Salomos Ordsprog 23
1 Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
Ati yeroo waa nyaachuuf bulchaa tokko wajjin teessutti, waan fuula kee dura jiru hubadhuu ilaali;
2 og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
ati yoo nyaataaf fedhii guddaa qabaatte, qoonqoo kee irra billaa kaaʼi.
3 Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
Waan nyaanni sun nama gowwoomsuuf, miʼaa isaatti hin gaggabin.
4 Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
Sooromuuf jettee of hin dadhabsiisin; of qabuufis ogummaa qabaadhu.
5 Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
Sooromni yommuu ati ija irra buufattutti ni bada; inni dhugumaan Baallee baafatee akkuma risaa gara samiitti ol barrisaatii.
6 Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
Buddeena doqnaa hin nyaatin; cidha isaas hin kajeelin;
7 For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
inni yeroo hunda waaʼee gatii yaadaatii. Inni, “Nyaadhuu dhugi” siin jedha; garaan isaa garuu si wajjin hin jiru.
8 For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
Ati waanuma xinnoo nyaatte sana ni diddigda; dubbii kee gaarii sana illee ni dhabda.
9 For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
Sababii inni ogummaa dubbii keetii tuffatuuf ati nama gowwaatti hin dubbatin.
10 Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
Dhagaa daangaa durii hin dhiibin yookaan lafa qotiisaa ijoollee abbaa hin qabneetti hin darbin.
11 For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
Furiin isaanii jabaadhaatii; inni gara isaanii goree sitti falma.
12 Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
Qalbii kee gara gorsaatti, gurra kee immoo gara dubbii beekumsaatti deebifadhu.
13 Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Ijoollee kee adabachuu hin dhiisin; yoo ati arcummeedhaan adabde isaan hin duʼan.
Arcummeedhaan isaan adabiitii lubbuu isaanii duʼa oolchi. (Sheol h7585)
15 Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
Yaa ilma ko, yoo garaan kee ogeessa taʼe, garaan koo ni gammada;
16 og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
yoo arrabni kee waan qajeelaa dubbate, keessi koo baayʼee gammada.
17 Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
Garaan kee cubbamootatti hin hinaafin; garuu yeroo hunda Waaqayyoon sodaadhu.
18 For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
Ati dhugumaan gara fuulduraatti abdii qabda; abdiin kees hin citu.
19 Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
Yaa ilma ko, dhaggeeffadhu; ogeessa taʼi; qalbii kee daandii qajeelaa irra buufadhu.
20 Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
Warra daadhii wayinii baayʼee dhuganitti yookaan warra foonitti gaggabanitti hin makamin;
21 For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
machooftuu fi albaadheyyiin ni hiyyoomu; hirriba baayʼisuunis moofaa nama uffachiisa.
22 Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
Abbaa kee kan si dhalche dhagaʼi; haadha kees yeroo isheen jaartu hin tuffatin.
23 Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
Dhugaa bitadhu malee hin gurgurin; ogummaa, qajeelfamaa fi hubannaas bitadhu.
24 Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
Abbaan nama qajeelaa gammachuu guddaa qaba; namni ilma ogeessa qabu isatti gammada.
25 Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
Abbaan keetii fi haati kee haa gammadan; isheen si deesse sun haa ililchitu!
26 Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
Yaa ilma ko, garaa kee naa kenni; iji kees karaa koo haa ilaalu;
27 For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
sagaagaltuun boolla gad fagoodhaatii, niitiin ganda labeenis boolla bishaanii dhiphaa dha.
28 ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
Isheen akkuma saamtuutti riphxee nama eeggatti; namoota gidduuttis warra hin amanamne baayʼifti.
29 Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
Eenyutu, “Anaaf wayyoo!” jedha? Eenyutu gadda qaba? Eenyutu lola qaba? Eenyutu komii qaba? Eenyutu sababii malee madaaʼa? Kan iji isaa diimatu eenyu?
30 Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
Warra daadhii wayinii dhuguu irra akka malee turan, warra daadhii wayinii walmakaa afaaniin qabuu dhaqanii dha.
31 Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
Yeroo inni diimatutti, yeroo inni billillee keessa ol xixinniqutti, yeroo inni suuta jedhee gad buʼutti daadhii wayinii ija itti qabdee hin ilaalin.
32 Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
Dhuma irratti akkuma bofaa nama idda; akkuma buutiis nama ciniina.
33 Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
Iji kee waan haaraa arga; qalbiin kees jalʼina yaada.
34 Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
Ati akkuma nama walakkaa galaana guddaa ciisuu ti; akkuma nama fiixee utubaa doonii irra ciisuu taata.
35 «Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
Ati akkana jetta; “Isaan na dhaʼan; ani garuu hin miidhamne! Isaan na tuman; garuu natti hin dhagaʼamne! Ani dhugaatii biraa barbaaddachuuf yooman dammaqa?”
