Salmenes 89
1 Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.
Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
2 For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.
Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
3 «Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:
Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
4 «Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)
Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
5 Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.
Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
6 For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?
Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
7 Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.
I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
8 Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.
Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
9 Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.
Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
10 Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.
Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
11 Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.
Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
12 Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.
Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
13 Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.
Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
14 Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.
Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
15 Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.
Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
16 I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.
W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
17 For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.
Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
18 For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.
Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
19 Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.
W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.
Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
21 Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.
Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
22 Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.
Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
23 Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.
Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
24 Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.
Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
25 Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.
I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
26 Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»
On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
27 Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.
Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
28 Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.
Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
29 Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.
I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
30 Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,
Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
31 dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,
Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
32 då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.
Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
33 Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.
Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
34 Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.
Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
35 Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.
Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
36 Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.
A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
37 Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)
Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
38 Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.
Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
39 Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.
Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
40 Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.
Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
41 Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.
Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
42 Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.
Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
43 Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.
I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
44 Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.
Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
45 Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)
Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
46 Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?
Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
47 Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.
Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
48 Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)
Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
49 Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?
Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
50 Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,
Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
51 at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.
Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
52 Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!
Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
