Salmenes 105
1 Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
Miderà an’ i Jehovah, miantsoa ny anarany; Ataovy fantatra any amin’ ny firenena ny asany.
2 Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
Mihirà ho Azy, mankalazà Azy; Saintsaino ny fahagagana rehetra ataony.
3 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
Ataovy ho reharehanareo ny anarany masìna; Aoka hifaly ny fon’ izay mitady an’ i Jehovah.
4 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
Mitadiava an’ i Jehovah sy ny heriny Katsaho mandrakariva ny tavany.
5 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
Tsarovy ny asa mahagaga natao-ny Dia ny fahagagany sy ny fitsaran’ ny vavany,
6 de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
Ry taranak’ i Abrahama mpanom-pony, Dia ianareo olom-boafidiny, taranak’ i Jakoba.
7 Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
Jehovah, Izy no Andriamanitsika; Manerana ny tany rehetra ny fitsarany.
8 Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
Mahatsiaro ny fanekeny mandrakizay Izy, Dia ilay teny izay voadidiny ho an’ ny taranaka arivo mandimby,
9 den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
Eny, ilay nataony tamin’ i Abrahama, Sy ny fianianany tamin’ Isaka;
10 og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
Izay naoriny ho lalana ho an’ i Jakoba, Sy ho fanekena mandrakizay ho an’ Isiraely,
11 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
Ka nataony hoe: Homeko anao ny tany Kanana, Ho lovanareo voazara amin’ ny famolaina,
12 Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
Fony mbola olom-bitsy izy, Eny, vitsy sady vahiny tao,
13 og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
Ary nifindrafindra tany amin’ ny firenena, Sy nifindrafindra fanjakana ho amin’ ny firenen-kafa,
14 let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
Tsy nisy navelany hampahory azy, Ary nananatra mpanjaka Izy noho ny amin’ ireo hoe:
15 «Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
Aza manendry ireo voahosotro, Ary aza manisy ratsy ireo mpaminaniko.
16 Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
Dia niantso ny mosary ho amin’ ny tany Izy; Notapahiny avokoa ny mofo rehetra, izay tohan’ aina;
17 Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
Naniraka lehilahy hialoha azy Izy; Josefa namidy ho andevo;
18 Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
Nampijaliny tamin’ ny fatorana ny tongony; Nogadrany vy izy.
19 til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
Mandra-pahatongan’ ny fotoana hahatanterahan’ ny teniny; Nizaha toetra azy ny tenin’ i Jehovah.
20 Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
Naniraka ny mpanjaka hamaha azy, Eny, ny mpanapaka ny vahoaka, mba handefa azy.
21 Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
Nanao azy ho tompon’ ny tranony izy Sy ho mpanapaka ny fananany rehetra,
22 so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
Mba hamatotra ny mpanapaka araka ny sitrapony, Sy hampianatra fahendrena ny loholony.
23 Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
Ary Isiraely nankany Egypta; Eny, Jakoba nivahiny tany amin’ ny tanin’ i Hama.
24 Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
Dia nahamaro ny taranaky ny olony ho be indrindra Izy ka nampahery azy noho ny fahavalony.
25 Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
Nampiova ny fon’ ireny hankahala ny olony Izy Sy hihendry ny mpanompony.
26 Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
Naniraka an’ i Mosesy mpanompony Sy Arona izay nofidiny Izy.
27 Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
Ary izy ireo nanao ny famantarany teo aminy Sy fahagagana tany amin’ ny tanin’ i Hama.
28 Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
Nahatonga aizina Izy ka nahamaizina; Ary tsy nandà ny teniny izy ireo.
29 Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
Nahatonga ny ranony ho rà Izy Ka nahafaty ny hazandranony.
30 Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
Nisy sahona betsaka ny taniny, Eny, na dia hatrao an-trano fandrian’ ny mpanjakany aza.
31 Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
Niteny Izy, dia tonga ny lalitra betsaka Sy ny moka teny amin’ ny faritaniny rehetra.
32 Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
Nahatonga havandra ho solon’ ny ranonorana Izy Sy afo midedadeda teny amin’ ny taniny.
33 og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
Namely ny voalobony sy ny aviaviny Izy Ka nanapatapaka ny hazo teo amin’ ny taniny.
34 Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
Niteny Izy, dia tonga ny valala Sy ny sompanga tsy hita isa;
35 og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
Dia nihinana ny zava-maitso rehetra teny amin’ ny taniny ireny Ka nandany ny vokatry ny taniny.
36 Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
Ary namely ny lahimatoa rehetra tany amin’ ny taniny Izy, Dia ny voalohan’ ainy rehetra.
37 Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
Ary dia nitondra ny olony nivoaka Izy sady nampahazo azy volafotsy sy volamena; Ary tsy nisy nangozohozo na dia iray akory aza tamin’ ny fireneny.
38 Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
Faly Egypta tamin’ ny nahalasanany; Fa efa nahazo azy ny fahatahorana ireo.
39 Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
Namelatra rahona ho fialokalofana Izy Ary afo ho fanazavana nony alina.
40 Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
Nangataka izy ireo, dia nahatonga papelika Izy, Ary mofon-danitra no namokisany azy.
41 Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
Nanokatra ny vatolampy Izy, dia nigororoana ny rano Ka nandriaka tamin’ ny tany maina ho renirano.
42 For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
Fa nahatsiaro ny teniny masìna Sy Abrahama mpanompony Izy,
43 og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
Dia nitondra ny olony nivoaka tamin’ ny fifaliana Izy Ary ny voafidiny tamin’ ny fihobiana;
44 og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
Ka dia nanome azy ny tanin’ ny jentilisa Izy; Ary nandova ny vitan’ ny firenena maro ireny,
45 at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!
Mba hitandremany ny didiny, Sy hankatoavany ny lalàny. Haleloia.
