Sakarias 8
1 Og Herren, allhers drott, sende ordet sitt soleis:
Ransahu BAWIPA e lawk kai koe bout ka phat e teh,
2 So segjer Herren, allhers drott: Eg er mykje, mykje ihuga for Sion, ja, med brennande harm er eg ihuga for det.
Ransahu BAWIPA ni a dei e lawk teh, ka lung a tangpoung toe. Puenghoi ka lungkhuek teh ahni hanlah ka lung a tang toe.
3 So segjer Herren: Eg vil venda attende til Sion og taka bustad i Jerusalem, og Jerusalem skal heita «Truskapsbyen» og fjellet åt Herren, allhers drott, «Heilagfjellet».
Ransahu BAWIPA ni a dei e lawk teh, Zion mon dawk bout ka tho toe. Jerusalem khopui dawk bout ka o han. Jerusalem teh ka khopui telah ka ti vaiteh ransahu BAWIPA e monpui hoi mon kathoung telah ati awh han.
4 So segjer Herren, allhers drott: Atter skal gamle menner og gamle kvinnor sitja på torgi i Jerusalem, alle med stav i hand for deira alderdom skuld,
Ransahu BAWIPA ni a dei e lawk teh, kamatong e napui hoi tongpa, a kum kacue ni teh sonron ka sonron e matawng pueng, Jerusalem lamnaw dawk ao awh han rah.
5 og torgi i byen skal vera fulle av gutar og gjentor som leikar seg der på torgi.
Khopui e lamthungnaw dawk ka paitun e napui camonaw hoi khik akawi han.
6 So segjer Herren, allhers drott: Um dette kjem til å synast umogelegt for leivningen av dette folket i dei dagar, skulde det då og synast umogelegt for meg? segjer Herren, allhers drott.
Bout a dei e lawk teh, hottelah hno kaawm e hah atu kacawiraenaw hmalah kângairu hanlah ao ei, kaie ka hmalah lateh kângairu lah kaawm han namaw telah ransahu BAWIPA ni a ti.
7 So segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg skal frelsa folket mitt frå Austerheimen og Vesterheimen
Ransahu BAWIPA ni a dei e lawk teh, ka taminaw teh kanîtho ram lahoi thoseh, Kanîloum ram lahoi thoseh, ka rungngang vaiteh,
8 og føra deim heim, og dei skal bu i Jerusalem og vera mitt folk, og eg skal vera deira Gud i truskap og rettferd.
Jerusalem khothung o sak hanlah ka bankhai han. Lawk katang hoi, lannae phunglawk hoi ahnimouh teh ka tami lah ao awh vaiteh, kai haiyah ahnimae BAWIPA lah ka o pouh han.
9 So segjer Herren, allhers drott: Lat dykkar hender vera sterke, de som i denne tid høyrer desse ordi av dei same profetarne som tala på den dagen då grunnsteinen vart lagd til huset åt Herren, allhers drott, templet, som skulde byggjast upp!
Ransahu BAWIPA ni a dei e lawk teh, bawkim sak hanelah, ransahu BAWIPA e im khomdu pabonae tueng nah kaawm e profetnaw ni a dei e lawk hah atu na ka thai e nangmae kut dawkvah na tha patho awh.
10 Fyre desse dagarne hadde korkje folk eller fe løn for strævet sitt, og korkje den som gjekk ut eller den som gjekk inn var trygg for fienden; for eg slepte alle menneskje laus på kvarandre.
Hote tueng a pha hoehnahlan, tami ni a coe hane awm hoeh. Kâen katâcawtnaw teh taran ao dawkvah a lungmawng awh hoeh. Kai ni taminaw pueng buet touh hoi buet touh ka kâtaran sak.
11 Men no vil eg ikkje vera som i dei framfarne tider mot leivningen av dette folket, segjer Herren, allhers drott.
Atu e taminaw koe yampa e patetlah ka sak mahoeh telah ransahu BAWIPA ni a ti.
12 Nei, trygt skal sædet vera: Vintreet skal gjeva si frukt og jordi si grøda, himmelen skal gjeva si dogg, og eg skal gjeva leivningen av dette folket alt dette til eiga.
Lawkduem lahoi cati a patue awh han. Misurkung ni a paw thoseh, talai ni apung nahanelah thoseh, kalvan ni tadamtui thoseh, na poe awh han. Kacawirae hete taminaw hanlah, hete hno a coe thai awh nahanlah ka sak pouh han.
