< Salmenes 118 >

1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Þakkið Drottni því að hann er góður! Elska hans varir að eilífu.
2 Israel segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Söfnuður Ísraels lofi hann og segi: „Elska hans varir að eilífu!“
3 Arons hus segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Og prestar Arons taki undir og syngi: „Elska hans varir að eilífu!“
4 Dei som ottast Herren, segje: «Æveleg varer hans miskunn!»
Og heiðingjarnir sem trú hafa tekið segi: „Elska hans varir að eilífu.“
5 Ut or trengsla ropa eg på Herren, Herren svara meg og førde meg ut i det frie.
Í angist minni bað ég til Drottins. Hann svaraði mér og frelsaði mig.
6 Herren er med meg, eg ræddast inkje, kva kann menneskje gjera meg?
Ég er hans! Hvað skyldi ég þá óttast? Hvað geta dauðlegir menn gert mér?
7 Herren er med meg og hjelper meg, og eg skal sjå med lyst på deim som hatar meg.
Ég er vinur Drottins og hann hjálpar mér. Óvinir mínir skulu vara sig!
8 Det er betre å fly til Herren enn å lita på menneskje.
Betra er að treysta Drottni, en að reiða sig á menn.
9 Det er betre å fly til Herren enn å lita på hovdingar.
Öruggara er að leita hjálpar hans en stuðnings frá voldugum konungi!
10 Alle heidningar kringset meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Þó óvinaþjóðirnar ráðist gegn mér, allar sem ein, þá mun ég ganga fram undir gunnfána hans og gjöreyða þeim.
11 Dei kringset, ja, kringrenner meg; i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Já, þær umkringja mig og gera árás, en ég útrými þeim undir sigurmerki hans.
12 Dei kringset meg som bior; dei sloknar som eld i klunger, i Herrens namn skal eg hogga deim ned.
Þær þyrpast að mér eins og flugnager, blossa gegn mér sem eyðandi eldur. En undir fána hans gjörsigra ég þá!
13 Hardt støytte du meg, at eg skulde falla; men Herren hjelpte meg.
Þú, óvinur minn, gerðir allt til að útrýma mér, en Drottinn kom mér til hjálpar.
14 Min styrke og lovsong er Herren, og han vart meg til frelsa.
Þegar orustan stóð sem hæst var hann styrkur minn og lofsöngur og að endingu veitti hann mér sigur.
15 Rop av fagnad og frelsa er å høyra i tjeldi åt dei rettferdige; Herrens høgre hand gjer storverk.
Á heimilum réttlátra syngja menn fagnaðarljóð,
16 Herrens høgre hand upphøgjer, Herrens høgre hand gjer storverk.
enda nýkomnar fréttir af sigri!
17 Eg skal ikkje døy, men liva og fortelja Herrens gjerningar.
Ekki mun ég deyja, heldur lifa og segja öllum frá máttarverkum hans.
18 Hardt tukta Herren meg, men til dauden gav han meg ikkje.
Drottinn refsaði mér, en ofurseldi mig ekki dauðanum.
19 Lat upp for meg rettferds portar! Eg vil ganga inn gjenom deim, eg vil prisa Herren.
Ljúkið upp hliðum musterisins – ég ætla að ganga inn og þakka Drottni.
20 Dette er Herrens port, dei rettferdige skal ganga der.
Um þessi hlið liggur leiðin til Drottins og réttlátir ganga þar inn.
21 Eg takkar deg av di du svara meg og vart meg til frelsa.
Ó, Drottinn, þökk sé þér að þú bænheyrðir og bjargaðir mér.
22 Den steinen som bygningsmennerne skaut ut, hev vorte ein hyrnestein.
Steinninn sem smiðirnir höfðu hafnað var gerður að hornsteini hússins!
23 Frå Herren er det kome, dette, det er underlegt for våre augo.
Það var að vilja og fyrir tilstilli Drottins og er í einu orði sagt stórkostlegt!
24 Dette er dagen som Herren hev gjort, lat oss fegnast og gleda oss no!
Þetta er dagurinn sem Drottinn hefur gert. Fögnum og verum glöð í dag!
25 Å Herre, frels då! Å Herre, lat det då lukkast!
Ó, Drottinn, hjálpa þú. Frelsa þú okkur. Láttu okkur ná árangri.
26 Velsigna vere den som kjem i Herrens namn! Me velsignar dykk frå Herrens hus.
Blessaður sé sá sem er að koma, sá sem sendur er af Drottni. Við blessum þig frá helgidóminum.
27 Herren er Gud, og han let det verta ljost for oss. Bitt høgtidsofferet med reip alt inn til horni på altaret!
Drottinn er ljósið sem lýsir okkur. Dansið fyrir honum, já, alla leiðina að altari hans.
28 Min Gud er du, og eg vil prisa deg, min Gud, eg vil upphøgja deg.
Hann er minn Guð, ég þakka honum og lofa hann.
29 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Þakkið Drottni, því að hann er góður! Miskunn hans varir að eilífu!

< Salmenes 118 >