Salmenes 46

1 Til songmeisteren; av Korahs born, etter Alamot; ein song. Gud er mi hyggja og vår styrke, fullvel røynd i trengslor.

Til sangmesteren; av Korahs barn; efter Alamot; en sang. Gud er vår tilflukt og vår styrke, en hjelp i trengsler, funnet såre stor.

2 Difor ottast me ikkje, um so jordi vert umskift, og um fjelli ragar hjarta av storhavet,

Derfor frykter vi ikke, om jorden omskiftes, og om fjell rokkes i havets hjerte,

3 um havbårorne dyn og skumar, og fjelli skjelv for deira ofse. (Sela)

om dets bølger bruser og skummer, og fjell bever ved dets overmot. (Sela)

4 Der er ei å, hennar bekkjer gled Guds by, den heilage stad der den Høgste bur.

En strøm - dens bekker gleder Guds stad, den Høiestes hellige bolig.

5 Gud er midt i honom, so han skal ikkje rugga; Gud hjelper honom i morgonlysingi.

Gud er midt i den, den skal ikke rokkes; Gud hjelper den når morgenen bryter frem.

6 Folkeslag rasa, rike vart rikka, han let si røyst ljoda, jordi bråna.

Folkeferd bruste, riker blev rokket; han lot sin røst høre, jorden smeltet.

7 Herren, allhers drott, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)

Herren, hærskarenes Gud, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)

8 Kom og sjå Herrens storverk, som gjer øydeleggjingar på jordi.

Kom, se Herrens gjerninger, som har gjort ødeleggelse på jorden!

9 Han gjer ende på herferder yver all jordi, bryt bogen sund og høgg spjotet av; stridsvognerne brenner han upp i eld.

Han gjør ende på krigene over hele jorden, bryter buen sønder og hugger spydet av; vognene brenner han op med ild.

10 «Haldt upp og kjenn at eg er Gud! Eg er upphøgd millom folki, upphøgd på jordi.»

Hold op og kjenn at jeg er Gud! Jeg er ophøiet iblandt folkene, ophøiet på jorden.

11 Herren, allhers drott, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)

Herren, hærskarenes Gud, er med oss; Jakobs Gud er vår faste borg. (Sela)