< Salmenes 106 >

1 Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Haleloia. Miderà an’ i Jehovah, fa tsara Izy, Fa mandrakizay ny famindram-pony.
2 Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
Iza no mahalaza ny asa lehibe ataon’ i Jehovah, Na mahatonona ny fiderana Azy rehetra?
3 Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
Sambatra izay mitandrina ny mety Ka manao ny marina mandrakariva.
4 Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
Jehovah ô, tsarovy aho araka ny fankasitrahanao ny olonao; Vangio amin’ ny famonjenao aho,
5 so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
Hahitako ny soa azon’ ny voafidinao, Hifaliako amin’ ny fifalian’ ny firenenao, Hiravoravoako miaraka amin’ ny lovanao.
6 Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
Efa nanota izahay mbamin’ ny razanay, Efa nanao izay meloka sy ratsy izahay.
7 Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
Ny razanay tany Egypta tsy mba nandinika ny fahagagana nataonao; Tsy mba nahatsiaro ny habetsahan’ ny famindram-ponao ireny, Fa niodina teo amoron-dranomasina, Dia teo amoron’ ny Ranomasina Mena
8 Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
Kanefa namonjy azy ihany Izy noho ny anarany, Mba hampahafantarany ny asany lehibe.
9 og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
Dia noteneniny mafy ny Ranomasina Mena, ka tonga maina iny; Ary nitondra azy nita ny rano lalina tahaka ny efitra Izy,
10 og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
Namonjy azy tamin’ ny tanan’ ny mpandrafy Izy Ary nanavotra azy tamin’ ny tanan’ ny fahavalo.
11 og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
Dia nosaronan’ ny rano kosa ny rafiny. Ka tsy nisy niangana na dia iray akory aza.
12 Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
Dia nino ny teniny izy Ka nihira ny fiderana Azy.
13 Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
Nalaky nanadino ny asany izy ka tsy niandry ny saina hatolony,
14 men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
Fa fatra-pila izy tany an-efitra, Sady naka fanahy an’ Andriamanitra tany an-tany foana.
15 Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
Dia nomeny azy izay nilainy, Kanefa nampahahiaziny kosa izy.
16 Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
Dia nialona an’ i Mosesy tany an-toby Izy ireo Sady nialona an’ i Arona, olo-masin’ i Jehovah.
17 Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
Nisokatra ny tany, dia nitelina an’ i Datana Ka nanarona ny antokon’ i Abìrama.
18 og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
Dia nisy afo nirehitra tamin’ ny antokony; Lelafo no nandoro ny ratsy fanahy.
19 Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
Nanao ombilahy kely tany Horeba izy Ka niankohoka teo anoloan’ ny sarin-javatra an-idina.
20 og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
Ary ny voninahiny dia natakalony Sarin’ ny omby homana ahitra.
21 Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
Nohadinoiny Andriamanitra, Mpamonjy azy, Izay efa nanao zava-dehibe tany Egypta,
22 undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
Dia fahagagana tany amin’ ny tanin’ i Hama sy zava-mahatahotra teo amin’ ny Ranomasina Mena.
23 Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
Ary nikasa handringana azy Izy, Raha tsy Mosesy voafidiny no nandroso hijoro tamin’ ny banga teo anatrehany hampiala ny fahatezerany mba tsy handringanany azy.
24 Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
Ary nanamavo ny tany mahafinaritra ireo Sady tsy mba nino ny teniny,
25 og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
Fa nimonomonona tany an-dainy Ka tsy nihaino ny feon’ i Jehovah.
26 Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
Dia nanandratra ny tànany taminy Izy, Fa hampiampatrampatra azy any an-efitra
27 og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
Ary ny taranany kosa any amin’ ny jentilisa, Ary hampihahakahaka azy any amin’ ny tany maro Izy.
28 Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
Nikambana tamin’ i Bala-peora ireo ka nihinana ny fanatitra ho an’ ny maty,
29 og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
Dia nampahatezitra an’ i Jehovah tamin’ ny nataony, Ka dia namely azy tampoka ny areti-mandringana.
30 Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
Fa nitsangana nandroso Finehasa ka nanao fitsarana; Dia nitsahatra ny areti-mandringana.
31 og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
Ary nisaina ho fahamarinany izany Hatramin’ ny taranaka fara mandimby mandrakizay.
32 Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
Nampahatezitra an’ i Jehovah teo anilan’ ny ranon’ i Meriba ireo, Ka nisy nanjo an’ i Mosesy noho ny nataon’ ireo;
33 for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
Fa niodina tamin’ ny Fanahin’ i Jehovah ireo, ka dia nihoa-bava Mosesy.
34 Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
Tsy naringany ny firenena Izay nasain’ i Jehovah naringany;
35 men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
Fa nifangaro tamin’ ny jentilisa izy Ka nianatra ny fanaony,
36 og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
Dia nanompo ny sampiny izy, Ka dia nody fandrika ho azy izany.
37 og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
Namono ny zananilahy sy ny zananivavy ho fanatitra ho an’ ny demonia ireo;
38 og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
Eny, nandatsaka rà marina izy, Dia ny ran’ ny zananilahy sy ny zananivavy, Izay novonoiny ho fanatitra ho an’ ny sampin’ i Kanana; Ka dia nametaveta ny tany tamin’ ny rà izy.
39 Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
Ary naloto tamin’ ny asany izy Ary nahatonga azy ho mijangajanga ny nataony.
40 Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
Dia nirehitra tamin’ ny olony ny fahatezeran’ i Jehovah, Ka nataony ho zava-betaveta ny lovany.
41 Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
Dia nanolotra azy teo an-tànan’ ny jentilisa Izy, Ka izay nankahala azy no nanapaka azy.
42 og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
Ary nampahory azy ny fahavalony, Ka naetry tambanin’ ny tànany izy.
43 Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
Matetika Izy no nahafaka azy; Fa ireo kosa niodina taminy ihany araka ny fisainany Ka nihalevona noho ny helony.
44 Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
Kanefa nijery ny fahoriany ihany Izy. Raha nandre ny fitarainany;
45 Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
Dia nahatsiaro ny fanekeny Izy Ka nanenina araka ny haben’ ny famindram-pony.
46 Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
Dia nataony nahita famindram-po ireny Tamin’ izay rehetra namabo azy.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
Vonjeo izahay, ry Jehovah Andriamanitray ô, Ka angòny avy amin’ ny jentilisa, Mba hisaoranay ny anaranao masìna Sy hifalianay amin’ ny fiderana Anao.
48 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
Isaorana anie Jehovah Andriamanitry ny Isiraely, hatramin’ ny taloha indrindra ka mandrakizay; Ary aoka ny olona rehetra hanao hoe: Amena! Haleloia.

< Salmenes 106 >