Salmenes 121

1 Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?

Mɔzɔha. Mewu mo dzi ɖe togbɛawo ŋu, afi ka nye xɔname atso ava?

2 Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.

Nye xɔname atso Yehowa, ame si wɔ dziƒo kple anyigba la gbɔ.

3 Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.

Mana wò afɔ naɖiɖi o, eya ame si dzɔa ŋuwò la madɔ akɔlɔ̃e o.

4 Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.

Vavã, eya ame si dzɔa Israel ŋu la, madɔ akɔlɔ̃e loo, alo adɔ alɔ̃ o.

5 Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.

Yehowae nye tawòkpɔla, Yehowae nye wò vɔvɔli le wò nuɖusime

6 Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.

eya ta ɣe maɖu wò le ŋkeke me loo, alo ɣleti le zã me o.

7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.

Yehowa aɖe wò le vɔ̃wo katã me, eye wòakpɔ wò agbe ta.

8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.

Yehowa adzɔ wò vava kple wò dzodzo ŋuti, fifia yi ɖase mavɔmavɔ me.