< Salmenes 121 >
1 Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?
Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?
2 Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.
Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.
3 Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.
Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.
4 Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.
Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.
5 Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.
La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.
6 Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.
En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.
7 Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.
La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.
8 Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.
La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.