< Salomos Ordsprog 22 >

1 Eit godt namn er meir verdt enn rikdom stor, og manntekkje betre enn sylv og gull.
Khuehtawn a yet lakah ming then tuek lah. Tangka lakah, sui lakah, mikdaithen ni aka then.
2 Rik og fatig råkast, Herren hev skapt deim alle.
Hlanglen neh khodaeng khaw humcuiuh. Amih boeih te khaw BOEIPA long ni a saii.
3 Den kloke ser fåren og gøymer seg, men fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
Aka thaai long tah a thae a hmuh vaengah thuh la thuh uh. Tedae hlangyoe long tah a paan dongah lai a sah van.
4 Løn for spaklynde og otte for Herren er rikdom og æra og liv.
Kodonah neh BOEIPA hinyahnah kah thapang tah, khuehtawn, thangpomnah neh hingnah la om.
5 Klunger og snaror er på den vegen den falske gjeng, den som agtar si sjæl, held seg burte frå deim.
Voeldak kah longpuei ah pael phoh neh a hling a hang om. A hinglu aka ngaithuen long tah te te a lakhla tak.
6 Lær guten etter som guten er, so vik han ikkje ifrå det, um han vert gamall.
Camoe te a long rhai ah nawn laeh. Te daengah ni a. patong vaengah te lamkah te a nong pawt eh ni.
7 Rikmann rå’r yver fatigfolk, og den som fær lån, vert træl for den som gjev.
Hlanglen loh khodaeng a ngol thil tih cangpu aka rhong khaw cangpu aka hlah hlang kah sal la om.
8 Den som sår urett, skal hausta vondt, og hans ovmods ris fær ein ende.
Dumlai aka soem loh boethae te a ah rhoela a ah. Tedae amah kah thinpom caitueng loh a khah bitni.
9 Den godhjarta vert velsigna, for han gjev sitt brød til armingen.
A mik aka then loh a buh te tattloel taengah a tael pah tih a yoethen bitni.
10 Jaga spottaren ut, so gjeng trætta med, og for skjemsla og kiv fær du fred.
Hmuiyoi te haek lamtah olpungkacan te phuei saeh. Te vaengah dumlai neh a yah neh kangkuen saeh.
11 Den som elskar hjartans reinleik, den som talar vænt, han hev kongen til ven.
Lungbuei cim aka lungnah hlang tah a hmuilai khaw mikdaithen la om tih, manghai kah a paya la poeh.
12 Herrens augo vaktar kunnskap, men ord frå den utrue støyter han um.
BOEIPA kah mik loh mingnah te a kueinah tih, hnukpoh kah olka te a paimaelh pah.
13 Letingen segjer: «Det er ei løva der ute, eg kunde verta drepen midt på gata.»
Kolhnaw long tah, “Kawtpoeng neh toltung lakli kah sathueng loh ng'ngawn ni ta,” a ti.
14 Ei djup grav er skjøkjemunn, den som Herren er harm på, skal falla nedi.
Kholong nu kah a ka ngawn tah vaam a dung la om. BOEIPA kah kosi a sah thil te tah pahoi cungku rhoe cungku ni.
15 Vitløysa heng fast ved hjarta hjå guten, men tukteriset driv henne burt frå han.
Camoe kah lungbuei ah anglat a hlaengtang pah. Thuituennah caitueng loh a taeng lamkah a lakhla sak bitni.
16 Trykkjer du armingen, vert det honom til vinning, gjev du den rike, vert det berre til tap.
Amah kah rhoeng sak ham tattloel aka hnaemtaek, hlanglen taengla aka pae khaw, a tloelnah la rhep poeh ni.
17 Lut øyra ned og høyr på ord av vismenn vend hjarta til min kunnskap!
Na hna kaeng lamtah aka cueih rhoek kah olka te hnatun, kai kah mingnah he na lungbuei ah dueh lah.
18 For det er vænt at du deim varar i ditt hjarta; gjev dei må vera reiduge på dine lippor!
Te te na ngaithuen atah na bung khuiah khaw dingsuek vetih, na hmuilai dongah khaw boeih cikngae ni.
19 Av di du skal lita på Herren, lærer eg deg i dag, just deg.
Tihnin ah namah khaw, na pangtungnah te BOEIPA dongah khueh sak ham ni, nang kan kam ming sak.
20 Hev eg’kje skrive fyndord til deg med råder og kunnskap
Hlavai kah cilkhih neh mingnah sawmthum te nang hamla kan daek moenih a?
21 til å kunngjera deg det som rett er, sannings ord, so du med sannings ord kann svara deim som sender deg?
Oltak ol te a tiktam la nang ming sak ham, oltak ol neh na thuung ham neh na tueih ham dae ni.
22 Plundra ikkje ein fatigmann av di han er fatig, og tred ikkje armingen ned i porten!
Tattloel tah a tattloel oeh dongah rheth boeh. Mangdaeng te khaw vongka ah phop boeh.
23 For Herren skal føra saki deira og taka livet deira som tek ifrå deim.
BOEIPA loh amih kah tuituknah te a rhoe pah vetih, amih aka mom rhoek te a hinglu a mom pah ni.
24 Gjev deg ikkje i lag med ein som snart vert vreid, og gakk ikkje med ein bråsinna mann,
Thintoek hlang te luem puei boeh. Sue la aka om hlang taengah khaw mop boeh.
25 at du ikkje skal venja deg til hans vegar og få sett ei snara for livet ditt!
Anih kah caehlong, caehlong ah na cang vetih, na hinglu te hlaeh dongah na man sak ve.
26 Ver ei millom deim som gjev handtak, millom deim som borgar for skuld!
Kut yut rhoek lakli ah, laiba dongah rhi aka khang rhoek lakli ah khaw, om boeh.
27 Når du inkje hev å betala med, kvifor skal dei taka sengi di burt under deg?
A thuung ham na khueh pawt atah, balae tih, namah yueng la na thingkong te khuen saeh ne.
28 Flyt ikkje gamall merkestein som federne dine hev sett!
Khosuen kah khorhi, na pa rhoek loh a suem te rhawt boeh.
29 Ser du ein mann som er dugleg i arbeidet, han skal tena hjå kongar og ikkje hjå småfolk.
Hlang ke na hmuh vaengah a bisai thai nen ni manghai rhoek kah mikhmuh ah a pai eh. Hlang mailai tah a mikhmuh ah pai mahpawh.

< Salomos Ordsprog 22 >