Salomos Ordsprog 17
1 Betre er ein turr brødmole med ro attåt enn huset fullt av høgtidskost med trætta til.
Pi bon se yon mòso pen sèch ak lapè pase yon kay ak gwo manje nan konfli.
2 Den kloke tenar skal råda yver ein uvisleg son, og millom brøder fær han skifta arv.
Yon sèvitè ki aji avèk sajès va renye sou yon fis ki aji ak wont; li va pataje eritaj la pami frè yo.
3 Diglen røyner sylvet og omnen gullet, men den som røyner hjarto, det er Herren.
Po rafine se pou ajan, e founo se pou lò; men SENYÈ a ap sonde tout kè.
4 Den vonde lyder på vondskapslippa, ljugaren lyder på tyningstunga.
Yon malfektè koute lèv mechan yo; yon mantè prete atansyon a yon lang kap detwi.
5 Spear du den fatige, so spottar du hans skapar, den som gled seg yver ulukka, skal få si refsing.
Sila ki moke malere a moke Kreyatè li; sila ki rejwi nan malè a, p ap soti san pinisyon.
6 Ein krans for dei gamle er barneborn, og ei æra for borni er federne deira.
Pitit a pitit se kouwòn a granmoun, e glwa a fis yo se papa yo.
7 Det høver ikkje for ein dåre å tala store ord, enn mindre for ein fagnamann å ljuga.
Bèl diskou pa byen koresponn ak yon moun ki ensanse, bokou mwens lèv kap manti sou yon prens.
8 Gåva er ein glimestein for den som fær ho; kvar ho vender seg, der fær ho framgang.
Vèse kòb anba tab se tankou wanga pou mèt li; nenpòt kote li vire, li byen reyisi.
9 Søkjer du kjærleik, skyler du misgjerd, men riv du upp att ei sak, skil ven frå ven.
Sila ki kouvri yon transgresyon, chache lanmou; men sila ki repete yon koze, separe bon zanmi yo.
10 Vondord gjer meir på den vituge enn hundrad hogg på dåren.
Yon repwòch antre pi fon nan moun bon konprann nan pase anpil kou sou yon moun ensanse.
11 Berre upprør søkjer den vonde, men ein hard bodberar vert send imot han.
Yon nonm rebèl se mal l ap chache; konsa, yon mesaje byen sovaj va voye kont li.
12 Møt heller ei binna som hev mist sine ungar enn ein dåre med narreskapen hans!
Pito yon nonm rankontre yon lous fewòs ki separe de pitit li, pase yon moun ensanse nan mitan foli li.
13 Den som løner godt med vondt, frå hans hus skal ikkje det vonde vika.
Pou sila ki remèt mal pou byen an, mal la p ap janm kite lakay li.
14 Å taka til med strid er som å sleppa vatn ut, haldt difor upp med trætta fyrr nokon gliser med tennerne!
Kòmansman a konfli se tankou pete gwo baryè dlo; konsa, kite kont la avan l kòmanse.
15 Den som frikjenner ein ugudleg og den som domfeller ein rettferdig, dei er båe tvo ein styggedom for Herren.
Sila ki bay rezon a mechan an, ni sila ki kondane moun dwat la; tou de abominab a SENYÈ a.
16 Kva skal pengar i handi på dåren? Å kjøpa visdom hev han’kje vit til.
Poukisa gen kòb nan men moun ensanse a pou l achte sajès, konsi, li pa konprann anyen?
17 Venen elskar alltid, og bror vert fødd til hjelp i naud.
Yon zanmi renmen tout tan; yon frè fèt pou move tan.
18 Ein vitlaus mann er den som handtekst, som gjeng i borg hjå grannen sin.
Yon nonm ki manke konprann sèvi garanti, e devni responsab nan prezans a vwazen li.
19 Den som elskar trætta, elskar misgjerning, den som byggjer døri si høg, søkjer fall.
Sila ki renmen vyole lalwa a renmen konfli; sila ki awogan an, chache gwo dega.
20 Den som hev eit rangt hjarta, vinn ikkje lukka, og den som forvender tunga si, fell i ulukka.
Sila ki gen panse kwochi a, pa jwenn anyen ki bon, e sila ki pèvès nan pawòl li yo tonbe nan mal.
21 Den som avlar eit narr, fær sorg, og ikkje gled seg far til ein dåre.
Sila ki fè pitit ki san konprann nan, fè l nan tristès; e papa a yon moun ensanse pa gen kè kontan.
22 Gladværugt hjarta gjev lækjedom god, men nedslege mod fær beini te visna.
Yon kè kontan se bon remèd; men yon lespri brize seche tout zo.
23 Gudlaus mann tek gåva i løynd til å bøygja rettargangen.
Yon nonm mechan an resevwa kòb anba tab an sekrè; pou l tòde chemen lajistis.
24 Den vituge hev visdom for augo, men dåren hev augo ved heimsens ende.
Sajès se devan fas a sila ki gen bon konprann nan; men zye a moun ensanse yo chache jis rive nan tout pwent latè.
25 Uvitug son er til gremme for far sin, og beisk sorg for henne som fødde’n.
Yon fis ki san konprann se yon tèt chaje a papa l, ak gwo chagren a sila ki te pòte li a.
26 Det er’kje godt at og rettferdige fær refsing, og ei at fagna folk fær slag for det som rett er.
Anplis, li pa bon pou pini moun dwat la, ni pou frape prens yo akoz entegrite yo.
27 Den skynsame sparer på ordi, og den vituge mann er kald i hugen.
Sila ki kenbe pawòl li, gen konesans; e sila ki gen lespri kalm nan se yon nonm ak bon konprann.
28 Um dåren tagde, gjekk han og for vismann, og for ein vitug mann når han heldt munn.
Menm yon moun ensanse, lè l rete an silans, konsidere kon saj; lè l fèmen lèv li, li parèt rezonab.
