Jobs 21
1 Då svara Job og sagde:
Yoube da amane sia: i,
2 «Å høyr då, høyr på mine ord! Gjev i minsto det til trøyst!
Na sia: be nabima! Na da amo dogo denesisu fawane dilima adole ba: sa.
3 Lat meg få lov å tala ut, so kann du spotta etterpå.
Dilia na sia: ma: ne, logo doasima! Amasea, na sia: da dagosea, dilia da hanaiba: le, ba: sola: le gagama!
4 Klagar eg vel på menneskje? Og hev eg ikkje grunn til harm?
Na sia: ga gegesu da osobo bagade dunu ilima hame. Be na momabo hou da bai bagade gala.
5 Vend dykk til meg, og ottast so; legg handi so på dykkar munn.
Nama ba: ma! Dilia fofogadigi ouiya: le ha: gi nama sosodomu da defea.
6 Eg støkk, når eg det kjem i hug; ei bivring gjenom kroppen gjeng.
Na da nama hamoi hou amo bu dawa: sea, na da dawa: su hamedei amola na da yagugusa.
7 Kvifor fær dei gudlause liva, auka i magt som åri gjeng?
Abuliba: le Gode da wadela: i hou hamosu dunu esaloma: ne yolesisala: ? E abuliba: le ili da: i hamone amola bagade gaguiwane esaloma: ne yolesisala: ?
8 Dei ser si ætt stå fast ikring deim, dei hev sitt avkjøme for augo.
Ilia da ilia mano amola ilia aowalali ilia asigilabe ba: musa: sosodo esafulu.
9 I fred stend husi deira trygge, Guds svipa råkar ikkje deim;
Gode da ili diasu amoga gugunufinisisu hou hame iasisa. Ilia da beda: didigisa hame esalumu.
10 med heppa parast deira fe, og kyrne kastar aldri kalv.
Dafawane, ilia bulamagau da galuli amola mae se nabawane mano lalelegesa.
11 Dei slepper borni ut som lamb, og gutarne i leiken hoppar;
Ilia mano da sibi mano defele, hehenaiya hehedela lafiadala.
12 Dei syng til trumma og til cither og frygdar seg ved fløyteljod.
Ilia sani baidama amola fulabosu amo dudududabe amoga gafosa.
Ilia olofole agoane esalu, se mae nabawane bogosa. (Sheol h7585)
14 Til Gud dei segjer: «Haldt deg burte!» Me vil’kje kjenna dine vegar!
Wadela: i hamosu dunu da Godema ili udigili yolesima: ne sia: sa. Gode da ilia esala hamomu ilegesa. Be ilia amo ilegei dawa: mu hame hanai.
15 Kvi skal me tena den Allsterke? Kva gagnar det å be til honom?»
Ilia da Godema hawa: hamomu da hamedei liligi agoane dawa: sa. Ilia Godema sia: ne gadosu da ilia hou hame fidima: beyale dawa: lala.
16 «Dei hev’kje lukka si i handi» - Langt burt frå meg med gudlaus råd!
Ilia da ilila: gasaga didili hamosa sia: sa. Be na da ilia asigi dawa: su hou amo hame lale gamu.
17 Når sloknar lampa for gudlause? Når kjem ulukka yver deim? Gjev han deim straff i vreidesmod?
Dilia da wadela: i hamosu dunu afae ea hadigi ha: ba: doi dagoi ba: bela: ? Wadela: i hamosu dunu afae da gugunufinisisu hou ema doaga: be ba: bela: ? Gode da ougiba: le, wadela: i hamosu dunu afae amoma se dabe ibela: ?
18 Fer dei vel burt som strå for vind, lik agner som i stormen fyk?
E da wadela: i hamosu dunu amo gisi foga mini asi defele, ili fulabole fasibala: ? O gulu isuga mini asi defele, ili fulabole fasibala: ?
19 «Gud gøymer straffi til hans born.» Nei, sjølv skal mannen straffi kjenna!
Dilia da amane sia: sa! Gode da mano ea ada wadela: le hamoiba: le, amo manoma se dabe iaha. Hame mabu! Gode da wadela: i hamosu dunu, ilima fawane se dabe imunu da defea. E da ilia wadela: le hamoiba: le, ilima se dabe iaha, amo olelemu da defea.
20 Lat han få sjå sitt eige fall og drikka harm frå den Allsterke!
Wadela: i hamosu dunu ilia da ilia hamobeba: le fawane se dabe lamu da defea. Ilia Gode Bagadedafa Ea ougi bagade hou ba: mu da defea.
21 Kva bryr han seg vel um sitt hus, når månadstalet hans er fullt?
Ninia esalusu da dagosea, ninia mano da hahawane esaloma: bela: le dawa: ma: bela: ?
22 Vil nokon hjelpa Gud til kunnskap, han som er domar for dei høgste?
Dunu afae da Gode Ema hou olelema: bela: ? Hame mabu! Gode da dunu amo da baligili gadodafa heda: i, ilima fofada: sa.
23 Den eine døyr på velmagts høgd, fullkomleg trygg og fredeleg;
24 hans fat er fulle utav mjølk, og i hans bein er mergen frisk;
Dunu mogili da dagumuiwane esalea bogosa. Ilia da hahawane se mae nabawane esalu, amalu bogosa.
25 den andre døyr so beisk i hug, hev ingenting av lukka smaka.
Mogili ilia da hahawane hame esalu, bogosa. Ilia da esalea amola bogosea, eso huluane hihiwane gala.
26 Dei båe vert i moldi lagde, og deira klednad makkar er.
Be dunu huluane da defele bogole, uli dogosa. Ili huluane da daba: ga dedeboi dagoi ba: sa.
27 Sjå kor eg kjennar dykkar tankar, og dykkar meinkrokar mot meg.
Dilia dogo ganodini ougi dialebe, amo na dawa:
28 De spør: «Kvar er vel stormannshuset? Kvar er det tjeld der gudlause bur?»
Dilia da agoane adole ba: sa, ‘Mimogo dunu amo da wadela: le hamosu, amo ea diasu da wali habila: ?’
29 Hev de’kje høyrt av ferdafolk - de trur vel det som dei fortel -:
Dilia da lalusu dunu amo bisili sia: sa: ibela: ? Ilia ga asi misini, sia: ne iasu dilia hame nabibala: ?
30 «Den vonde frå ulukka slepp; han berga vert på vreidedagen.
Gode da ougiba: le, se dabe bidi iasea, E da wadela: le hamosu dunuma se dabe hame iaha.
31 Kven lastar honom for hans ferd? Og straffar honom for hans gjerd?
Dunu afae da wadela: le hamosu dunuma diwaneya udidimu, o ilia wadela: le hamobeba: le se dabe imunu da hamedafa gala.
32 Han vert til gravi båren burt, og ved hans gravhaug held dei vakt.
33 Søtt søv han under torv i dal, og i hans far all verdi fer, som tallause gjekk fyre honom.
Dunu eno da ilia bogoi da: i hodo amo bogoi uli dogoiga gaguli ahoasea, dunu osea: idafa da ilima asigiba: le, mogodigili fa: no bobogesa. Amola osobo da ilia da: i da: iya gebewane dialebe ba: sa.
34 Det trøystar meg med tome ord; av dykkar svar er sviket att.»
Be dilia! Dilia da na dogo denesima: ne, hamedei sia: fawane sia: sa. Dilia nama adole iasu huluane da ogogosu sia: fawane.”