13 Då skal det henda: liksom de hev vore ei forbanning millom folki, både Judas hus og Israels hus, so vil eg no frelsa dykk, og de skal verta ei velsigning. Ottast ikkje! Lat dykkar hender vera sterke!
Oe Judah hoi Isarel miphunnaw, nangmanaw teh miphun alouknaw koe thoebo lah ouk na o a e patetlah yawhawi na hmu awh nahanlah, Kai ni na rungngang awh han. Puen laipalah na kut thasai sak awh.
14 For so segjer Herren, allhers drott: Liksom eg sette meg fyre å gjera vondt imot dykk, då federne dykkar gjorde meg harm, og eg ikkje angra på det, segjer Herren, allhers drott,
Ransahu BAWIPA ni a dei e lawk teh, nangmae mintoenaw ni kai lung na khuek sak awh navah, yon sak han telah pan kângai laipalah ka kâcai e patetlah,
15 soleis hev eg no i desse dagarne sett meg fyre å gjera vel imot Jerusalem og Judas hus. Ottast ikkje!
Sahnin e atueng dawk Jerusalem khopui hoi Judah miphun teh yawhawi ka poe han telah, bout ka kâcai. Puen awh hanh telah ransahu BAWIPA ni a ti.
16 Dette er det de skal gjera: Tala sanning med kvarandre! Seg rette og fredsæle domar i portarne dykkar!
Nangmouh ni na sak awh han e teh, buet touh hoi buet touh lawk kahman e hah kâdei awh. Khopui longkha koe kalan lah lawkceng awh nateh, kâtoenae naw hah sak nahanlah laideitâtueng awh.
17 Tenk ikkje på vondt mot kvarandre i hjarta dykkar, og hav ikkje hug til rang eid! For alt slikt hatar eg, segjer Herren.
Buet touh hoi buet touh kahawihoehe khopouknae tawn awh hanh. Kahawi hoeh e thoekâbonae sak e hah lungpataw awh hanh. Hot patet e tawksaknae naw teh kai ni ka panuet telah a ti.
18 Og ordet frå Herren, allhers drott, kom til meg soleis:
Ransahu BAWIPA e lawk kai koe bout ka tho e teh,
19 So segjer Herren: Fasta i den fjorde, femte, sjuande og tiande månaden skal verta Judas hus til frygd og gleda og gilde høgtider. Men elska sanningi og freden!
Ransahu BAWIPA ni thapa yung pali nah rawcahainae, yung panga nah rawcahainae, yung sari nah rawcahainae, ayung tako nah rawcahainae, Judah miphunnaw ni a lunghawi awh teh pawitonae tueng lah ao han. Lannae hoi roumnae hah lungpataw awh haw.
20 So segjer Herren, allhers drott: Endå skal det verta so at folkeslag skal koma, ja, folk frå mange byar,
Ransahu BAWIPA ni a dei e lawk teh, khoca ramca naw hoi tami aphunphun naw moikapap a tho awh han.
21 og folket i den eine byen skal fara til den andre og segja: «Kom, lat oss ganga av stad og blidka Herren og søkja Herren, allhers drott!» «Eg vil ganga, eg og.»
Khopui dawk kaawm ni yah alouke khopui dawk kaawm e naw koe a cei teh, BAWIPA hmalah ratoum hanelah thoseh, ransahu BAWIPA tawng hanelah thoseh, atangcalah cet awh sei telah ati awh vaiteh, kai hai ka cei han telah na kaw awh han.
22 Og då skal det koma mange folkeslag og mannsterke heidningfolk og søkja Herren, allhers drott, i Jerusalem, og blidka Herren.
Ram kalennaw, miphunnaw niyah ransahu BAWIPA hah Jerusalem khopui dawk a tawng awh vaiteh BAWIPA hmalah ratoum hanelah a tho awh han.
23 So segjer Herren, allhers drott: I dei dagarne skal det henda at ti mann av alle dei tungemål som vert tala millom heidningfolk, tek fat i kjolesnippen åt ein mann frå Juda og segjer: «Me vil ganga med dykk; for me hev høyrt at Herren er med dykk.»
Hat navah, lawk aphunphun kapan thai e miphun alouklouk naw koevah tami hra touh ni Judah taminaw e a hni pawica a tek vaiteh, BAWIPA teh nangmouh hoi rei ao tie ka thai awh teh nangmouh hoi cungtalah ka cei han telah ati awh han telah ransahu BAWIPA ni a ti.
