Jobs 30
1 Men no er eg til spott for deim som yngre er av år enn eg; eg deira feder ikkje fann verdige plass hjå gjætarhunden.
“Tusruktu, mwet ma fusr likiyu elos orek tafunkas keik in pacl inge! Papa tumalos uh nuna mwet na wangin sripa emeet me, Oru nga tia pac lela elos in wi kosro ngalngul uh karingin sheep nutik.
2 Magtlause er og deira hender, og deira saft og kraft er burte;
Un mwet na wanginla ku la, Elos arulana munas ac tia ku in oru kutena orekma luk.
3 Dei magre er av naud og svolt, dei gneg i turre øydemarki som alt i går var reine audni,
Elos arulana sukasrup ac masrinsral, Oru elos ac kontini okan sak pulamlamla uh — Ke fong, in acn na koluk ac wangin mwet we.
4 og plukkar melde millom kjørri og hev til føda einerot.
Elos ac fusak ac kang mah yen mwesis uh Wi pacna okah ma wangin ema ke sak broom uh!
5 Frå folket vert dei jaga burt, fær tjuvemann slengt etter seg.
Mwet nukewa ac wowoyak ac luselosla Oana ke elos woi mwet pusrapasr uh.
6 Dei gøymer seg i fæle gil, i holor uti jord og fjell;
Elos mutana in luf, Ac in acn ma pukpukla pe eol uh.
7 og millom buskor skrålar dei og samlast under netlerunnar;
In acn mwesis uh elos ac wowo oana kosro lemnak uh, Ac tukeni lokeni muta ye sak inima uh.
8 ei ætt av dårar og namnlause som ein helst piskar ut or landet.
Sie un mwet na lusrongten, wangin sripa, ac wangin akilenya pa inge! Ukohkyak elos liki fin acn uh.
9 No er eg slengjestev for deim, eit ordtak hev for deim eg vorte.
“Inge elos foloko isrunyu; Nga pilasrla — oana sie mwe aksruksruk nu selos.
10 Dei styggjest ved meg, held seg burte og sparer ei å sputta på meg.
Elos arulana kwaseyu, Ac pangon mu elos wo likiyu. Elos ac tuku pac ani nu in mutuk.
11 Utan all blygd dei krenkjer meg, hiv av kvart band framfor mi åsyn.
Mweyen God El arulana akmunasyeyula ac nga tia ku in sifacna, Oru elos forma lainyu ke folo lalos nufon.
12 Eit utjo reiser seg til høgre, dei spenner mine føter burt, og legg ulukke-vegar mot meg.
Un mwet se inge arulana suwoswos in oru alein lalos nu sik; Elos ukweyu nga kaing; ac elos akola in kunausyula.
13 Og stigen min den bryt dei upp og hjelper til med mi ulukka, dei som er hjelpelause sjølv.
Elos kosrala acn in kaing luk, ac srike in uniyuwi; Ac wangin mwet in kutongolosi.
14 Som gjenom vide murbrot kjem dei, velter seg fram med bråk og brak.
Elos ac fokolak kalkal ma nga wikwik we, Ac putatme nu fuk ac toanyuwi nu infohk uh.
15 Imot meg vender rædslor seg, mi æra elter dei som stormen, mi velferd kvarv som lette sky.
Sangeng luk nwekyula. Nga tila orek mukul, a nga oana sie fosr in eng, Ac kasrpuk sohkla oana sie pukunyeng.
16 No jamrar seg mi sjæl i meg; usæle dagar held meg fast.
“Inge nga apkuran in misa, Ac wangin ma in akfisrasrye keok luk.
17 Natti gneg mine knokar av meg, min verk, mi pina aldri søv.
Ke fong uh sri keik uh nufon waiok, Ac ngal lulap su ngalngalisyu tiana tui.
18 Ved allmagt vert min klædnad vanstelt, heng tett som skjortekragen kring meg.
God El sruokya kala in nuknuk luk Ac furokya nwe ke na tingilya kwawuk.
19 Han kasta meg i skarnet ned; og eg ser ut som mold og oska.
El kipakinyuwi nu yen furarrar uh; Ac nga oana fohk furarrar ye mutal.
20 Eg skrik til deg, du svarar ikkje, eg stend der, og du stirer på meg.
“Nga pang nu sum, O God, tuh kom tiana topukyu; Ac ke pacl nga pre, kom tia lohma nu sik.
21 Hard hev du vorte imot meg, du stri’r mot meg med veldug hand.
Kom arulana sulallal nu sik, Ac akkeokyeyu ke kuiyom nufon.
22 Du let meg fara burt i stormen, du let meg tynast i hans brus.
Kom lela eng uh in ukyula; Ac kom sisyuwot sisyume ke eng upa uh.
23 Eg veit du fører meg til dauden, der alt som liver samlast lyt.
Nga etu lah kom ac usyula nu ke misa, Nu ke ouiya su akola nu sin mwet nukewa.
24 Kven kavar ikkje når han søkk? Kven ropar ikkje ut i fåren?
Efu ku kom uni sie mwet ma arulana musalla tari, Su wangin ma ku in oru sayen ngisre ke pakomuta?
25 Gret eg’kje sjølv med den fortrykte, og syrgde yver fatigmann?
Ya nga tuh tia wi tung yurin mwet su sun ongoiya, Ac pakomutalos su enenu?
26 Eg vona godt, men det kom vondt, eg venta ljos, men myrker kom.
Nga tuh finsrak in oasr engan ac kalem yuruk, A ongoiya ac lohsr pa sunyu.
27 Det kokar allstødt i mitt indre, ulukkedagen møter meg.
Insiuk arulana kuelik ke fosrnga ac waiok; Nga muta in keok len nu ke len.
28 Svart gjeng eg kring, men ikkje solbrend, eg ris i flokken, skrik um hjelp.
Nga foroht forma in lohsr matoltol, yen wangin kalmen faht we; Nga tuyak in walil uh ac siyuk ke kasru.
29 Bror åt sjakalar hev eg vorte, til strussar eg ein frende er.
Pusrek asor ac supwar, Oana pusren tung lun soko kosro fox, ku sie won ostrich.
30 Mi hud er svart og flaknar av; det brenn i mine bein av hite.
Monuk sroalsroalla; ac nga folla ke fifa.
31 Min cither hev eg bytt i sorg, og fløyta mi med gråtar-mål.
Sie pacl ah nga tuh lohng pusren on engan, A inge nga lohng pusren asor ac tung mukena.
