Salomos Ordsprog 18
1 Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
Hoehhamnah aka tlap loh hlang a paekboe sak tih, lungming cueihnah khaw boeih a thaih thil.
2 Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
Lungcuei taengah hlang ang naep pawh, tedae amah kah lungbuei hliphen ham ni lat a om.
3 Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
Halang ha pawk vaengah nueihbu neh, yah neh kokhahnah la pai bal.
4 Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
Hlang ka lamkah olka tah tui dung bangla, soklong ah aka phuet cueihnah thunsih la om.
5 D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
Halang kah a hmai khueh khaw then pawh, laitloeknah aka dueng te aka phaelh ham rhung ni.
6 Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
Hlang ang kah hmuilai tah tuituknah ham ha pawk uh tih, a bohnah te a ka loh a khue.
7 Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
Hlang ang kah a ka tah amah kah porhaknah neh a hmuilai te a hinglu ham hlaeh la om.
8 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Thet ol he didii bangla om tih, a bung khui la tluektluek kun.
9 Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
A bibi dongah aka uelh khaw kutpo boei kah a manuca la om.
10 Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
BOEIPA ming tah sarhi ham rhaltoengim ni, hlang dueng tah a taengla yong tih a hoep a tlang.
11 Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
Hlanglen kah a boeirhaeng tah amah ham sarhi aka tak khorha la om tih, a ngaihlih vaengah vongtung tluk a sang sak.
12 Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
Hlang he lungbuei aka sang taengah pocinah a lamhma pah tih, kodonah taengah thangpomnah a lamhma pah.
13 Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
A hnatun hlan ah ol aka thuung tah anglat ni. Amah khaw te nen te mingthae a phueih.
14 Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
Hlang he a tlohtat vaengah a mueihla loh a cangbam dae, mueihla a rhawp te u long a khoeng eh?
15 Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
Aka yakming kah lungbuei loh mingnah a lai tih aka cueih kah a hna loh mingnah a tlap.
16 Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
Hlang kah kutdoe he amah ham long a khui sak pah tih, amah te tanglue kah mikhmuh ah a mawt.
17 Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
A hui te ha pawk la ha pawk hlan tih amah a khe hlan atah, amah kah tuituknah dongah lamhma la aka dueng khaw om.
18 Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
Hohmuhnah te hmolunh loh a paa sak tih, aka tlung rhoi khaw rhak a phih.
19 Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
Boekoek boeina tah sarhi aka tak khorha lakah olpungkacan la om tih, hohmuhnah khaw impuei thohkalh bangla om.
20 Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
Hlang tah a laithaih lamloh a bung hah tih, a hmuilai kah a vueithaih khaw kum.
21 Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
Lai kut dongah dueknah neh hingnah om tih, amah aka lungnah long ni a thaih te a caak eh.
22 Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
Yuu aka lo long tah hnothen a dang tih, BOEIPA taengkah kolonah a dang bal.
23 Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
Khodaeng loh huithuinah neh a voek dae, hlanglen loh a tlung neh a doo.
24 Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.
Hlang he a hui rhoek loh thaehuet thil cakhaw, a manuca lakah a lungnah tih aka ben khaw om van.
