Salmenes 61

1 Til songmeisteren, på strengleik; av David. Gud, høyr mitt klagerop, merka mi bøn!

Dawid dwom. Ao Onyankopɔn, tie me sufrɛ; tie me mpaeɛbɔ.

2 Frå enden av jordi ropar eg til deg, medan hjarta vanmegtast; på eit fjell som er for høgt for meg, må du føra meg upp.

Mefiri asase ano frɛ wo, mefrɛ wo ɛfiri sɛ mʼakoma atɔ baha; fa me kɔ ɔbotan a ɛware sene me no so.

3 For du hev vore mi livd, eit sterkt tårn mot fienden.

Woayɛ me dwanekɔbea, aban a ɛyɛ den ma ɔtamfoɔ no.

4 Eg vil æveleg bu i ditt tjeld, finna livd i skuggen av dine vengjer. (Sela)

Me kɔn dɔ sɛ metena wo ntomadan no mu afebɔɔ na manya hintabea wɔ wo ntaban nwunu ase.

5 For du, Gud, hev høyrt på mine lovnader, deim som ottast ditt namn, hev du gjeve deira arv.

Woate me bɔhyɛ, Ao Onyankopɔn; na wode wɔn a wɔsuro wo din no agyapadeɛ ama me.

6 Du vil leggja dagar til kongens dagar, hans år skal vera som ætt etter ætt.

To ɔhene nkwa nna mu bebree; na ne mfeɛ mfiri awoɔ ntoatoasoɔ nkɔduru awoɔ ntoatoasoɔ.

7 Han skal sitja æveleg for Guds åsyn; set miskunn og truskap til å vara honom!

Ma ɔnni ɔhene wɔ Onyankopɔn anim daa. Fa wʼadɔeɛ ne wo nokorɛ bɔ ne ho ban.

8 So vil eg æveleg lovsyngja ditt namn, at eg kann løysa mine lovnader dag etter dag.

Afei mɛto ayɛyie dwom ama wo din daa na madi me bɔhyɛ so daa nyinaa. Wɔde ma dwomkyerɛfoɔ Yedutun.