< Sakarias 9 >
1 Ei framsegn, Herrens ord mot Hadraks land, og i Damaskus skal det slå seg ned; for Herren hev auga med manneætti og med alle Israels ætter,
BAWIPA e lawk teh Hadrak ram hoi Damaskas khopui dawk a pha. BAWIPA ni miphunnaw thoseh, Isarel miphunnaw thoseh, a khetyawt.
2 ja, ogso Hamat som ligg attved, Tyrus og Sidon, so kloke dei er.
Hote ram hoi kahnai e Hamath ram dawk thoseh, Taire kho teh a lungang awh dawkvah hote kho hoi Sidon kho dawk a pha.
3 Tyrus bygde seg ei borg, dunga i hop sylv som mold og gull som gateskarn.
Taire kho ni ama hanelah imrasang a sak teh ngun hah vaiphu patetlah thoseh, lam dawk e tangdong patetlah thoseh, a pâkhueng eiteh,
4 Sjå, Herren vil arma henne ut, kasta ringmuren hennar i havet, og ho sjølv skal verta til føda for elden.
BAWIPA ni ayâ kut dawk a hnawng teh a tha hah talî dawk a tâkhawng pouh awh dawkvah, khopui teh hmai hoi a kak han.
5 Askalon skal sjå det og ottast, og Gaza vrida seg i stor rædsla; likeins Ekron, av di hennar von hev vorte til skammar, Gaza skal missa kongen sin, Askalon skal verta folketom.
Hot patetnaw hah Askelon ni a hmu vaiteh a taki han. Gaza kho ni a hmu vaiteh a pâyaw han.
6 Og Asdod skal hysa berre herk; ja, eg vil gjøra enda på storlætet åt filistarane.
Asdod khopui dawk tami alouknaw kho a sak han. Filistinnaw e kâoupnae haiyah ka raen pouh han.
7 Eg vil taka blodet ut av munnen deira og styggedomen burt frå tennerne deira; og då skal dei og verta ein leivning for vår Gud. Då skal dei verta liksom ættehovdingar i Juda, og Ekron skal vera som ein jebusitarne.
A ca e thi hah apâhni dawk hoi thoseh, A kei e panuetkathonaw hai a hâ rahak hoi thoseh, ka rayu pouh han. Kacawie naw haiyah maimae BAWIPA hanelah acawi awh teh Judah ram dawk ukkung patetlah ao awh han. Ekron khocanaw hai Jubusitnaw patetlah ao awh han.
8 Og eg skal lægra meg og verja huset mitt mot herar som kjem og gjeng, og ikkje meir skal nokon valdsherre velta seg inn yver deim; for no hev eg set med eigne augo.
Bang patet e taran hai a kâen a tâco thai hoeh nahanlah im petkâkalup lah ramveng ka ta han. Karektapkungnaw ni ka taminaw hah bout rektap mahoeh. Bangkongtetpawiteh, kama ni ka mit hoi khei ka hmu toe.
9 Gled deg storleg, du dotter Sion! Ropa av frygd, du dotter Jerusalem! Sjå, kongen din kjem til deg; rettferdig og frelst er han. Smålåten kjem han ridande på eit asen, på ein ung asenfole.
Oe, Zion canu na lunghawi haw. Oe Jerusalem canu hram haw. Kalan lah lawk a ceng teh rungngangnae lah kaawm e nangmae Siangpahrang teh la van, laca van a kâcui teh lungdo lungnemnae lahoi na onae koe ka tho e hah khenhaw!
10 Eg vil rydja burt stridsvognerne frå Efraim og hestarne frå Jerusalem, og alle stridsbogarne skal rydjast burt; han skal tala fred til folki, og hans herrevelde skal nå frå hav til hav og frå Storelvi til verdsens endar.
Kai ni Ephraim ram dawk rangleng thoseh, Jerusalem khopui dawk marang thoseh, ka raphoe han. Tarantuknae licung hai ka raphoe han. Miphun alouknaw ni taran ka roum sak han telah, hote bawi ni ati han. Kâtawnnae hai tui avanglah hoi namran totouh thoseh, tuipui koehoi talai apout totouh a kangning han.
11 For ditt paktblod skuld vil eg og fria dine fangar ut or brunnen der det ikkje finst vatn.
Nange kong dawk teh, paung lah kaawm e nange taminaw hah, tui kaawm hoeh e tuido dawk hoi, nang hoi sak e lawkkam thipaling kecu dawk kai ni ka hlout sak han.
12 Vend attende til den faste borgi, de fangar som hev von! Ogso i dag gjer eg kunnigt: Eg skal gjeva deg tvifelt att.
Paung lah kaawm ni teh ngaihawinae ka tawn e naw, rapanim thung lah ban awh. Kai ni let hni yawhawinae na poe awh han telah sahnin roeroe ka dei.
13 For eg spenner Juda som ein boge, fyller Efraim som eit pilehus, og dine søner, du Sion, eggjar eg mot dine søner, du Javan, og eg gjer deg lik med sverdet åt ei kjempa.
Judah licung ka patung vaiteh, Ephraim e licung ka sawn vaiteh, Zion khocanaw hah Kriknaw koe lah hroecoe vaiteh, nang teh athakaawme tami e tahloi patetlah na o sak han.
14 Ja, Herren skal syna seg yver deim, og pili hans fer ut som ein elding, Herren, Herren skal blåsa i luren og fara fram i sunnanstormarne.
BAWIPA teh ahnimae lathueng a kamnue teh pala teh sumpapalik e patetlah a thui han. Bawipa Jehovah ni mongka a ueng vaiteh akalae bongparui naw hoi a tho han.
15 Herren, allhers drott, skal halda skjolden sin yver deim, og dei skal gløypa, med di dei trakkar slyngjesteinar under føter; dei skal drikka og ståka som av vin og verta fulle som offerskåler og altarhyrno.
Ransahu BAWIPA ni ahnimouh teh a okhai dawk a tarannaw a tâ awh han. Deinae talungnaw a coungroe awh han. Misur kaparuinaw patetlah a hram awh han. Kawlung patetlah thoseh, thuengnae khoungroe takin patetlah thoseh, akawi awh han.
16 Ja, Herren, deira Gud, skal gjeva deim siger på denne dag; for dei er då det folket han hev teke til si hjord, og liksom glimesteinar i ei kruna strålar yver landet hans.
Hat hnin vah, ahnimae BAWIPA Cathut ni a taminaw teh tuhu patetlah a rungngang han. Ahnimouh teh a talai dawk kaawm e bawilukhung dawk ka-ang e ngun patetlah ao awh han.
17 Å, kor gildt og kor fagert det er! Kornet gjev ungguten merg i bein, og druvesafti fostrar upp fagre møyar.
Lungmanae teh a len toung loung. Bari law-a lah a onae hai a len toung loung. Cakang ni thoundounnaw thoseh, Misur tui a katha e ni hai tanglanaw thoseh, a roung sak han.