Jobs 22
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Ilaifa: se da amane sia: i,
2 «Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
“Dunu afae da Gode fidimu hamedei. Dafawane! Baligili bagade dawa: su dunu amolawane da Gode fidimu hame dawa:
3 Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
Di da moloidafa hou hamobeba: le, Gode fidimu dawa: bela: ? Hame mabu!
4 Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
Gode da dima gagabole sia: sa amola dima fofada: sa. Be amo ea bai da di da Godema nodone beda: iba: le hame.
5 Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
Hame mabu! Dima fofada: su ea bai da di wadela: i hou hamonanebe amoga hamosa.
6 Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
Di da dia sama dima ea imunu muni ima: ne sesemusa: , ea abula huluane samogei. Amalalu, e da abula ga: simu hame ba: i.
7 den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
Di da helebe dunuma hano hame dili i. Amola ha: aligi dunuma ha: i manu imunu higa: i.
8 Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
Di da gasa bagade amola mimogo hamoiba: le, soge huluane sasamogei.
9 Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
Di da didalo uda ili fidimu higa: i. Amola di da guluba: mano ilia liligi wamolai amola ilima se iasu.
10 Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
Amaiba: le, di sa: ima: ne dogoi da di sisiga: i diala. Amola di da hedolowane beda: sa.
11 Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
Gasi da bagadeba: le, di da ba: mu gogolei. Amola hano da heda: iba: le, di hahani ba: sa.
12 Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
Gode da gadodafa Hebene ganodini esala. Amola gasumuni da gadodafa, be Gode da amo dabuagadonini ba: le gudusa.
13 Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
Be di da amane sia: sa, ‘Gode da adi dawa: bela: ? E da mu mobiga uligi. E da habodane ninima fofada: ma: bela: ?’
14 For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
E da mu da: iya gado ahoasea, E da mu mobiga uligiba: le, nini hame ba: ma: bela: ? E da ba: mu!
15 Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
Di da wadela: i hamosu dunu ilia eso huluane ahoasu logo amoga hanabela: ?
16 Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
Ilia wadela: mu ilegei eso da mae doaga: iwane, ilia da hano leda: i amoga mini asi dagoi ba: i.
17 som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
Amo dunu ilia da Gode higasu. Ilia da Gode da ili fidimu defele esala amo dafawaneyale hame dawa: su.
18 Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
Be Gode Hi fawane da ili bagade gagui ilima i. Na da wadela: le hamosu dunu ilia asigi dawa: su hamedafa dawa: digisa.
19 Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
Gode da wadela: i hou hamosu dunu ilima se dabe iasea, noga: i dunu amola moloidafa hamosu dunu da hahawaneba: le oufesega: sa.
20 «Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
Wadela: i dunu ilia gagui liligi huluane da wadela: lesisa. Amola hame wadela: lesi liligi dialebe, amo huluane da laluga ulagisisa.
21 Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
Yoube! Di Godema olofole gousa: ma! Ema ha lasu agoane mae hamoma! Agoane hamosea, E da dima hahawane dogolegele fidisu imunu.
22 Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
Ea dima olelebe amo lalegaguma! Ea sia: dia dogo ganodini dialoma: ne ligisima.
23 Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
Dafawane! Di fonoboiwane, Godema sinidigima! Wadela: i hou amo da dia diasuga hamonanebe ba: sa, amo huluane yolesima!
24 Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
Dia gouli huluane galadigima! Dia gouli noga: idafa amo hafoga: i hano logoa amogai sanasima!
25 Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
Gode Bagadedafa, E fawane da dia gouli amola silifa lelegela heda: i agoane dialoma: ne, logo doasima!
26 Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
Amasea, di da eso huluane Gode dafawaneyale dawa: mu. Amola E da dia hahawane hou ea bai dialebe, di da ba: mu.
27 Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
Di da Ema sia: ne gadosea, E da dima dabe adole imunu. Amola di da ilegele sia: sea, di da amo defele hamomu.
28 Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
Dia da, dia hamomu liligi huluane didili hamomu. Amola hadigi da dia ahoabe logo olemu.
29 Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
Gode da gasa fi gaguia gudulisisa. Amola E da asaboi dunu gaguia gadosa.
30 Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»
Di da wadela: le hame hamosea, be moloidafa fawane hamosea, E da di gaga: mu.”
