Salmenes 66

1 Til songmeisteren; ein song, ein salme. Ropa fagnadrop for Gud, all jordi!

Katoeng kruek zaehoikung hanah. Saam laa. Long boih, anghoehaih hoi Sithaw khaeah hang oh!

2 Syng ut hans namns æra, gjev honom æra til hans pris!

Anih ih ahmin lensawkhaih laa to sah oh loe, lensawk parai ah pakoeh oh!

3 Seg til Gud: «Kor skræmelege dine verk er! For di store magt skuld må dine fiendar gjøla for deg.

Sithaw khaeah, na sak ih hmuennawk loe kawkkruk maw dawnrai han oh! Na misanawk loe kalen parai na thacakhaih hoiah na hmaa ah tabok o tih, tiah thui oh.

4 All jordi skal tilbeda deg og syngja deg lov, dei skal syngja um ditt namn.» (Sela)

Longnawk boih mah nang to bok o ueloe, nang saphawhaih laa to sah o tih; na hmin saphawhaih laa to sah o tih. (Selah)

5 Kom og sjå Guds gjerningar! Skræmeleg er han i gjerning mot menneskjeborni.

Angzo oh loe, Sithaw mah sak ih hmuennawk to khen oh; kaminawk salakah a sak ih hmuennawk loe anghmang han koi oh.

6 Han gjorde havet um til turrlende, gjenom elvi gjekk dei til fots; der gledde me oss i honom.

Anih mah tuipui to saoeng ah angcoengsak; to naah kaminawk loe tui ohhaih ahmuen ah khok hoiah caeh o, kaicae loe anih ah anghoehaih ka tawnh o.

7 Han råder med sitt velde æveleg, hans augo gjæter heidningarne; dei tråssuge må ikkje upphøgja seg. (Sela)

Anih mah a thacakhaih hoiah dungzan khoek to uk; a mik hoiah kaminawk boih to khet; misa koeh kaminawk loe amoek o hmah nasoe. (Selah)

8 De folk, lova vår Gud, og lat røysti av hans lovsong verta høyrd!

Aw kaminawk boih, kaicae ih Sithaw hae tahamhoihaih paek oh; kangthaih ah anih to saphaw oh;

9 han som heldt vår sjæl i live, og ikkje let vår fot vera ustød.

Anih mah aicae hinghaih to patawnh moe, aicae ih khok doeh amthaeksak ai.

10 For du prøvde oss, Gud, du reinsa oss, som dei reinsar sylv.

Aw Sithaw, kaicae hae nang tanoek boeh; sumkanglung to hmai hoiah pakaw ih baktiah, kaicae hae nang tanoek boeh.

11 Du førde oss inn i eit garn, du lagde ei tyngjande byrd på våre lender.

Palok pongah nang mansak moe, hmuenzit nang phawhsak.

12 Du let menneskje fara yver vårt hovud, me kom i eld og vatn - men du førde oss ut til uppkveikjing.

Kaicae lu nuiah kaminawk to nang thuengsak; hmai hoiah tui thungah ka caeh o; toe angraenghaih ahmuen ah nang hoih.

13 Eg vil ganga inn i ditt hus med brennoffer; eg vil gjeva deg det eg hev lova,

Kai loe hmai angbawnhaih hoiah na im ah ka caeh han; nang khaeah ka sak ih lokmaihaih baktiah ka ohsak han,

14 det som gjekk yver mine lippor, og som munnen min tala ut då eg var i naud.

raihaih ka tongh naah, ka pahni mah to tiah lokkamhaih to sak moe, ka pakha mah lok a thuih.

15 Brennoffer av feite sauer vil eg ofra til deg med eim av verar, eg vil ofra både uksar og bukkar. (Sela)

Kathawk moi hoiah nang khaeah hmai angbawnhaih ka sak moe, hmuihoih ah tuunawk to kang paek han; maitaw taenawk hoi maeh taenawk doeh kang paek han. (Selah)

16 Kom og høyr, so vil eg fortelja, alle de som ottast Gud, kva han hev gjort for mi sjæl.

Nangcae, Sithaw zii kaminawk, angzo oh loe tahngai oh; ka hinghaih nuiah anih mah sak ih hmuen kawng to kang thuih o han.

17 Til honom ropa eg med min munn, og lovsong var på tunga mi.

Ka pakha hoiah anih khaeah ka hang moe, ka palai hoiah anih to ka pakoeh boeh.

18 Hadde eg stila på urett i mitt hjarta, vilde Herren ikkje høyra.

Palung thungah zaehaih ka suek poe nahaeloe, Angraeng mah ka lok hae tahngai mak ai;

19 Men Gud hev høyrt, han lydde på mi bønerøyst.

toe Sithaw mah ka lok ang tahngai pae tangtang; lawk ka thuihaih lok to ang tahngaih pae.

20 Lova vere Gud, som ikkje viste mi bøn ifrå seg og ikkje tok frå meg si miskunn!

Lawk ka thuihaih anghmasak ai, ka nuiah suek ih a palungnathaih to apet ai, Sithaw khaeah tahamhoihaih om nasoe!