< Salmenes 124 >
1 Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -
David kah Tangtlaeng Laa Israel loh, “Mamih ham BOEIPA te om pawt koinih,” ti laeh saeh.
2 hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,
Hlang loh mamih taengah a tlai vaengah mamih ham BOEIPA om pawt koinih;
3 so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,
Mamih taengah a thintoek neh a sai vaengah mamih he a hingsai n'dolh uh ni.
4 so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,
Tui loh mamih n'yo vetih soklong loh mamih hinglu he a kawt pawn ni.
5 so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.
Lungpok tui loh mamih kah hinglu a et ni.
6 Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!
Amih no dongah maeh la mamih aka tloeng pawh BOEIPA te a yoethen pai saeh.
7 Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.
Mamih kah hinglu tah vaa bangla pael neh a hlaeh khui lamloh loeih. Pael te rhek tih mamih n'loeih uh.
8 Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.
Vaan neh diklai aka saii BOEIPA ming dongah mamih bomkung om.