< Jobs 37 >
1 For dette bivrar hjarta mitt og lyfter seg frå staden sin.
Oo weliba taas aawadeed qalbigaygu wuu gariiraa, Oo meeshiisiina wuu ka dhaqaaqaa.
2 Å, høyr på harmen i hans røyst, den dun som dundrar or hans munn!
Haddaba dhegaysta qaylada codkiisa Iyo sanqadha afkiisa ka baxaysa.
3 Det fer burt under himmelkvelv, men elden skin til heimsens endar.
Wuxuu taas u diraa inta samada ka hoosaysa oo dhan, Oo hillaaciisana wuxuu u diraa dhulka darfihiisa oo dhan.
4 So burar røysti etterpå, han torar med sitt stolte mod, og ljoni held han ikkje att når røysti si han ljoma let.
Dabadiisna wax baa aad uga sanqadha, Isagu wuxuu ku onkodaa haybaddiisa codkeeda; Oo markii codkiisa la maqlona iyaga ma uu joojiyo.
5 Gud torar underfullt med røysti, gjer storverk som me ei kann skyna.
Ilaah si yaab ah ayuu codkiisa ugu onkodaa, Oo wuxuu sameeyaa waxyaalo waaweyn oo aynan garan karin.
6 Han snøen byd: «Fall ned til jord!» Til regnet og, sitt sterke silregn.
Waayo, wuxuu barafka cad ku yidhaahdaa, Dhulka ku da'; Oo sidaasoo kaluu ku yidhaahdaa roobka yar Iyo roobkiisa weynba.
7 Han stengjer av for mannehand, so all hans skapning læra må.
Isagu wuxuu shaabadeeyaa nin kasta gacantiisa, In nin kasta oo uu sameeyeyba ogaado.
8 Villdyri gjeng til sine hi og kvilar på sin legestad.
Markaasaa bahalladu hogag galaan, Oo waxay iska joogaan boholahooda.
9 Or inste kammer kjem det storm, og kulde ut av vindarne.
Koonfurta waxaa ka soo baxa duufaanka, Oo qabowguna wuxuu ka yimaadaa woqooyiga.
10 Utav Guds ande gustar frost, dei vide vatni kjem i tvang.
Barafku wuxuu ku yimaadaa Ilaah neeftiisa, Oo biyaha ballaadhanuna way barafoobaan.
11 Han lastar skyi og med væta og breider sine elding-skyer,
Daruurta qarada weyn ayuu ka buuxiyaa qoyaan, Oo wuxuu kala firdhiyaa daruurta hillaaciisa,
12 og hit og dit dei hastar fram, og skifter leid som han det vil og set i verk det som han byd, utyver vide jordheims-kringen;
Oo waxaa lagu soo wareejiyaa hoggaamintiisa, Inay sameeyaan wax alla wixii uu kugu amro Dunida la dego dusheeda oo dhan,
13 anten til ris, når jordi treng det, ell’ og med nåde lyt dei råka.
Hadday tahay hagaajin aawadeed, ama dalkiisa aawadiis, Ama naxariis aawadeed, kolleyba wuxuu ka dhigay inay kuwaasu noqdaan.
14 Job, lyd på dette, statt no still, gjev gaum på undri Gud hev gjort!
Ayuubow, bal tan dhegayso, Istaag oo bal ka fiirso shuqullada Ilaah oo yaabka miidhan ah.
15 Veit du når Gud deim segjer fyre, og let sitt ljos or skyi skina?
War miyaad taqaan siduu iyaga u amro, Iyo siduu hillaaca daruurtiisa u iftiimiyo?
16 Veit du vel korleis skyi sviv, um underi åt den Allvise?
Miyaad taqaan miisaaminta daruuraha, Amase kan aqoontu kaamilka ku tahay shuqulladiisa yaabka leh?
17 Du som i heite klæde styn, når jordi brenn i sunnanvind?
Miyaad taqaan wuxuu dharkaagu u kulul yahay, Markuu Ilaah dhulka ku xasilliyo dabaysha koonfureed?
18 Gjer du med honom himmelkvelven, som er so fast som støypte spegel?
Miyaad isaga la kala bixin kartaa cirka U xoogga badan sidii muraayad la shubay?
19 Lær oss, kva me skal segja honom! Me tegja lyt for berre myrker.
Na bar wixii aan isaga ku odhan lahayn, Waayo, annagu hadalkayagii waxaannu la odhan kari waynay gudcur aawadiis.
20 Skal han få melding at eg talar? Vil nokon ynskja seg å tynast?
Isaga ma loo sheegi doonaa inaan hadli doono? Ninse miyuu jecel yahay in isaga la liqo?
21 No kann ein ikkje ljoset sjå, um enn det klårt på himmeln skin, men vinden sopar skyi burt.
Oo hadda dadku ma fiirin karo iftiinka cirka ka dhalaalaya, Laakiinse dabayshu waa soo gudubtaa, oo iyagay safaysaa.
22 Langt nordanfrå kjem gullet hit, ein fælsleg glans ligg yver Gud.
Woqooyi waxaa ka soo baxa iftiin sida dahab u dhalaalaya, Ilaahna wuxuu leeyahay haybad cabsi badan.
23 Til Allvald kann me ikkje nå, til han som er so stor i magt; men rett og rettferd ei han krenkjer.
Annagu ma heli karno Ilaaha Qaadirka ah, waayo, isagu wuu xoog badan yahay; Oo isagoo garsoorid iyo caddaalad ka buuxa ninna ma uu dhibi doono.
24 Difor ber folket age for han, han ansar ingen sjølvklok mann.»
Sidaas daraaddeed dadku isagay ka cabsadaan; Oo isagu ma uu fiiriyo kuwa qalbigooda xigmaddu ka buuxdo.