Salmenes 88
1 Ein song, ein salme av Korahs born. Til songmeisteren; etter Mahalat leannot; ein song til lærdom av ezrahiten Heman. Herre, min Frelse-Gud! Dag og natt ropar eg framfyre deg.
Pieśń a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka. Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 Lat mi bøn koma for di åsyn, bøyg ditt øyra til mitt klagerop!
Niech przyjdzie przed oblicze twoje modlitwa moja; nakłoń ucha twego do wołania mego.
Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu. (Sheol h7585)
4 Eg er rekna lik deim som fer ned i gravi, eg er som ein mann utan livskraft.
Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy.
5 Eg er forlaten millom dei daude, som dei ihelslegne som ligg i gravi, som du ikkje meir kjem i hug, då dei er avskorne frå di hand.
Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici, leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni.
6 Du hev lagt meg i den djupe hola, i myrkrer, i ovdjup.
Spuściłeś mię w dół najgłębszy, do najciemniejszego i najgłębszego miejsca.
7 Din harm kvilar tungt på meg, og med alle dine bylgjor trengjer du meg. (Sela)
Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. (Sela)
8 Du hev drive mine kjenningar langt burt frå meg, du hev gjort meg til ein styggedom for deim, eg er innestengd og kann ikkje koma ut.
Dalekoś oddalił znajomych moich odemnie, którymeś mię bardzo obrzydził, a takiem zawarty, że mi nie lza wynijść.
9 Mitt auga hev vanmegtast av liding, eg hev kalla på deg kvar dag, Herre, eg hev rett ut mine hender til deg.
Oko moje zemdlało od utrapienia mego; wzywam cię, Panie! na każdy dzień, wyciągając do ciebie ręce moje.
10 Gjer du vel under for dei daude? eller vil skuggar stand upp og lova deg? (Sela)
Izali przed umarłymi cuda czynić będziesz? izali umarli powstaną, aby cię wysławiali? (Sela)
11 Tru dei i gravi fortel um di miskunn, og um di truskap i avgrunnen?
Izali opowiadane będzie w grobie miłosierdzie twoje? a prawda twoja w zginieniu?
12 Vert dine under kjende i myrkret, og di rettferd i gløymelandet?
Izali poznają w ciemnościach cuda twoje? a sprawiedliwość twoję w ziemi zapamiętania?
13 Men eg ropar til deg, Herre, og um morgonen kjem mi bøn imot deg.
Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.
14 Kvifor, Herre, støyter du burt mi sjæl? Kvifor løyner du ditt andlit for meg?
Przeczże, o Panie! odrzucasz duszę moję, a zakrywasz oblicze twoje przedemną?
15 Arm er eg og døyande frå ungdomen av, eg ber dine rædslor, eg lyt gjeva meg yver.
Jamci utrapiony, i prawie już umierający od gwałtu; ponoszę strachy twoje, i trwożę sobą.
16 Logarne av din harm hev gjenge yver meg, dine skræmor hev gjort meg til inkjes.
Powstał przeciwko mnie srogi gniew twój, a strachy twoje wytraciły mię.
17 Dei hev ringa seg um meg som vatn all dagen, dei hev i samlag kringsett meg.
Ogarniają mię jako woda przez cały dzień; otaczają mię gromadno.
18 Du hev drive langt burt frå meg ven og næste, mine kjenningar er myrkret.
Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza, a znajomym moim jestem jako w ciemności.
