Salmenes 72
1 Av Salomo. Gud, gjev kongen dine domar og kongssonen di rettferd!
Guð, hjálpa þú konunginum, að hann fái skorið úr málum manna eftir vilja þínum og hjálpaðu syni hans til að gera rétt.
2 Han skal døma ditt folk med rettferd og dine armingar med rett.
Gefðu að hann dæmi þjóð þína með sanngirni og láti hina snauðu ná rétti sínum.
3 Fjelli skal bera fred for folket, og like eins haugarne, ved rettferd.
Stjórnspeki hans leiði af sér velferð og grósku.
4 Han skal døma armingarne i folket, han skal frelsa borni åt den fatige og knasa valdsmannen.
Styrktu hann að vernda fátæklinga og þurfandi og eyða kúgurum þeirra.
5 Dei skal ottast deg so lenge soli skin, og so lenge månen lyser frå ætt til ætt.
Þá mun hann lifa meðan sólin skín og tunglið gefur birtu. Já, að eilífu!
6 Han skal koma ned som regn på nyslegen voll, lik ei regnskur som væter jordi.
Stjórn hans verður mild og góð eins og gróðrarskúr á sprettutíma.
7 I hans dagar skal den rettferdige bløma, og det skal vera mykje fred, alt til det ingen måne er meir.
Á ríkisárum hans mun réttlætið blómgast og friður eflast, já, meðan veröldin er til.
8 Og han skal hava herredom frå hav til hav, og frå elvi til endarne av jordi.
Ríki hans mun ná frá hafi til hafs, frá Evfrat-fljóti til endimarka jarðar.
9 Dei som bur i øydemarki, skal bøygja seg for honom, og hans fiendar skal slikka mold.
Óvinir hans munu lúta honum og leggjast flatir á jörðina við fætur hans.
10 Kongarne frå Tarsis og øyarne skal bera fram gåvor, kongarne frå Sjeba og Seba skal koma med skatt.
Konungarnir frá Tarsus og eylöndunum munu færa honum gjafir, og skatt þeir frá Saba og Seba.
11 Alle kongar skal fall ned for honom, alle folkeslag skal tena honom.
Allir konungar munu lúta honum og þjóðir þeirra þjóna honum.
12 For han skal frelsa den fatige som ropar, og armingen som ingen hjelpar hev.
Hann mun bjarga hinum snauða er hrópar á hjálp, og hinum þjáða sem enginn réttir hjáparhönd.
13 Han skal spara vesalmannen og den fatige, og sjælerne åt dei fatige skal han frelsa.
Hann aumkast yfir bágstadda og þá sem ekkert eiga og liðsinnir fátæklingum.
14 Frå trykk og vald skal han løysa deira sjæl, og dyrt skal blodet deira vera i hans augo.
Hann verndar þá og leysir frá ofríki og kúgun því að líf þeirra er dýrmætt í augum hans.
15 Og han skal liva, og Sjeba-gull skal han gjeva honom, og han skal alltid beda for honom, heile dagen skal han lova honom.
Lífið blasir við honum og menn munu gefa honum gull frá Saba. Hann mun njóta fyrirbæna margra og fólk mun blessa hann liðlangan daginn.
16 Det skal vera ei mengd med korn i landet, på fjelltopparne, grøda skal susa som Libanonskogen, og folk blømer fram i byarne som gras på jordi.
Landið mun gefa góða uppskeru, einnig til fjalla eins og í Líbanon. Fólki mun fjölga í borgunum eins og gras vex á engi!
17 Hans namn skal vara i all æva, so lenge soli skin, skal hans namn setja nye renningar, og ved honom skal dei velsigna seg, alle heidningefolk skal prisa honom sæl.
Nafn hans mun lofað að eilífu og meðan sólin skín mun orðstír hans aukast. Allir munu óska sér blessunar hans og þjóðirnar segja hann sælan.
18 Lova vere Gud Herren, Israels Gud, han, den einaste som gjer under!
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, hann einn gerir furðuverk.
19 Og lova vere hans herlege namn i all æva! og all jordi verte full av hans æra! Amen, amen!
Lofað sé hans dýrlega nafn að eilífu! Öll jörðin fyllist dýrð hans! Amen, já amen!
20 Ende på bønerne av David, son åt Isai.
(Hér enda sálmar Davíðs Ísaísonar.)
