Salmenes 83
1 Ein song, ein salme av Asaf. Gud, teg ikkje! haldt deg ikkje still og roleg, Gud!
Cantique. Psaume d’Assaph. O Dieu, n’arrête plus ton action, ne garde pas le silence, ne reste pas en repos, ô Tout-Puissant!
2 For sjå, dine fiendar bråkar, og dei som hatar deg, lyfter hovudet!
Car voilà tes ennemis qui s’agitent en tumulte, et tes adversaires qui lèvent la tête.
3 Mot ditt folk legg dei sløge råder, og dei samråder seg mot deim som du tek vare på.
Contre ton peuple ils ourdissent des complots; ils se concertent contre ceux que tu protèges.
4 Dei segjer: «Kom, lat oss rydja deim ut, so dei ikkje lenger er eit folk! og Israels namn skal ingen meir koma i hug!»
Ils disent: "Allons, rayons-les du nombre des nations; que le nom d’Israël ne soit plus mentionné!"
5 For dei hev av hjarta samrådt seg, mot deg gjeng dei i pakt.
Car, d’un commun accord, ils prennent des résolutions, contre toi ils font un pacte:
6 Edoms tjeld og ismaelitarne, Moab og hagarenarne,
les tentes d’Edom et les Ismaélites, Moabites et Hagrites,
7 Gebal og Ammon og Amalek, Filistarland med deim som bur i Tyrus.
Ghebal, Ammon et Amalec, les Philistins ainsi que les habitants de Tyr;
8 Ogso Assur hev gjenge i lag med deim, han låner sin arm til Lots søner. (Sela)
Achour aussi se joint à eux; ils prêtent main-forte aux fils de Loth. (Sélah)
9 Gjer med deim som med Midjan! som med Sisera, som med Jabin ved Kisons bekk!
Traite-les comme tu as traité Madian, Sisara et Jabin près du torrent de Kison,
10 Dei vart øydelagde ved En-Dor, dei vart til møk på marki.
qui furent anéantis à Endor, couchés sur le sol comme du fumier.
11 Far med deim, deira fremste menner, som med Oreb og Ze’eb, og med alle deira hovdingar som med Zebah og Salmunna!
Rends leur noble pareille à Oreb et à Zeêb, et tous leurs princes, pareils à Zébah et Çalmouna,
12 deim som segjer: «Lat oss hertaka Guds bustader!»
car ils ont dit: "Emparons-nous des demeures de Dieu."
13 Min Gud, gjer deim som ein dustkvervel, som agner for vinden!
Mon Dieu, fais d’eux comme un tourbillon de poussière, comme du chaume emporté par le vent.
14 Lik ein eld som brenn ein skog, lik ein loge som set eld på fjell,
De même que le feu dévore les forêts, que la flamme embrase les montagnes,
15 soleis forfylgje du deim med din storm og skræme deim med ditt uver!
ainsi pourchasse-les par ta tempête, jette-les dans une fuite éperdue par ton ouragan.
16 Fyll deira andlit med skam, at dei må søkja ditt namn, Herre!
Couvre leur visage d’opprobre, pour qu’ils recherchent ton nom, ô Eternel.
17 Lat deim skjemmast og skræmast æveleg og alltid, lat dei verta skjemde og ganga til grunnar!
Qu’ils soient confondus, terrifiés à jamais, saisis de honte et perdus.
18 Og lat deim få vita, at einast du hev namnet Herre, den Høgste yver heile jordi!
Qu’ils reconnaissent ainsi que toi seul as nom Eternel, que tu es le Maître suprême de toute la terre.
