍ପା ଆପେଂ ଜଲମ୍ତାଂ ଜିହୁଦି, “ଆତିସ୍ପା ପାପିର୍ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍” ଆକାୟ୍,
16 ତଥାପି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ନ ହୋଇ କେବଳ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଯେ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହୁଏ, ଏହା ଜାଣି ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଅଛୁ, ଯେପରି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ନ ହୋଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେଉ; କାରଣ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାକର୍ମ ଦ୍ୱାରା କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବ ନାହିଁ।
ଆତିସ୍ପା ଆସେଙ୍ଗ୍ ପୁନାସ୍, ବିଦିନି ଗଡ଼୍ କିନାକା ସବୁ ପାର୍ତି କିନି କାଜିଂ ଆକାୟ୍, ମାତର୍ କେବଲ୍ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟତାକେ ପାର୍ତି କିନି ହୁଦାଂ ରୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ କାଣ୍କୁକାଂ ଦାର୍ମି ଇଞ୍ଜି ଇନ୍ୟାନାନ୍ ଆସେଙ୍ଗ୍ ଆରେ ବିଦି ଜପି ବେବାର୍ କିୱାଦାଂ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟତି ତାକେ ପାର୍ତି କିନାସା, ଇନେକିଦେଂକି କେବଲ୍ ବିଦି ପାଲି କିନି ହୁଦାଂ ମାନାୟ୍ ଇସ୍ୱର୍ ମୁମ୍ଦ ଦାର୍ମି ଗାଣାକିୟାଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।
17 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ଆମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଯଦି ପାପୀ ବୋଲି ଦେଖାଗଲୁ, ତେବେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କି ପାପର ସେବକ? ତାହା କେବେ ହେଁ ନ ହେଉ।
ମାତର୍ କ୍ରିସ୍ଟତି ହୁଦାଂ ମେହାଜ଼ି ଇସ୍ୱର୍ କାଣ୍କୁକାଂ ଦାର୍ମି ଆନି କାଜିଂ ସେସ୍ଟା କିନିୱେଡ଼ାଂ, ଜଦି ଆସେଙ୍ଗ୍ ପା ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଲାକେ “ପାପି” ଆଜ଼ି ମାନାସା, ଇଦାଂ କାଜିଂ କ୍ରିସ୍ଟ ଦାଇ? ଆକାୟ୍, ଇଦାଂ ଇନାୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ଆକାୟ୍ ।
18 କାରଣ ମୁଁ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଭାଙ୍ଗିଅଛି, ସେହିସବୁ ଯଦି ଆଉ ଥରେ ନିର୍ମାଣ କରେ, ତେବେ ମୁଁ ନିଜକୁ ଅପରାଧୀ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରୁଅଛି।
ଇନାକିଦେଂକି ଇମ୍ଣି ବିଦିନି ଗାଚ୍ଚାକା ଆନ୍ ନାଟ୍ନାଙ୍ଗା ହେଦାଂ ଆରେ ରଚ୍ନାଙ୍ଗା ହାଚିସ୍ ଆନ୍ ଅପାରାଦି ଆନାଙ୍ଗା ।
19 ଯେଣୁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଜୀବିତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ୱାରା ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରତି ମୃତ ହୋଇଅଛି।
ବିଦି କାଜିଂ ଆନ୍ ବାର୍ତି ହାକି ହେ ବିଦି ହୁକେ ନେ ଆନ୍ ହାତାଙ୍ଗ୍ନା ମାତର୍ ଆନ୍ ନଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ କାଜିଂ ଜିବୁନ୍ । କ୍ରିସ୍ଟ ଲାହାଂ ତା କ୍ରୁସ୍ତ ଜପି ଆନ୍ ପା ହାତାଙ୍ଗ୍ନା ।
20 ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହିତ କ୍ରୁଶରେ ହତ ହୋଇଅଛି; ମୁଁ ଆଉ ଜୀବିତ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୋʼ ଠାରେ ଜୀବିତ ଅଛନ୍ତି; ପୁଣି, ମୁଁ ଶରୀରରେ ଥାଇ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁ ଜୀବନଯାପନ କରୁଅଛି, ତାହା ବିଶ୍ୱାସରେ, ଅର୍ଥାତ୍, ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପୁତ୍ର ମୋତେ ପ୍ରେମ କରି ମୋʼ ନିମନ୍ତେ ଆପଣାକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ, ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଯାପନ କରୁଅଛି।
ଲାଗିଂ ନଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପାତ ଆନ୍ ଆରେ ଜିବୁନ୍ ଆକାୟ୍, ନା ତାକେ କ୍ରିସ୍ଟନେ ଜିବୁନ୍ । ଆନ୍ ଗାଗାଡ଼୍ତ ମାନ୍ଞ୍ଜି ନଂ ଇମ୍ଣି ଜିବୁନ୍ ଜିଉଣା କିନାଙ୍ଗା ହେଦାଂ କେବଲ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ିତି ଜପି ନା ପାର୍ତି ହୁକେ ଆତାତ୍ନ୍ନା ଇନେର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜିଉନଜି ନା କାଜିଂ ତା ଜିବୁନ୍ ଦାନ୍ କିତାନ୍ନା ।
21 ମୁଁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହକୁ ବ୍ୟର୍ଥ କରୁ ନାହିଁ; କାରଣ ଯଦି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକତା ଲାଭ ହୁଏ, ତାହାହେଲେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ବୃଥା।
ଇଦାଂ କାଜିଂ ଇସ୍ୱର୍ତି ଉପ୍କାର୍ତିଂ ଆନ୍ ଇନାୱେଡ଼ାଂ ପା ପଲ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁଙ୍ଗ୍ । ଇନାକିଦେଂକି କେବଲ୍ ବିଦି ହୁଦାଂ ଜଦି ରୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ କାଣ୍କୁକାଂ ଦାର୍ମି ଆଦେଂ ଆଡ୍ନାନ୍, ଲାଗିଂ କ୍ରିସ୍ଟତି ହାନାକା ମୁଲ୍ହିଲାକା ଇଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆନାତ୍ ।
