Salmenes 107

1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

Mida akpe na Yehowa, elabena enyo, eye eƒe lɔlɔ̃ li ɖaa.

2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,

Ame siwo Yehowa ɖe la negblɔ esia; ame siwo wòɖe tso futɔ la ƒe asi me,

3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.

ame siwo nu wòƒo ƒui tso anyigbawo dzi, tso ɣedzeƒe kple ɣetoɖoƒe, anyiehe kple dziehe.

4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.

Ame aɖewo tsa tsaglãla le gbedzi kple gbedadaƒo, eye womekpɔ mɔ si woato ayi du aɖe si me woanɔ la o.

5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.

Dɔ kple tsikɔ wu wo, eye nu te woƒe luʋɔ ŋu le wo me.

6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,

Tete wodo ɣli yɔ Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.

7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.

Ekplɔ wo tẽe yi ɖe du aɖe si me woanɔ.

8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,

Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.

9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.

Elabena etsɔa nu nyuiwo ɖia ƒoe na ame siwo dɔ kple tsikɔ le wuwum.

10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,

Ame aɖewo nɔ viviti kple blukɔ tsiɖitsiɖi me, gamenɔla siwo le fu kpem le gakɔsɔkɔsɔwo me,

11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.

elabena wodze aglã ɖe Mawu ƒe nyawo ŋuti, eye wodo vlo Dziƒoʋĩtɔ la ƒe aɖaŋudede.

12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.

Eya ta wòtsɔ wo de asi na dɔ sesẽ wɔwɔ, womu sɔgɔsɔgɔsɔgɔ, eye ame aɖeke meli akpe ɖe wo ŋu o.

13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.

Tete wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.

14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.

Eɖe wo le viviti kple blukɔ tsiɖitsiɖitsiɖi la me, eye wòtso woƒe gakɔsɔkɔsɔwo.

15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;

Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta,

16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.

elabena eŋe akɔbligbowo, eye wòlã gayibɔ ƒe gametiwo me.

17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.

Wo dometɔ aɖewo zu bometsilawo to woƒe aglãdzenuwo wɔwɔ me, eye wokpe fu le woƒe dzidadawo ta.

18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.

Wonyɔ ŋu nuɖuɖu ɖe sia ɖe, eye woɖo ku ƒe agbowo nu.

19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.

Wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.

20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.

Edɔ eƒe nya ɖa, eye wòyɔ dɔ wo, heɖe wo tso tsiẽƒe.

21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni

Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.

22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.

Wonesa akpedavɔ nɛ, eye woaɖe eƒe dɔwɔwɔwo afia to aseyetsohawo me.

23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,

Ame aɖewo le meli me zɔ atsiaƒu dzi, wonye asitsalawo le tɔ gãwo dzi.

24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.

Wokpɔ Yehowa ƒe dɔwɔwɔwo, wokpɔ eƒe nukudɔwo le atsiaƒu gɔme,

25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.

elabena eƒo nu, elɔ ahom kɔ ɖe ƒu la dzi, eye eƒe tsotsoewo dze agbo.

26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.

Woyi dziƒo boo, eye wogadze eme le gogloƒe ke, ale le woƒe agbe ƒe xaxa me, woƒe dzideƒo lolo gbana.

27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.

Wole mumum sɔgɔsɔgɔsɔgɔ, le nu klim abe ame siwo mu aha ene, eye womegale naneke gɔme sem o.

28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.

Tete wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.

29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.

Etsi ahom la nu wòzi ɖoɖoe abe dalĩ dom wole ene, eye ƒutsotsoeawo hã ɖo to kpoo.

30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.

Wokpɔ dzidzɔ esi wòdze kɔ anyi, eye wòkplɔ wo va se ɖe esime wova ɖo afi si wodi be yewoanɔ.

31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni

Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.

32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.

Wonedoe ɖe dzi le dukɔ la ƒe ƒuƒoƒo me, eye woakafui le dumegãwo ƒe takpekpe me.

33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,

Etrɔ tɔsisiwo wozu gbegbe kple tsidzɔƒewo wozu kuɖiɖinyigba,

34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.

eye agbledeƒe zu dzeƒi le ame siwo le teƒe ma ƒe nu vɔ̃ɖi wɔwɔ ta.

35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.

Etrɔ gbegbe wòzu tɔʋu, eye kuɖiɖinyigba zu tsidzɔƒe;

36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.

afi mae wòkplɔ dɔwuitɔwo be woava nɔ, eye wotso du si me woanɔ.

37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.

Woƒã nukuwo ɖe agble me, wode waingblewo, eye wotse ku geɖe hena xaxa.

38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.

Eyra wo, eye woƒe xexlẽme dzi ɖe edzi ŋutɔ. Nenema ke mena woƒe lãhawo dzi ɖe kpɔtɔ o.

39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.

Tete wozu ʋɛ, wobɔbɔ wo ɖe anyi le teteɖeanyi, dzɔgbevɔ̃e kple nuxaxa me;

40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,

eye eya ame si trɔa vlododo kɔna ɖe ame ŋkutawo dzi la, wɔe be wole tsaglãla tsam le gbegbe afi si mɔtoƒe aɖeke mele o.

41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.

Ke ekɔ hiãtɔwo ɖe dzi tso woƒe hiã me, eye wòna woƒe ƒome dzi ɖe edzi abe lãhawo ene.

42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.

Ame dzɔdzɔe kpɔe, eye wòkpɔ dzidzɔ, gake ame vɔ̃ɖiwo katã mia woƒe nu.

43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.

Ame si nye nunyala la, neɖo to nu siawo, eye wòabu Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ŋuti.