Salmenes 147
1 Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
Kaksakin LEUM GOD! Wo in yuk on in kaksak nu sin God lasr; Ma fal ac mwe insewowo in kaksakinyuk El.
2 Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
LEUM GOD El sifilpa musaeak Jerusalem; El sifilpa folokonma mwet sruoh.
3 Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
El akkeye inse su musalla Ac pwelah kinet kaclos.
4 Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
El pakiya pisen itu uh Ac El sang inen kais sie selos.
5 Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
Leum lasr El fulat ac ku; Lalmwetmet lal tia ku in srikeyuki.
6 Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
El tulokunulosyak su pilesreyuk, Ac itungya mwet koluk nu infohk uh.
7 Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
Yuk on in kaksak nu sin LEUM GOD; Srital ke harp nu sin God lasr.
8 han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
El asroelik pukunyeng inkusrao; El supwama af nu faclu Ac El oru tuh mah in kap fin inging uh.
9 Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
El sang nu sin kosro ma nalos, Ac kite won raven fusr ke elos pang.
10 Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
LEUM GOD El tia insewowo ke horse ku, El tia pac engankin mwet mweun pulaik;
11 Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
Ac El insewowo selos su akfulatyal, Ac lulalfongi ke lungse kawil lal.
12 Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
Kaksakin LEUM GOD, O Jerusalem! Kaksakin God lom, O Zion!
13 For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
El akkeye mutunpot lom, Ac El akinsewowoye mwet lom.
14 Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
El taran masrol ke facl sum tuh in misla; El akkihpye kom ke wheat na wowo.
15 Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
El sang sie sap ku nu sin faclu, Ac ma El fahk uh sa in orekla.
16 Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
El oralik snow oana sie kaot, Ac El oralik aunfong oana kutkut.
17 Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
El supwama af yohk kosra oana fikar; Wangin mwet ku in muteng mihsrisr kac.
18 Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
Na El sang sap ku lal, ac ice uh kofelik; El supwama eng, ac kof uh asrla.
19 Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
El fahkak kas lal nu sin mwet lal — Mwe luti lal ac ma sap lal nu sin Israel.
20 Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
El tia oru ouinge nu sin kutena mutunfacl saya. Elos tia etu ma sap lal. Kaksakin LEUM GOD!
